Την περασμένη περίοδο έδωσε άλλη διάσταση στο παιχνίδι του ΑΠΟΕΛ. Δεν ήταν απλώς παίκτης-κλειδί ή παίκτης-βαρόμετρο, αλλά εκείνος που έβαζε το μπρίο, τη φαντασία και το απροσδόκητο στο θέαμα που προσέφεραν οι «γαλαζοκίτρινοι». Γι’ αυτό άλλωστε και ο Τόμας ντε Βινσέντι κατέκτησε με το «καλημέρα» τις καρδιές των οπαδών της ομάδας.

Ο Αργεντινός δεν είναι ο καταλύτης των πρωταθλητών. Ακόμη και χωρίς αυτόν οι «γαλαζοκίτρινοι» διαθέτουν επαρκείς ποιοτικές μονάδες, για να φτάνουν σε νίκες και υλοποίηση επιμέρους στόχων. Ο ντε Βινσέντι όμως είναι εκείνος που μπορεί να δώσει το κάτι παραπάνω και να κάνει τη διαφορά σε υψηλότατο επίπεδο.

Δεν είναι τυχαίο ότι η δική του αγωνιστική «κοιλιά» συμπίπτει απόλυτα με τις φυματικές νίκες ή τις «χλωμές» εμφανίσεις του ΑΠΟΕΛ εδώ και ενάμιση μήνα. Μαντούκα, Αλωνεύτης και Σέρινταν μπορούν με την ποιότητα και την κλάση τους να πετύχουν καθοριστικά τέρματα και χαρίσουν νίκες στην ομάδα. Και όντως το πράττουν. Και οι πρωταθλητές προελαύνουν εντός συνόρων.

Αλλά η απόδοσή τους δεν είναι η πρέπουσα. Δεν πείθει. Διότι, καλώς ή κακώς (αυτό είναι θέμα της τεχνικής ηγεσίας), η εύρυθμη λειτουργία της γαλαζοκίτρινης μηχανής είναι άρρηκτα συνδεδεμένη με τη φόρμα του 25χρονου Αργεντινού.

Αυτή είναι ικανή να βοηθήσει την ομάδα να ρολάρει, αυτή μπορεί να κάνει τη διαφορά και στο Τσάμπιονς Λιγκ. Με τον ντε Βινσέντι στα επίπεδα απόδοσης Ιανουαρίου-Μαΐου οι πιθανότητες του ΑΠΟΕΛ να πάρει καλύτερα αποτελέσματα απέναντι σε Μπαρσελόνα και Άγιαξ θα ήταν κατακόρυφα αυξημένες.

Η διακοπή προσφέρει στον Αργεντινό να πάρει ανάσες, να καθαρίσει το μυαλό του και να δουλέψει για την επιστροφή του σε υψηλές στροφές. Σε συνδυασμό με την αρμονική ενσωμάτωση των νεοφερμένων είναι οι παράγοντες που μπορούν να κάνουν τους «γαλαζοκίτρινους» πολύ καλύτερη ομάδα απ’ ό,τι την περασμένη περίοδο.