Ίσως να φταίει που όλες οι διακοπές πρέπει να χωρέσουν σε ένα μήνα. Και αυτή η άτιμη η ερώτηση. «Εσύ, που πήγες φέτος διακοπές;» Αρχίζει τότε ο καθένας να αραδιάζει όσα πιο πολλά, τα φουσκώνει λίγο εδώ, τα υπερβάλλει λίγο εκεί, μέχρι να δει στα μάτια του άλλου το «φτάνει, πέρασες καλύτερα από μένα» ή «εντάξει, κάτι έκανες» ή «α! δεν πήγες πουθενά». Αν δε έτυχε να έκανες τις διακοπές σου την Άνοιξη και πήγες στην Αλάσκα, δεν μετρά. Το μόνο που μετρά είναι το τι έκανες τον Αύγουστο.

Δεν αναφέρομαι στις περιπτώσεις που υπάρχει ουσιαστική σχέση με τον άλλο. Εκεί θα ρωτήσεις και το «πως περάσατε στην Χαλκιδική;» και θα υποστείς όλες τις λεπτομέρειες. Πόσοι όμως σταματάμε στην ερώτηση, και δεν προχωράμε να πούμε τις δικές μας εμπειρίες από την Χαλκιδική που ήταν ‘σαφώς καλύτερες’ από αυτές των φίλων μας; Και τα λέμε πεισματικά βέβαιοι ότι είμαστε πιο ενημερωμένοι για τα της περιοχής, αν και η τελευταία φορά που είδαμε ένα από τα πόδια της ήταν προ δεκαετίας.

Στάδιο 1^ο – Προ Διακοπών

Οι διακοπές συνοδεύονται από προσδοκίες. Αφού οργάνωσες τις διακοπές σου σε οποιαδήποτε εκδοχή όπως, με τον αγαπημένο σου, με άλλα ζευγάρια, με την κολλητή σου, με αντροπαρέα ή γυναικοπαρέα, με τους γονείς σου, με άλλες οικογένειες, μόνος (Θεός φυλάξει!), ξεκινά ο αγώνας του «γιατί να μην έχω σχέση να πάω κάπου ρομαντικά;», «γιατί να μην έχω λεφτά να ακολουθήσω τους φίλους μου στο Τιμπουκτού;», «γιατί να μην πάμε διακοπές με άλλα ζευγάρια;», «γιατί δεν πάμε μόνοι μας;», «ποιους θα αποφύγουμε;». Εκτός από τους λίγους ξηγημένους, πολλοί βρίσκονται αντιμέτωποι με ένα σωρό συναισθήματα, όχι για να αντιμετωπίσουν τις διακοπές που θα κάνουν, αλλά για να δεχτούν όλα όσα δεν θα κάνουν.

Στάδιο 2^ο – Κατά τη Διάρκεια των Διακοπών

Αν κατά τη διάρκεια των διακοπών σκέφτεσαι «μα γιατί δεν πήγα τελικά κάπου;», «μήπως να πήγαινα σε άλλον προορισμό;», «πάλι τα ίδια και τα ίδια», «εγώ κάποτε έκανα κάτι διακοπές», «η τάδε είχε καλύτερη παρέα», «ο τάδε δεν με κάλεσε στο εξοχικό του», «πότε επιτέλους θα πάω sailing;», «δεν έχω λεφτά, άραγε θα γεράσω και δεν θα χαρώ τίποτα;», «δεν έχω φίλους απ’ αυτούς που ξέρουν να διασκεδάζουν», «δεν αντέχω πια αυτή την παρέα», «είμαι με λάθος γυναίκα», «φτάνει πια, θα τον χωρίσω», αυτό σημαίνει ότι σκέφτεσαι πολύ και διακοπεύεις λίγο.

Σύμμαχος σε αυτή την τρέλα του Αυγούστου έγινε το Facebook, όπου ο κάθε ένας ανεβάζει τη μια φωτογραφία μετά την άλλη πρωί, μεσημέρι, βράδι. Ειδυλλιακές φωτογραφίες που δείχνουν εκείνη ακριβώς τη στιγμή που έδυε ο ήλιος και ο ουρανός άναβε φωτιά, εκείνον κι εκείνη να αγκαλιάζονται, τα δυο κόμμα κάτι παιδιά τους να κάνουν φτερά αγγέλων στην ξανθιά άμμο και ατελείωτα πιάτα, ενίοτε με λαχταριστά χταπόδια. Είναι φωτογραφίες που φωνάζουν «εγώ περνάω τέλεια, εσύ;».

Από την άλλη, χαίρομαι να βλέπω φωτογραφίες φίλων στο FB από ένα ταξίδι μαζεμένες, να συνθέτουν μια εμπειρία σαν ταξιδιωτικό άλμπουμ. Τις βρίσκω πολύ ωραίες και συνήθως οι άνθρωποι που το κάνουν αυτό έχουν την δική τους ομορφιά. Μέσα από τον δικό τους φακό, ταξιδεύεις κι εσύ στον ίδιο χώρο, κάνοντας ίσως και μια νοερή σημείωση όπως «τι ωραίος προορισμός, μπράβο στον τάδε, να μια πόλη που πρέπει να επισκεφτώ, ή ένα βουνό που θέλω να ανέβω». Τα post που δεν καταλαβαίνω ακριβώς, ούτε και την ανάγκη να post-άρονται κατά συρροή, είναι αυτά που γινόμαστε οι παπαράτσι του εαυτού μας και των παιδιών μας, σαν να κάνουμε ζωντανή μετάδοση των διακοπών μας.

Στάδιο 3^ο – Μετά Διακοπών Περίοδος

Αν είσαι από αυτούς που τα πιο πάνω δεν σε αγγίζουν, άφησε αυτό το παραλήρημα και διάβασε κάτι άλλο. Αν όμως κουνάς το κεφάλι συμφωνώντας μαζί μου, τότε συνέχισε γιατί πιο κάτω αραδιάσω τους κανόνες επιβίωσης του Αυγούστου:

1.       Αποχή από το Facebook. Είναι ψεύτικο και προβοκατόρικο, δεν είναι αληθινό. Πόσο παρών στη στιγμή είναι κάποιος, όταν είναι ταυτόχρονα σταρ και παπαράτσι της ζωής του; Πίσω από κάθε post υπάρχει μια ψυχολογική ανάγκη. Στην καθημερινότητα μας αυτοί που postάρουν είναι οι συνήθεις ύποπτοι, είναι αυτοί που έγιναν οι blogger του FB. Για να τους κάνουμε follow, στην χειρότερη τους ανεχόμαστε, συχνά τους γουστάρουμε. Τον Αύγουστο όμως, το άλλο 99% παίρνει την εκδίκηση του. Και εκεί κάπου χάνουμε το μέτρο. Για αυτό σου λέω, τον Αύγουστο κάνε ευλαβικά αποχή από το FB και ζήσε την στιγμή. Όπου κι αν βρίσκεσαι, εκεί χρειάζεται να είσαι. 

2.       Οργάνωσε τις διακοπές σου νωρίς. Έχε απαντήσεις στο που, πότε, για πόσο, με ποιους. Έτσι θα έχεις κάτι να προσμένεις.

3.       Ταξίδεψε μέχρι εκεί που σε πάει η τσέπη σου. Πολλά σχέδια θέλουν πιο πολλή φαντασία παρά χρήματα. Αλλά αν έχεις τα λεφτά, πότε-πότε είναι ωραία να πηγαίνεις μακριά, ακόμα κι αν πας μόνος.

4.       Μην συγκρίνεις τον εαυτό σου με τους άλλους, ούτε που πήγαν ούτε τι έκαναν. Αν μπεις στην διαδικασία της σύγκρισης θα είσαι σίγουρα χαμένος, γιατί κάπου, κάποιος έκανε κάτι μοναδικό.

5.       Όταν ερωτάσαι «Εσύ, που πήγες διακοπές;», απαντάς μόνο και συγκεκριμένα σε ότι ερωτάσαι. Αν αρνηθείς να παίξεις το παιγνίδι του εντυπωσιασμού τότε προστατεύεις και τους λιγότερο προνομιούχους.

6.       Δεν είναι απαραίτητο να έχεις εξοχικό για να περάσεις καλά τις διακοπές σου. Αν σε παίρνει οικονομικά, νοίκιασε ένα χώρο για ένα δυο μήνες και κουβαλήσου εκεί με όλη την οικογένεια και μην ξεχάσεις τα σκυλιά στο σπίτι. Πίστεψε με, όλοι όσοι έχουν εξοχικό θα το επιβεβαιώσουν: θα σου έρθει πολύ πιο φθηνά.  

7.       Κανείς μα κανείς δεν είναι υποχρεωμένος να σε καλέσει στο εξοχικό ή την βάρκα του. Δεν είναι εύκολο να έχεις μουσαφίριδες, κυρίως όταν εκείνη τη περίοδο είναι και οι δικές σου διακοπές. Αν κάλεσαν άλλους κι όχι εσένα, απλά δέξου το: τους ήθελαν πιο πολύ από εσένα.     

8.       Δεν χρειάζεσαι φαντασμαγορικές διακοπές για να ζήσεις. Για να ζήσεις χρειάζεσαι καθαρό αέρα, νερό, φαγητό, ύπνο, στέγη και υγεία. Παρόλα ταύτα οι διακοπές δίνουν χαρά και συχνά μας βγάζουν από τα γνώριμα. Επαναλαμβάνω όμως, δεν τις χρειάζεσαι.

9.       Μην αφήσεις τις μέρες της άδεια σου να πέσουν στο κενό. Αν δεν οργάνωσες διακοπές για οποιονδήποτε λόγο, κάνε κάτι με στόχο. Διάβασε τα άπαντα του Καβάφη, δες όλες τις ταινίες του Χίτσκοκ ή πήγαινε εθελοντής. Κάποιος κάπου σε χρειάζεται.