Ο καθ’ ύλην αρμόδιος για την εικόνα του ΑΠΟΕΛ, Γιώργος Δώνης, ανέλυσε το χθεσινό 4-4 με την ΑΕΚ στο ΓΣΠ στη βάση αφ’ ενός των (ασυνήθιστα πολλών) μεγάλων λαθών των παικτών του, αφ’ ετέρου της νοοτροπίας τους να μην εγκαταλείπουν την προσπάθεια πριν το τελευταίο σφύριγμα. Σεβαστή η άποψη του 45χρονου προπονητή, αλλά ας μας επιτραπεί το δικαίωμα της διαφωνίας.
Σ’ ένα παιχνίδι, το οποίο μέχρι και το 85’ έδειχνε πως θα αποτελούσε εξόφληση σχεδόν όλων των γραμματίων για τις νίκες τους δίχως την πρέπουσα απόδοση, οι «γαλαζοκίτρινοι» εν τέλει βρήκαν και πορτοφόλι μετά την πτώση τους από την… Ακρόπολη!
Οι μουρμούρες στο ΓΣΠ είχαν ξεκινήσει με τη γνωστοποίηση της ενδεκάδας -κι εστιάζονταν στις επιλογές των Παπάζογλου, Ρίισε και Αλεξάνδρου. Ο ΑΠΟΕΛ ξεκίνησε το παιχνίδι με (κάτι σαν) 4-4-2 χωρίς κλασικό δεξιό χαφ, τον Μαντούκα σε ρόλο ελεύθερο στον άξονα, τον Αλεξάνδρου (περίπου) ως μέσα αριστερά και τον Ρίισε σχεδόν μόνιμα ακροβολισμένο στην επίθεση. Ουδόλως συμπτωματικά η κόντρα της ΑΕΚ που έφερε το 0-1 βγήκε από την πλευρά του Νορβηγού…
Απέναντι σε μια ομάδα που, όταν έπαιρνε την μπάλα, ήξερε να την κυκλοφορήσει σωστά και γρήγορα, ξεγυμνώθηκαν όλες οι αδυναμίες του ΑΠΟΕΛ στο ανασταλτικό κομμάτι (και δη στις επιστροφές), ενώ σε αυτές προστέθηκαν τα υπερβολικά πολλά αβίαστα πουλήματα της μπάλας και οι κακές τοποθετήσεις.
Χρειάστηκε να βγουν εκτός αγώνα οι Κάντε, Βάντερ (και να μπουν οι Σκοπελίτης, Φροξυλιάς) από πλευράς ΑΕΚ, προκειμένου οι «γαλαζοκίτρινοι» να σταματήσουν ν’ ανησυχούν στα μετόπισθεν, να στείλουν ακόμη και τον Γκιλιέρμε στην περιοχή του Ραμίρεθ και ν’ αρχίσουν τα από αέρος γεμίσματα.
Στο τελευταίο τέταρτο του αγώνα ο ΑΠΟΕΛ έπαιξε (δίχως ίχνος υπερβολής) σύστημα… χαρακίρι. Ο Μοράις σε ρόλο λίμπερο, Παπάζογλου και Αλωνεύτη είχαν... μπροστά τους τον Σέρτζιο και τον Ρίισε και σέντραραν διαρκώς στην αντίπαλη περιοχή, όπου ευρίσκονταν οι Τζεμπούρ, Σωτηρίου, Γκιλιέρμε, Μαντούκα και Βινίσιους!
Αυτή η τακτική αναρχία όχι μόνο δεν τιμωρήθηκε (αφού οι Λαρνακείς δεν είχαν πλέον στο παιχνίδι τους κατάλληλους παίκτες για να βγάλουν αντεπιθέσεις), αλλά επιβραβεύτηκε με την ισοφάριση που πανηγυρίστηκε ως νίκη. Δικαίως, αφού ήρθε ανέλπιστα, ανορθόδοξα και κόντρα σε κάθε λογική.
Αν αυτή η πραγματικότητα κρυφτεί κάτω από το χαλάκι της «καλής νοοτροπίας», ο ΑΠΟΕΛ κινδυνεύει να πέσει σε επικίνδυνες ατραπούς που θα του επιφυλάξουν στο μέλλον πιο οδυνηρές εμπειρίες απ’ ό,τι η πρώτη ήττα του στο πρωτάθλημα. Τα καμπανάκια των προηγούμενων μηνών έγιναν χθες κόκκινος συναγερμός και το πλήρωμα του χρόνου για μια γενναία αυτοκριτική και πολύ προσεκτική ενίσχυση τον Ιανουάριο έχει έλθει.
ΥΓ: Ο ΑΠΟΕΛ νομιμοποιείται να διαμαρτύρεται για τον μη καταλογισμό πέναλτι στο χέρι του Καταλά (27’) και για τη μη αποβολή του Φροξυλιά για το μαρκάρισμα στον Μαντούκα (93’), αλλά σώφρον θα ήταν να μη «σηκώσει» ψηλά αυτά τα παράπονα, διότι -αν ο Νικολαΐδης σφύριζε όσα έβλεπε- οι Γκιλιέρμε, Παπάζογλου δεν θα έβγαζαν καν το α’ ημίχρονο -πόσο μάλλον όλο το παιχνίδι έχοντας υποπέσει μάλιστα σε παραβάσεις που επέσυραν κάρτες ικανές να προκαλέσουν την εις διπλούν αποβολή του καθενός.
