Το πρώτο -και ιστορικό- παιχνίδι μεταξύ Ανόρθωσης-Νέας Σαλαμίνας έγινε στις 27 Σεπτεμβρίου 1953, μετά την απόφαση της ΚΟΠ για ενοποίηση του ποδοσφαίρου. Αυτό το φιλικό ήταν η πρώτη έμπρακτη ενοποίηση και είχε δημιουργήσει έντονο ενδιαφέρον ανάμεσα στους ποδοσφαιρόφιλους ολόκληρης της επαρχίας.

Σύμφωνα με δημοσιεύματα της εποχής, από το πρωί της Κυριακής άρχισαν να καταφθάνουν από τις πόλεις και τα χωριά αυτοκίνητα γεμάτα φιλάθλους που άρχισαν να συναντιούνται μπροστά στην είσοδο του σταδίου από το μεσημέρι, παρόλο που η καθορισμένη ώρα της συνάντησης ήταν στις 3:30 μ.μ. Στις 2.15 μ.μ. οι κερκίδες γέμισαν ασφυκτικά και εκατοντάδες φίλαθλοι αναγκάστηκαν να παρακολουθήσουν όρθιοι τον αγώνα. Πάνω από 5.000 φίλαθλοι (για την ακρίβεια 5.200) παρακολούθησαν τελικά το παιχνίδι και με είσοδο ένα σελίνι (!) εισπράχθηκαν 260 λίρες. Η Ανόρθωση ήταν η νικήτρια της συνάντησης με 3-1 αλλά στην ουσία νικητής ήταν το κυπριακό ποδόσφαιρο που με την ενοποίησή του μπορούσε να προσβλέπει σε καλύτερες μέρες.

«Δεν ήταν απλώς ένας ποδοσφαιρικός αγώνας. Ήταν επίδειξη ανωτέρου αθλητικού πνεύματος, ήταν η συναδέλφωση των φιλάθλων», αναφέρει δημοσίευμα της εποχής και συνεχίζει: «Οι οπαδοί της Ανόρθωσης επευφημούσαν μια καλή κάθοδο της Νέας Σαλαμίνας και οι οπαδοί της δεύτερης χειροκροτούσαν με ενθουσιασμό μια επιτυχία της Ανόρθωσης. Κανένας φανατισμός, κανένα πάθος ούτε στις κερκίδες ούτε στον στίβο. Τα δύο καλά σωματεία του Βαρωσιού, μέσα στον στίβο του ΓΣΕ έδωσαν σάρκα και οστά στην ενοποίηση».
Έτσι λοιπόν έκλεισε το μεγάλο κεφάλαιο ενοποίησης του κυπριακού ποδοσφαίρου. Η 19η Σεπτεμβρίου του 1953 αποτελούσε πια σταθμό και ορόσημο στην παραπέρα εξέλιξη της αθλητικής ζωής του τόπου μας.

Ανόρθωση: Κώτσιος, Μάντζιαλος, Ξάνθος, Πάμπος, Άριστος, Βοσκαρής, Χατζηλοΐζος, Ντίνος, Ξανθούλλης, Σιάηλος, Παπαδόπουλος.
Νέα Σαλαμίνα: Μπλάκκης, Τάκης, Αντρελλής, Αντρικκής (Παπαθωμάς), Αντρέας, Παράσχος, Νιταής, Βάσος, Τζιωρτζής, Τζιουμπής, Τυρίμος.