Τις τελευταίες ώρες παρακολουθώ τη διαδικτυακή καταδίκη της Ροζίτας Παυλίδου από τον Κυπριακό λαό, δια της χρήσεως του πληκτρολογίου. Το ανησυχητικό της όλης υπόθεσης είναι ότι μια μεγάλη μερίδα εξ ‘αυτών, αν όχι οι μισοί, αναλώνονται στο να σχολιάζουν το παρουσιαστικό της Ροζίτας Παυλίδου και καταφέρονται αρνητικά για την εξωτερική της εμφάνιση. Κάποιος έγραψε ότι το όνομα είναι παραπλανητικό και περίμενε να δει μια όμορφη παρουσία, άλλοι εστιάστηκαν στα κιλά της, τα χαρακτηριστικά του προσώπου της, την ερωτική της ζωή (ω ναι!) και κατέληξαν να τη 'στολίσουν' με διάφορα 'κοσμητικά' επίθετα και στο συμπέρασμα ότι χρειάζεται ένα γερό γα...ι (!).

 

Η Ροζίτα Παυλίδου εξ ‘όσων δείχνουν τα πράγματα έχει καταχραστεί μεγάλα χρηματικά ποσά από Ευρωπαϊκά ερευνητικά προγράμματα του ΤΕΠΑΚ και έχει απειλήσει κόσμο και κοσμάκι για να μπορεί ανενόχλητη για 5 ολόκληρα χρόνια να πλουτίζει σε βάρος της παιδείας, την οποία θεωρητικά υπηρετούσε, και της  δημόσιας υπηρεσίας η οποία την εργοδοτούσε.

Κι εγώ όπως οι υπόλοιποι αναμένω να τιμωρηθεί για τις πράξεις της και να μπει φυλακή.

 

Παρ ‘όλα αυτά, δε μπορώ να μη σταθώ στο γεγονός ότι για δεύτερη φορά μέσα σε μια βδομάδα κατακλύστηκαν τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, της Κυπριακής κοινωνίας,  από σεξιστικά σχόλια. Η αρχή έγινε με το δημοσιογράφο μεγάλης εφημερίδας, ο οποίος αντί να σταθεί στα επαγγελματικά  προσόντα  των ατόμων που στελεχώνουν (ως επικεφαλείς) τα επιτελεία των υποψήφιων προέδρων, προτίμησε να αναφερθεί  στην ανατομία τους και τα εξωτερικά χαρακτηριστικά τους. Φυσικά και τα τρία άτομα στα οποία αναφερόταν ήταν γένους θηλυκού.

 

Η Ροζίτα Παυλίδου είναι μέρος του σάπιου συστήματος μας και η παραδειγματική τιμωρία της είναι απαραίτητη. Απαραίτητη όμως είναι και η παραδειγματική συμπεριφορά δημοσιογράφων και ενηλίκων. Η χρήση σεξιστικών χαρακτηρισμών δεν προσφέρει τίποτα επί της ουσίας. Αντιθέτως μας κάνει να χάνουμε την ουσία. Τα σκάνδαλα πολλά και οι καταχραστές του δημοσίου χρήματος οι οποίοι προσάχθηκαν ενώπιον της δικαιοσύνης τα τελευταία χρόνια ακόμη περισσότεροι. Όμως σπάνια έως και ποτέ δε διαβάσαμε τόσα μαζεμένα σχόλια για την εξωτερική εμφάνιση των ενόχων. Κι αυτό γιατί ήταν όλοι άντρες. Άντρες που προέρχονταν από πολιτικά κόμματα και θέσεις εξουσίας, οι οποίοι κατά διαστήματα είχα βολέψει και ΄κανονίσει’ με τον ένα ή τον άλλο τρόπο πολλούς συμπολίτες μας.

Ναι, τη Ροζίτα Παυλίδου να τη δικάσουμε, αλλά να τη δικάσουμε για τις πράξεις της.

Ας μη ξεχνάμε άλλωστε ότι αρχίζει η νέα σχολική χρονιά και θα ξεκινήσουμε σύντομα να μιλάμε στα παιδιά για το πως πρέπει να συμπεριφέρονται και πως πρέπει να αντιμετωπίζουν τον σχολικό εκφοβισμό. Αν ως γονείς και ως ενήλικες χλευάζουμε την εμφάνιση κάποιου ατόμου με σεξιστικές περιγραφές και αναφορές για το πρόσωπό του πως αναμένουμε να βελτιωθεί το σύστημα και  η κοινωνία μας; Γιατί την ύπαρξη Ροζίτων δε μπορούμε να την ελέγξουμε, όμως τη δική μας σεξιστική νοοτροπία και συμπεριφορά μπορούμε και πρέπει να την καταστείλουμε.