08.08.2017
Κωστάκης Αντωνίου
Ούτε η κυβέρνηση, ούτε ο Δημοκρατικός Συναγερμός και το ΑΚΕΛ, ούτε ακόμη και κόμματα του ενδιάμεσου χώρου, αισθάνθηκαν την ανάγκη να καταδικάσουν τις αήθεις επιθέσεις τις οποίες κάποια μέλη της οργάνωσης Unite Cyprus Now, είχαν εξαπολύσει στη δεξίωση του Έιντε, κατά δημοσιογράφων. Αν τα επεισόδια προκαλούσαν για παράδειγμα μέλη του ΕΛΑΜ, ή κάποιες ομάδες κατά της τουρκικής λύσης, σήμερα, οι κυβερνητικοί εκπρόσωποι, και οι εκπρόσωποι Τύπου του ΔΗΣΥ και του ΑΚΕΛ, θα "πουμπούριζαν" έμπλεοι οργής εναντίον όσων κηρύσσουν τον διχασμό και προκαλούν διατάραξη της τάξης. Θα καλούσαν την Αστυνομία-η οποία και αυτή κοιμάται μακαρίως και δεν προέβη σε καμία έρευνα- να προχωρήσει σε σύλληψη των δραστών και προσαγωγή τους στη δικαιοσύνη.
Η σιωπή της κυβέρνησης, του ΔΗΣΥ και του ΑΚΕΛ, επιβεβαιώνει αυτά που σε άρθρο μου στην "Σημερινή της Κυριακής", επεσήμανα. Οτι αυτή η οργάνωση είναι παρακλάδι της φιλοσοφίας της πολιτικής "λύση νάναι και ότι νάναι". Συνεπώς πώς είναι δυνατόν η κυβέρνηση και οι ηγεσίες ΑΚΕΛ-ΔΗΣΥ να καταδικάζουν ασχημονίες και προκλητικές ενέργεις των ομοϊδεατών τους; Τις συγκαλύπτουν για να μην διαφαίνονται οι πραγματικοί υπονομευτές της ενότητας και οι κήρυκες ρητορικών μίσους.
Να σημειώσουμε ότι η κυβέρνηση, ο ΔΗΣΥ και το ΑΚΕΛ, απέφυγαν να καταδικάσουν και άλλες απαράδεκτες ενέργειες οργανώσεων που πρόσκεινται στη φιλοσοφία τους. Όπως εκείνες της "Αριστερής Κίνησης", με την υποστολή και βεβήλωση ελληνικών σημαιών. Την ίδια ακριβώς στάση τήρησε και στις δύο περιπτώσεις η Αστυνομία. Καμία έρευνα και καμία σύλληψη.
Δεν προκαλεί καμία έκπληξη η στάση των προαναφερθέντων. Δικοί τους άνθρωποι προκαλούν επεισόδια και τους συγκαλύπτουν. Δεν τους καταδικάζουν. Αν ήταν ομάδες οι οποίες απορρίπτουν την τουρκική λύση, τώρα όλοι οι προαναφερθέντες θα συστρατεύοντο σε καταδίκες και απαίτηση λήψης μέτρων και τιμωρίας των εμπλεκομένων.
Εκπληξη, όμως, αποτελεί η στάση των τηλεοπτικών σταθμών και η συγκάλυψη των ασχημιών, στα τηλεοπτικά δελτία ειδήσεων της Παρασκευής. Ενώ δημοσιογράφοι αυτών των σταθμών ήταν παρόντες και είδαν τα επεισόδια, ενώ υπήρξαν στόχοι προπηλακισμού, μόνο ο Χρίστος Χαραλάμπους στις Τομές στα Γεγονότα και στο Sigmalive, μετέδωσε τα γεγονότα και προέβαλε βίντεο με τις ασχημίες. Αλλοι τηλεοπτικοί σταθμοί τα προσπέρασαν, και κάποια, ούτε νύξη έκαμαν για ό,τι συνέβη.
Ήταν εκεί, ή δεν ήταν, δημοσιογράφοι των τηλεοπτικών σταθμών; Μήπως υπήρξαν παρεμβάσεις ώστε να αποσιωπηθούν όσα έγιναν; Μήπως οι δημοσιογράφοι ζήτησαν να μεταδοθούν τα γεγονότα, αλλά κάποιοι παρενέβησαν ώστε να υπάρξει συσκότιση; Μήπως εκρίθη ότι δεν αποτελούσαν είδηση; Ας δοθούν κάποιες εξηγήσεις από τους τηλεοπτικούς σταθμούς προς τους τηλεθεατές.
Χλιαρότατη, έως απαράδεκτη, υπήρξε και η αντίδραση της Ένωσης Συντακτών. Τι σημαίνει εκείνη η αναφορά στην ανακοίνωση ότι "θέση αρχής της Ένωσης Συντακτών είναι ότι δεν γίνεται με αφοριστικές προσεγγίσεις να κατηγορούνται αβάσιμα όλοι οι δημοσιογράφοι". Τι σημαίνει εκείνο το "όλοι". Ότι υπάρχουν και διεφθαρμένοι δημοσιογράφοι;
Κατανοούμε ότι η Ένωση Συντακτών, έχει καταστεί μία επαναπροσεγγιστική οργάνωση, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι δεν πρέπει να τηρεί καθαρή στάση έναντι όσων, είτε στη μία πλευρά ευρισκόμενοι, είτε στην άλλη, εκδηλώνουν τέτοιες γενικές αφοριστικές προσεγγίσεις. Και μάλιστα όταν εξελίσσονται σε ρητορικές μίσους και καλλιεργούν κλίμα διχασμού.
Επιμένουμε. Ασχημονίες, καλλιέργεια διχαστικού κλίματος, ρητορικές μίσους, γενικά, και όχι μόνο όταν αφορούν δημοσιογράφους, πρέπει να καταγγέλλονται και να πατάσσονται. Οπονθεδήποτε και αν προέρχονται. Διότι πλέον πάμε να καταστούμε κυνηγοί φαντασμάτων. Κυνηγούμε το φάντασμα του ΕΛΑΜ, την ώρα που τα πραγματικά, πιο επικίνδυνα φαντάσματα, με ακραίες θέσεις, τείνουν να προκαλέσουν πραγματικό και όχι φανταστικό κίνδυνο διχασμού.
Παρεμπιπτόντως, κανένα επεισόδιο και καμία ακραία ενέργεια δεν σημειώθηκε στις εκδηλώσεις που έγιναν κατά το μνημόσυνο των ηρωομαρτύρων Ισαάκ και Σολωμού. Μπράβο στους μοτοσυκλετιστές και σε όσους συμμετέσχαν στις εκδηλώσεις. Τίμησαν με κάθε ευπρέπεια τη μνήμη των ηρώων και δεν έδωσαν την παραμικρή αφορμή στην κυβέρνηση, στο ΑΚΕΛ και στον ΔΗΣΥ να εξωτερικεύσουν τα "αντιφασιστικά αισθήματα" τους και την "αντισοβινιστική" υστερία τους...