Αν εξαιρεθεί το πρώτο – φετινό – εκτός έδρας ισόπαλο αποτέλεσμα του Απόλλωνα με τον Ολυμπιακό, όπου η Λεμεσιάνη ομάδα επέστρεψε και ισοφάρισε στα υπόλοιπα τρία και δη ντέρμπι, με ΑΕΛ (ως τυπικά φιλοξενούμενος), Ανόρθωση και ΑΕΚ, είχε προηγηθεί στο σκορ και δέχθηκε την ισοφάριση.

 

 

Και το αξιοσημείωτο είναι ότι και στα τρία αυτά παιχνίδια-ντέρμπι πήρε προβάδισμα στο σκορ με σκόρερ τον ίδιο παίχτη, τον Άντον Μάγκλιτσα και δέχθηκε τα γκολ της ισοφάρισης στο β’ ημίχρονο! Έχει και συνέχεια… Και τα τρία αυτά γκολ που δέχθηκε ο Μπρούνο Βάλε προήλθαν από κεφαλιές των αντιπάλων, δύο εκ των οποίων (Ανόρθωση και ΑΕΚ – τα καθαρά εκτός έδρας) μετά από εκτελέσεις κόρνερ. Λες και το σενάριο γράφτηκε από τον ίδιο συγγραφέα, έχοντας την ίδια πλοκή και τέλος!

 

Θα ήταν υπεραπλούστευση και πολύ επιφανειακή προσέγγιση του να ισχυριστεί κάποιος ότι ο Απόλλωνας χάνει από τη δυναμική του παίζοντας μακριά από το «Τσίρειο». Άλλωστε, ότι δέχθηκε τα δύο γκολ από εκτελέσεις κόρνερ που μπορούσε κάλλιστα να τα αποφύγει αποδεικνύει περίτρανα ότι κάποιες συγκυρίες της στιγμής λειτούργησαν εναντίον του και δεν έχει να κάνει με τη συνολική του εμφάνιση. Ασφαλώς έπαιξε μεγάλο ρόλο και η κούραση που βγάζει ως ομάδα σε κάποιους αγώνες λόγω και της Ευρώπης, αλλά σίγουρα δεν μπορεί να κριθεί αυστηρά το πλάνο και η λειτουργία του σε τέτοια παιχνίδια ντέρμπι, όπου ο Απόλλωνας θα μπορούσε να πετύχαινε και δεύτερο γκολ ή τουλάχιστον να κρατούσε το «μηδέν» πίσω και να έπαιρνε τη νίκη.

 

Από την άλλη, όμως, φανερώνει και μια σχετική αδυναμία – έστω και σε μικρό βαθμό – να διαχειριστεί το υπέρ του σκορ και παράλληλα μια μικρή αδυναμία και στο κέντρο της άμυνας όταν δέχεται πίεση, εξου και τα 8 γκολ παθητικό σε 8 αγώνες (1 γκολ / αγώνα). Αδυναμίες, πάντως που είναι διαχειρίσιμες, βάση του γενικότερου δείγματος που μας δείχνει ως ομάδα ο Απόλλωνας και τον καθιστά ως ένα από φαβορί για τον τίτλο.