Όπως έγραψα σε πρόσφατο άρθρο μου, ο λαός πρέπει να γνωρίζει ότι στο Κραν Μοντανά, την Κύπρο δεν την έσωσε κανένας Αναστασιάδης και κανένα ΑΚΕΛ. Την Κύπρο την έσωσαν, λόγω επεκτατικής βουλιμίας, ο Τσαβούσογλου και ο Ερντογάν. Ο Νίκος Αναστασιάδης, ήταν έτοιμος να παραδώσει τα πάντα. Πέραν της εκ περιτροπής προεδρίας, τις τέσσερεις βασικές ελευθερίες στους Τούρκους υπηκόους, τα τουρκικά βέτο και τον πρώτο λόγο στους σφετεριστές των περιουσιών μας, ο Νίκος Αναστασιάδης ήταν έτοιμος να κάμει υποχωρήσεις και στα θέματα των τουρκικών εγγυήσεων και της παραμονής τουρκικού στρατού. Μία προφορική διαβεβαίωση, ένα νεύμα του Τσαβούσογλου ανέμενε ο Αναστασιάδης, όπως ο ίδιος παραδέχθηκε, ώστε να προχωρήσει και σε άλλες παραχωρήσεις. Άλλωστε η δήλωση του Ιωάννη Κασουλίδη, ότι "το μηδέν εγγυήσεις, μηδέν στρατός δεν είναι θέση μας αλλά τουρκική προπαγάνδα", συνιστά καθαρή παραδοχή ότι η κυβέρνηση ήταν, και είναι, έτοιμη να προβεί σε παραχωρήσεις και σε αυτά τα σημαντικά θέματα.

Συνεπώς, ας σταματήσει ο Πρόεδρος Αναστασιάδης να προβάλλει ανάστημα διεκδικητικού ηγέτη, ο οποίος έσωσε την Κύπρο. Αντίθετα, η ιστορική αλήθεια αποδεικνύει ότι είναι ο ηγέτης ο οποίος με την πολιτική του,  και την όλη φιλοσοφία του, οδήγησε την Κύπρο στον προθάλαμο της τουρκοποίησης. Και όταν αντελήφθη ότι θα εισέπραττε από τον λαό ένα νέο βροντερό "Όχι", τότε μεταμφιέστηκε σε φουστανελά.

Μία "υπηρεσία" μόνο αναγνωρίζουμε στον Νίκο Αναστασιάδη: Με τις πολιτικές του και τις παραχωρήσεις του, διευκόλυνε ένα βροντερό νέο "Όχι" στη διζωνική ομοσπονδία και στις ενδοτικές πολιτικές. Γι' αυτό οφείλουμε χάριτες στον Αναστασιάδη. Το να μένει στην αποδοχή της τουρκοποίησης και να μην προχωρεί στην υπογραφή της, λόγω φόβου απόρριψης από τον λαό, αποτελεί, τελικά, "υπηρεσία" στον λαό. Και η Τουρκία δεν θέλει απλώς αποδοχή λύσης τουρκοκοποίησης. Θέλει και ελληνικά χέρια να την  υπογράψουν. Και φαίνεται ότι, μέχρι στιγμής, το χέρι του Προέδρου μένει μετέωρο. Μεταξύ αποδοχής και υπογραφής. Ελπίζουμε πως ο Ερντογάν δεν θα του προσφέρει "την προφορική διαβεβαίωση" που θα ωθήσει τον Πρόεδρό μας να υπογράψει...

Τελικά, ο Πρόεδρος Αναστασιάδης συμπεριφέρεται ως ο υπαίτιος του ναυαγίου, επιδιώκοντας να αποσπάσει τη συγχώρεση της διεθνούς κοινότητας. Ενώ η Τουρκία και το ψευδοκράτος, ως να είναι οι αδικηθέντες από την "αδιάλλακτη"στάση της ελληνοκυπριακής πλευράς, ζητούν και ρέστα και προχωρούν σε εναλλακτικές επιλογές και σε νέα τετελεσμένα, ο Αναστασιάδης ικετεύει τον Γκουτέρες να βρει τρόπους να τον ξαναφέρει στο τραπέζι των συνομιλιών με τον Ακιντζί. Οποίο κατάντημα και οποία άγνοια της κατάστασης. Η Τουρκία έκαμε 100 βήματα μπροστά και ο Αναστασιάδης βρίσκεται 100 βήματα πίσω, ικετεύοντας να ξαναρχίσουν συνομιλίες από εκεί που έμειναν. 

Δεν άκουσε χθες τον Ακιντζί τι του δήλωσε; "Εδώ βρίσκεται ένα κράτος, το οποίο η ελληνοκυπριακή πλευρά πρέπει να αποδεχθεί. Υπάρχουν θεσμοί, μία οντότητα. Είτε θα το χωνέψουν και θα μοιραστούν μαζί μας τη διοίκηση  είτε θα καθίσουν μαζί μας να συζητήσουμε τους όρους μιας ζωής, πλάι-πλάι, κάτω από δύο χωριστές δομές", τόνισε...

Αλλά, κ. Μουσταφά, αυτά που ζητάτε, ο Αναστασιάδης τα έχει αποδεχθεί. Αποδέχθηκε την ύπαρξη του ψευδοκράτους, των θεσμών και της οντότητάς του μέσω της μετεξέλιξής του σε "τουρκοκυπριακό συνιστών κράτος". Αποδέχθηκε μέσω της διζωνικής ομοσπονδίας, όπως δύο περιοχές με χωριστές δομές, οι δύο κοινότητες, ζουν πλάι-πλάι, χωριστά και με πλειοψηφία πληθυσμού και γης. Τι άλλο θέλετε, επιτέλους, να αποδεχθεί ο Αναστασιάδης; Δώστε μιαν απλή "προφορική διαβεβαίωση" και είναι έτοιμος να αποδεχθεί και "λιγότερα" επεμβατικά δικαιώματα και "λιγότερο" στρατό. Μία μικρή κίνηση χρειάζεται από μέρους σας και ο Αναστασιάδης θα τα αποδεχθεί και αυτά...