Μιας και πλησιάζουμε αισίως στο τέλος του χρόνου και το ζητούμενο όλων δεν είναι άλλο από την εξεύρεση χρημάτων για την αποπληρωμή του δανείου της τρόικας, μια ώρα γρηγορότερα, θα μπορούσαμε ξεπουλώντας κάποιες υπηρεσίες, «αξιοθέατα» ή και άτομα να γλιτώσουμε ακόμα και τις οδυνηρές περικοπές!

Ανδριάντας Μακαρίου στο Θρονί: Δεν ξέρω πόσο μπορεί να κοστολογηθεί το υπερμέγεθες «άγαλμα» αλλά σίγουρα κάποιες τρύπες μπορεί να κλείσει αν πωληθεί (βέβαια δύσκολα θα βρεθεί αγοραστής). Ίσως σε κάποια μπιενάλε με έργα ανά το παγκόσμιο που προσβάλλουν την αισθητική.

Ο πολυδιαφημιζόμενος ναός-γίγας στην παλιά Λευκωσία: Αν και πήρε παράταση χρόνου η ανέγερση του, λόγω κρίσης, εντούτοις η πώληση ακόμα και του «αέρα» (όπως λέμε αέρας καταστήματος-εδώ πιάνει και πολλές γειτονιές), ίσως γλιτώσει τη μελλοντική ιδιωτικοποίηση κάποιου ημικρατικού οργανισμού.

Υποψήφιοι Πρόεδροι: Εδώ πωλούνται με το κιλό (για να μην πω με την οκά). Γιατί σε καμία άλλη χώρα στον κόσμο, όποιος δει  όνειρο το βράδυ, ξυπνά την επομένη και αποφασίζει να αυτοανακηρυχθεί σε υποψήφιο για την προεδρία. Γι’ αυτό και τα έσοδα  από την πώληση αυτή μπορούν να περισώσουν ακόμα και τις περικοπές στο συνταξιοδοτικό.

ΓΕΕΦ και Υπουργείο Άμυνας: Για τη μοναδικής έμπνευσης και επάξιας για βραβείο «ευρεσιτεχνίας» απόφαση, να στέλλουν τους εφέδρους διήμερα το Καλοκαίρι, για την αρτιότερη εκπαίδευση τους και αναβάθμιση του αξιόμαχου της Ε.Φ. Τέτοιες ιδέες σίγουρα θα μπορούσαν να «μοσχοπουληθούν» σε πανηγύρια, αφού με μια μόνο κίνηση εξασφαλίζουν δωρεάν διακοπές στους πολίτες, ενώ καταφέρνουν να γονατίσουν επίσης οικονομικά τις ιδιωτικές τους επιχειρήσεις!

Προγράμματα κυπριακής TV: Τα έσοδα θα είναι ανεξάντλητα αφού μπορείς να πουλάς για χρόνια τα δικαιώματα των τοπικών παραγωγών… σε πανεπιστήμια και σχολές του εξωτερικού όπου κάποιος μπορεί να σπουδάσει «τηλεόραση» ή πιο απλά πως δεν θα πρέπει να είναι η τηλεόραση!

Δημόσια Υπηρεσία: Το μοντέλο αυτό αν πωληθεί σε άλλες χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης θα γλιτώσει ακόμα και τους ίδιους τους Δημόσιους Υπάλληλους από τις περικοπές των μισθών τους. Σίγουρα μπορεί να τεθεί σε δημοπρασία για την καλύτερη τιμή αφού άπαντες θα ήθελαν να είχαν στη χώρα τους το κυπριακό δημοσιο-υπαλληλικό μοντέλο

Κυπριακή Βουλή: Εδώ η τιμή ποικίλει ανάλογα με το περιεχόμενο της. Το κτήριο μόνο του μπορεί να πωληθεί ως μνημείο, το οποίο φιλοξένησε πολλούς από τους μεγαλύτερους νομοθέτες του παγκοσμίου στερεώματος. Εάν δε πωληθεί και με το σημερινό του σχήμα, η τιμή μπορεί να πέσει, αλλά θα παίρνουμε δικαιώματα για μια τουλάχιστον πενταετία.

Μπανάνα: Αφού πλέον αναγνωρίζεται και με πατέντα διεθνώς ως το έμβλημα της Δημοκρατίας μας, μπορούμε να ζητήσουμε ποσοστά από τις απανταχού χώρες, όπου ευδοκιμεί η καλλιέργεια της μπανάνας! Και μόνο τα έσοδα από μια τέτοια κίνηση θα στείλουν ακόμα και τους δανειστές μας μαζί με το μνημόνιο τους, «απ’ εκεί που ήρθαν».

Αυτά βέβαια είναι μερικά από τα προϊόντα τα οποία θα μπορούσαμε να προωθήσουμε στη διεθνή αγορά ώστε να γλιτώσουμε τους όρους της τρόικας. Ο κυπριακός τιμοκατάλογος κρύβει εξάλλου πολλά μοναδικά και ανεπανάληπτα…