Στην πραγματικότητα οι κοινωνίες, όσο σύγχρονες και να είναι (αν είναι), όσο ψηλό και να είναι το μορφωτικό επίπεδο των μελών τους (όχι απαραίτητα από ακαδημαϊκής άποψης) πάντοτε θα αντιμετωπίζουν φαινόμενα φανατισμού, ξενοφοβίας και ρατσισμού.

 

Οι φανατικοί ακραίοι ημιμαθείς θα υπάρχουν πάντα και θα αμαυρώνουν την εικόνα της κοινωνίας.

 

Η Πολιτεία, σε αρκετές περιπτώσεις, απέτυχε σε αυτόν τον τομέα. 

 

Μοναδική σωτηρία, όταν η κατάσταση ξεφεύγει, είναι οι νόμοι του κράτους, οι οποίοι  λειτουργούν ως ανασταλτικοί παράγοντες της όποιας παρανομίας, αλλά ακόμη πιο σημαντικός είναι ο ρόλος τους όταν η παρανομία συντελεστεί.

 

Οι νόμοι πρέπει να αποκαθιστούν την τάξη και δεν είναι λίγες οι φορές, που γίναμε μάρτυρες ξενοφοβικών και ρατσιστικών συμπεριφορών στην Κύπρο, ιδιαίτερα το τελευταίο διάστημα, που το προσφυγικό κύμα βρίσκεται σε έξαρση.

 

Γιατί όμως δεν ενεργοποιούνται οι νόμοι του κράτους προς αποκατάσταση της τάξης και για παραδειγματισμό;  Γιατί η Πολιτεία δεν στέλνει το μήνυμα ότι δεν πρόκειται να ανεχθεί να θυματοποιείται για μερικούς αγράμματους (όχι ακαδημαϊκά-και ντρέπομαι, που χρειάζεται να το επισημάνω) φανατικούς;

 

Υπάρχουν νόμοι, οι οποίοι θα έπρεπε να τίθενται σε εφαρμογή κάθε φορά, που κάποιος αποφασίζει να πάρει στο λαιμό του ολόκληρη την κοινωνία ή την εικόνα, που παρουσιάζει μια κοινωνία.

 

Νομικός δεν είμαι, αλλά ο περί της Καταπολέμησης Ορισμένων Μορφών και Εκδηλώσεων Ρατσισμού και Ξενοφοβίας μέσω του Ποινικού Δικαίου Νόμος του 2011, είναι ξεκάθαρος: 

 

«Πρόσωπο το οποίο εκ προθέσεως δημόσια διαδίδει και δημόσια υποκινεί με οποιοδήποτε τρόπο βία ή μίσος που στρέφεται κατά ομάδας προσώπων ή μέλους ομάδας προσώπων που προσδιορίζεται βάσει της φυλής, του χρώματος, της θρησκείας, των γενεαλογικών καταβολών ή της εθνικής ή εθνοτικής καταγωγής, κατά τρόπο που διαταράσσει τη δημόσια τάξη ή που έχει απειλητικό, υβριστικό ή προσβλητικό χαρακτήρα, είναι ένοχο αδικήματος και, σε περίπτωση καταδίκης, υπόκειται σε ποινή φυλάκισης που δεν υπερβαίνει τα πέντε (5) χρόνια ή σε χρηματική ποινή που δεν υπερβαίνει τις δέκα χιλιάδες ευρώ (€10 000) ή και στις δυο αυτές ποινές».

 

Το μήνυμα δεν πρόκειται να πάει, όσο η Πολιτεία ανέχεται τέτοιες συμπεριφορές. Είναι όμως απαράδεκτο, μια κοινωνία όπως η κυπριακή, με τόσους πρόσφυγες, που βίωσαν και συνεχίζουν να βιώνουν ξεριζωμό, να ανέχεται τέτοιες συμπεριφορές. Και επειδή η κοινωνία είναι υπόθεση όλων μας και δεν είμαστε διακοσμητικά στοιχεία, πρέπει να διαμαρτυρόμαστε με όσα μέσα έχουμε στη διάθεση μας για την κατάντια. 

 

ΥΓ 1 Κανένα θέμα με τον ΑΠΟΕΛ, το ζήτημα δεν είναι ποδοσφαιρικό υπό αυτή την έννοια.

 

ΥΓ 2 Το θέμα της ασφάλειας της χώρας «επειδή μπορεί να υπάρχουν ανάμεσα τους τζιχαντιστές» είναι επίσης δουλειά της Πολιτείας και η λύση δεν είναι ο φανατισμός της "αρίας" μας φυλής.