ΑΠΑΝΤΕΣ ΓΝΩΡΙΖΟΥΝ, ΚΑΙ ΔΗ ΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΤΩΝ ΜΕΣΩΝ ΕΝΗΜΕΡΩΣΗΣ, ΟΤΙ ΤΟ ΚΕΝΤΡΟ ΤΥΠΟΥ ΤΗΣ ΒΟΥΛΗΣ ΑΠΟΤΕΛΕΙ ΤΗΝ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ «ΠΑΣΑΡΕΛΑ» ΤΩΝ ΕΚΠΡΟΣΩΠΩΝ ΤΟΥ ΛΑΟΥ, ΟΙ ΟΠΟΙΟΙ ΕΙΤΕ ΕΧΟΥΝ ΕΙΤΕ ΔΕΝ ΕΧΟΥΝ ΚΑΤΙ ΝΑ ΠΟΥΝ, ΠΑΡΕΛΑΥΝΟΥΝ ΜΠΡΟΣΤΑ ΑΠΟ ΤΙΣ ΚΑΜΕΡΕΣ, ΚΕΡΔΙΖΟΝΤΑΣ ΕΣΤΩ ΚΑΙ ΜΕΡΙΚΑ ΔΕΥΤΕΡΟΛΕΠΤΑ ΔΗΜΟΣΙΟΤΗΤΑΣ, ΤΑ ΟΠΟΙΑ ΘΑ ΕΞΑΡΓΥΡΩΣΟΥΝ ΜΕ ΤΟ ΠΑΡΑΠΑΝΩ ΣΤΙΣ ΕΠΟΜΕΝΕΣ ΕΚΛΟΓΕΣ.

Και εμείς βέβαια -και αυτό δεν μας τιμά καθόλου-, τους αφήνουμε να λένε και να λένε… έστω και αν αυτά στην ουσία δεν έχουν κανένα νόημα. Στο κάτω-κάτω της γραφής, ελευθερία του λόγου έχουμε, και γιατί να μην προβάλουμε το έργο τους, αφού τους θεωρούμε και μας θεωρούν «φιλαράκια» τους.

Επειδή όμως ο καλός ο φίλος στην ανάγκη φαίνεται, έτσι και στη δική μας περίπτωση, τα «φιλαράκια» των δημοσιογράφων, στους οποίους μάλιστα δημοσιογράφους οφείλουν κατά κύριο λόγο την παρουσία τους στη Βουλή -και μη μου πείτε ότι γράφω υπερβολές-, έδειξαν πρόσφατα το πραγματικό τους πρόσωπο.

Οι βουλευτές λοιπόν γύρισαν την πλάτη στην Ένωση Συντακτών, αντιπροσωπία της οποίας είχε κληθεί για να συζητήσει τα σοβαρά προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι λειτουργοί των Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης, ενώπιον της Κοινοβουλευτικής Επιτροπής Εσωτερικών.

Η συνεδρίαση αναβλήθηκε, καθώς στην Επιτροπή, όπως ανακοίνωσε ο πρόεδρός της, δεν υπήρχε απαρτία. (Τρεις βουλευτές, ωστόσο, ήταν εκεί και σε αυτούς αξίζουν συγχαρητήρια). Κανενός δεν ίδρωσε το αφτί, για το αν μέχρι την επόμενη συνεδρία, οπότε θα συζητείτο τελικά το θέμα, θα βρίσκονταν στην ανεργία, όπως προειδοποίησε ο πρόεδρος της Ένωσης Συντακτών, άλλοι 15 δημοσιογράφοι.

Ουδείς από τα «φιλαράκια των δημοσιογράφων» δεν σκέφτηκε ότι η παρουσία τους ίσως να ήταν σωτήρια για άλλες 15 οικογένειες, οι οποίες πιθανό να μην έχουν κανένα άλλο έσοδο επιβίωσης. Ξέρετε, κύριοι βουλευτές, πίσω από τα «θα» και τα «μεγάλα λόγια» κρύβονται κάποια μικρά πράγματα, που όμως αποκαλύπτουν την ανθρωπιά του καθενός.

Μπορείτε να με αποκαλέσετε αγενή, αυθάδη και υπερβολικό. Αλλά την ίδια στιγμή θα ήταν καλό να κάνετε την αυτοκριτική σας. Κάποιοι άνθρωποι, οι οποίοι βρίσκονται καθημερινά μαζί σας, συμπαραστάτες στον αγώνα σας, αξίζουν σίγουρα καλύτερης μεταχείρισης. Η όποια υποχρέωση και αν σας κράτησε μακριά την ώρα που οι φίλοι σας είχαν πραγματικά την ανάγκη σας, δεν μπορεί ν’ αποτελέσει, κατά την ταπεινή μου άποψη, δικαιολογία.

Βέβαια, μεγάλο μερίδιο ευθύνης φέρουμε και εμείς οι δημοσιογράφοι. Διότι ακόμη και μετά από αυτό το περιστατικό, τίποτα δεν άλλαξε στη Βουλή. Το ίδιο σκηνικό, με τους ίδιους πρωταγωνιστές, στο ίδιο μοτίβο. Οι βουλευτές συνεχίζουν απτόητοι την «πασαρέλα» μπροστά από τις κάμερες, και εμείς συνεχίζουμε με την ίδια αποχαύνωση να τους επιτρέπουμε να κάνουν αυτό που έκαναν μέχρι σήμερα: κούφια λόγια για 15 δευτερόλεπτα δημοσιότητας. Μπράβο, λοιπόν, και σε εμάς και στα «φιλαράκια» μας!