ΧΕΙΜΑΡΡΟΣ Ο ΤΕΩΣ ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΧΡΙΣΤΟΦΙΑΣ ΒΓΑΖΕΙ ΤΟ ΟΠΛΟ ΤΟΥ ΚΑΙ… ΠΥΡΟΒΟΛΕΙ

Το «παιχνίδι» με τις συγκλίσεις, οι μητέρες πατρίδες, η δικαίωση και η συγκίνηση για τη στάση του κόσμου ο οποίος, όπως δηλώνει, άρχισε να πεθυμά τη διακυβέρνησή του

Έπαιξε με τις συγκλίσεις ο Αναστασιάδης και το πληρώνουμε - Ανέφικτο να αντικαταστήσει τις εγγυήσεις η ΕΕ

Ζούμε μέσα στο ψέμα και δεν μπορούμε να ακούμε τις αλήθειες - Φτωχοποίησαν τον λαό και μας λένε κιόλας ότι όλα πάνε καλά


Πληρώνουμε τα τερτίπια του Αναστασιάδη στο Κυπριακό, δηλώνει σε αποκλειστική συνέντευξή του στη «Σ» ο τέως Πρόεδρος της Δημοκρατίας Δημήτρης Χριστόφιας. Αναφέρεται στους αρνητές της λύσης και της διζωνικής ομοσπονδίας, και σχολιάζει σκωπτικά τις αναφορές για τις μητέρες πατρίδες. Στήνει στον τοίχο την Κυβέρνηση για τα θέματα οικονομίας και δηλώνει ότι «ο κόσμος άρχισε ήδη να τον πεθυμά».

Θέλω την άποψή σας, κατά πόσο οι φιλοδοξίες που δημιουργήθηκαν στο Κυπριακό είναι βάσιμες;

Το Κυπριακό αντικειμενικά επηρεάζεται από ένα σύμπλεγμα παραγόντων. Πέραν από τη βούληση των ηγετών των δύο κοινοτήτων, που είναι ένας παράγοντας πολύ σημαντικός. Διότι επί Έρογλου είχαμε στην ε/κ κοινότητα έναν ηγέτη που ήθελε διακαώς λύση -και μιλώ για τη δική μας διακυβέρνηση- και από εκεί, ένα κακέκτυπο του Ραούφ Ντενκτάς, ο οποίος είχε βασικό στόχο τη διχοτόμηση.

Ήρθε ο Αναστασιάδης. Δυστυχώς οδήγησε στην απώλεια σημαντικού χρόνου. Με τα τερτίπια που χρησιμοποίησε και προέβαλε εξετράπη από τη σωστή πορεία και ενώ υπήρχαν οι συγκλίσεις πάνω στα ουσιαστικότερα ζητήματα που αφορούν στο Κυπριακό, με κορωνίδα την κοινή θέση για μία και μόνη και αδιαίρετη κυριαρχία, ιθαγένεια και διεθνή προσωπικότητα. Έπαιξε με τούτα και ουσιαστικά τα αγνόησε. Όπως και το επίτευγμα για τις τέσσερεις βασικές ελευθερίες, το οποίο συνειδητά διαστρεβλώθηκε από τους τότε αντιπάλους μας. Αντί λοιπόν να ξεκινήσει από αυτά, άρχισε έναν ατέρμονα διάλογο.

Δηλαδή, το κοινό ανακοινωθέν Αναστασιάδη-Έρογλου υπολείπεται της βάσης που είχατε συμφωνήσει με τον Ταλάτ;

Μα το είπαμε αυτό και ως ΑΚΕΛ και εγώ προσωπικά. Ναι, υπολείπεται. Όταν έχεις κάτι έτοιμο, δεν μπορείς να παίζεις μαζί του. Εκείνο που λέμε safeface, να σώσεις δηλαδή το πρόσωπό σου, ο κ. Αναστασιάδης το έκανε. Έτσι, πέραν από την απώλεια χρόνου, είχαμε και απώλεια θέσεων. Άρα ξεκινήσαμε στρεβλωμένα. Για δικούς του λόγους, παρουσίασε τον Φεβρουάριο το δικό του ανακοινωθέν ως επίτευγμα. Αυτό είναι λάθος κατ’ εμένα.

Άλλαξαν όμως οι ισορροπίες με την εκλογή Ακιντζί…

Είχαμε, ναι, τη θετική συγκυρία της ανάδειξης Ακιντζί. Είναι θετική και ευτυχής συγκυρία. Πιο θετική, κατά τη δική μου εκτίμηση, και από την ανάδειξη Ταλάτ, παρόλο που δούλεψα μαζί του και είχαμε κάποτε και ιδεολογική ταύτιση. Εντούτοις, θεωρώ ότι ο κ. Ακιντζί είναι σταθερά Κύπριος και αποκρούει τις επιθέσεις από την τουρκική ηγεσία και απορρίπτει τον σφικτό εναγκαλισμό και την αυστηρή υπόδειξη από την Άγκυρα για το τι πρέπει να κάνει. Έχει κυπριακή συνείδηση.

Εσείς Πρόεδρε, γιατί δεν λύσατε το Κυπριακό με τον Ταλάτ;

Μα δεν μπορούσε να λυθεί διότι άλλαξε ρότα η Τουρκία.

Γιατί να λυθεί τότε με τον Ακιντζί;

Μα έχω πει ότι μιλάμε για σύμπλεγμα παραγόντων. Έχουμε να κάνουμε με την Τουρκία, έχουν να κάνουν με τον ρόλο της στην περιοχή, με τη χρεοκοπία των δογμάτων Νταβούτογλου, με την αποτυχία της εξωτερικής πολιτικής της Τουρκίας στην περιοχή, έχουν να κάνουν με τις εκλογές στην Τουρκία και την οπισθοδρόμηση του ΑΚΡ, με την ευρωπαϊκή φιλοδοξία της Τουρκίας που επανέρχεται. Άρα αλλάζουν τα πράγματα.

Αυτός είναι ο Αναστασιάδης

Μέχρι τώρα υπερασπίζεστε τις συγκλίσεις που πετύχατε. Γιατί δεν τις κλειδώσατε με τον Ταλάτ, αφού τις θεωρείτε τόσο σημαντικές;


Θεωρώ ότι μέχρι τον Σεπτέμβριο που γίνεται λόγος για πολυμερή διάσκεψη είναι υπερβολικό. Έχει πολλή δουλειά να γίνει. Ακόμη και να δεχθούν ως έχουν τις συγκλίσεις, υπάρχουν πολλές λεπτομέρειες που πρέπει να συμφωνηθούν. Υπάρχουν ακόμα κεφάλαια που δεν συζητήθηκαν. Αρνείτο να τα συζητήσει ο κ. Έρογλου. Παρόλο που οι συγκλίσεις είναι μια βάση σταθερή, που σίγουρα οδηγεί προς την ορθή κατεύθυνση.

Τώρα αυτό το ερώτημα τίθεται συχνά, για την υπογραφή των συγκλίσεων. Να σε πάρω πίσω στην κατάσταση που δημιουργήθηκε σταδιακά στην ε/κ κοινότητα και την έναρξη ενός ανηλεούς πολέμου κατά του Προέδρου και της τότε κυβέρνησης. Ώς τότε, ο κ. Αναστασιάδης το έπαιζε ότι ανέχεται το λιγότερο, για να μην πω ότι σε ορισμένες περιπτώσεις υποστήριζε κιόλας θέσεις και απόψεις που έθετα στο Εθνικό Συμβούλιο και που αφορούσαν την πορεία των διαπραγματεύσεων.

Ζητήθηκε από τον Ταλάτ ένα κοινό ανακοινωθέν με τις συγκλίσεις. Μην ακούς λόγια, το λέω σεμνά, αλλά ο Χριστόφιας ήταν ο πιο συλλογικός Πρόεδρος στην ιστορία. Και το λέω ενσυνείδητα. Επικοινώνησα με όλους τους Αρχηγούς των κομμάτων. Είχα κατά νουν την αρνητική στάση του ΔΗΚΟ, της ΕΔΕΚ και των υπολοίπων. Είχα αποφασίσει τότε πως αν ο κύριος Αναστασιάδης απεδέχετο αυτήν την πρόταση, θα προχωρούσα, ανεξαρτήτως των υπολοίπων αντιδράσεων και από κόμματα της τότε συγκυβέρνησης. Αυτό του είπα και όταν τον κάλεσα στο Προεδρικό. Όμως από τηλεφώνου μού είπε «μην το κάνεις, δεν το δέχομαι».

Του είπα στο Προεδρικό ότι πρέπει να προχωρήσουμε, Νίκο, είναι καλή ευκαιρία. Άρνηση πλήρης, όμως, και ολομέτωπη επίθεση.

Η οποία, κατά την άποψή σας, από πού ελαύνετο;

Από τις φιλοδοξίες του Αναστασιάδη να γίνει Πρόεδρος της Δημοκρατίας και του Συναγερμού να επανέλθει στην εξουσία. Αφού είδε ότι τα κόμματα που λάμβαναν μέρος στη διακυβέρνηση έκαναν στροφή ενάντια στον Πρόεδρο, σου λέει, γιατί εγώ να συμμαχήσω με τον Χριστόφια;

Πιστεύετε ότι τότε ο Νίκος Αναστασιάδης και ο ΔΗΣΥ έθεσαν το κομματικό συμφέρον πάνω από το εθνικό συμφέρον;

Αυτό ήμουν έτοιμος να σας πω. Ότι δεν είναι η πρώτη φορά που ο Συναγερμός και οι ηγέτες του έθεσαν το κομματικό συμφέρον και τις φιλοδοξίες αναρρίχησης στην εξουσία πάνω από το συμφέρον του τόπου. Όπως έγινε το 1992 όταν, όπως έλεγαν, «ενταφίασαν τις ιδέες Γκάλι» και το 1998 με το σκάνδαλο των S-300 και τη φιλοδοξία του Κληρίδη να επανεκλεγεί. Και πήγε και τότε περίπατο το Κυπριακό.

Η Αριστερά σήμερα πώς θα συμπεριφερθεί;

Αν αναλύσεις τα γεγονότα μετά την εκλογή Ακιντζί και τη συμπεριφορά των κομμάτων, θα εντοπίσεις την ειδοποιό διαφορά μεταξύ ΔΗΣΥ και ΑΚΕΛ. Η συμπεριφορά του ΑΚΕΛ είναι μεγαλόψυχη και πατριωτική. Αν ο κ. Αναστασιάδης οδηγήσει τα πράγματα με βάση τις συγκλίσεις σε μια λύση υποφερτή και υπό τις συνθήκες δίκαιη και σίγουρα βιώσιμη, εμείς θα τον στηρίξουμε. Δεν δίνουμε όμως λευκή επιταγή και πρέπει να το ξεκαθαρίσουμε. Και το λέω για όσους λένε πως τα δύο μεγάλα κόμματα συμπλέουν…

Το ΔΗΣΑΚΕΛ που ακούμε συχνά…

Ναι, ότι τάχα πάμε μαζί. Αυτά είναι κουραφέξαλα και για το Κυπριακό αλλά προπάντων για τα κοινωνικο-οικονομικά πράγματα του τόπου. Εμείς ακολουθήσαμε άλλην πολιτική με επίκεντρο τον άνθρωπο και τον εργαζόμενο. Τούτοι τι ακολουθούν; Επαληθεύονται μάλιστα ορισμένες πικρές αλήθειες που είπε ο Χριστόφιας και τα λέει σήμερα ο Αναστασιάδης.

Οι μητέρες πατρίδες

Αναφέρεστε στον ρόλο των «μητέρων πατρίδων» και στη δήλωσή σας που προκάλεσε αντιδράσεις και σήμερα επαναλήφθηκε από τον νυν Πρόεδρο;


Εμείς οι Κύπριοι, εδώ και εξήντα χρόνια, ζούμε μες στο ψέμα. Είμαστε αιθεροβάμονες και μας έκαναν έτσι οι δεξιές δυνάμεις σε Κύπρο και Ελλάδα. Την Τουρκία την αφήνω έξω, γιατί έχεις τις δικές της επεκτατικές βλέψεις.

Μετά τον εμφύλιο στην Ελλάδα, οι ελληνικές κυβερνήσεις προσκολλήθηκαν στο επιδρομικό ΝΑΤΟ και περιμέναμε εμείς σωτηρία από τη μητέρα πατρίδα, για να υλοποιήσουμε το όραμα της ένωσης. Λοιπόν, τα γεγονότα τα ίδια μιλούν για το αντίθετο. Οι Συμφωνίες Ζυρίχης Λονδίνου επιβλήθηκαν στον Μακάριο με πρωταγωνιστές κυβερνώντες στην Ελλάδα. Κακά τα ψέματα. Και ήταν αυταπάτη ότι η ανεξαρτησία ήταν εφαλτήριο για την ένωση. Ήταν λάθος και αυτό το λάθος διατύπωσα τότε. Και ότι οι μητέρες πατρίδες συνέβαλαν στην προσπάθεια του ΝΑΤΟ για κατάλυση της Κυπριακής Δημοκρατίας. Και οι δύο. Όχι ο ελληνικός λαός. Καλά τα λέει σήμερα ο Αβέρωφ, ο οποίος όμως τότε με πολέμησε γι' αυτήν τη δήλωση με ό,τι όπλο είχε στη διάθεσή του.

Άρα ορθά το επανέλαβε ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας;

Το θέμα είναι ποιος το επανέλαβε. Εκείνος ο οποίος έκανε επίθεση κατά του Χριστόφια όταν είπε αυτήν την αλήθεια. Όπως έκαναν επίθεση όταν είπα ότι και οι Τ/κ έχουν αγνοούμενους και δεν έχουν τρελαθεί και δεν έχουν προσβληθεί από κανένα μικρόβιο και έπεσαν μέσα στα πηγάδια. Κάποιοι από εμάς τους σκότωσαν. Άρα φέρουν ευθύνες οι σοβινιστικές δυνάμεις και των δύο κοινοτήτων. Είπα ακόμη μιαν αλήθεια. Ότι το κυπριακό κράτος δεν είναι ούτε ελληνικό, ούτε τουρκικό. Είναι κράτος των Κυπρίων.

Παλαιότερα (2009) δηλώσατε ότι η Διζωνική δεν είναι φυσιολογική λύση. Είναι κακό κάποιος να θεωρεί την εν λόγω λύση ως κακή;

Κοίταξε, κάποια κόμματα δεν την απορρίπτουν απλώς σήμερα. Δεν τη δέχθηκαν ποτέ. Και μιλούμε για τα κόμματα που σήμερα την πολεμούν ανοικτά. Έπρεπε να είχαν το θάρρος από τότε να πουν, δικαίωμά τους, είναι καταστροφική αυτή η λύση. Πρέπει να αντιπροτείνουν κιόλας. Εγώ δεν είδα πρόταση. Δεν είδα εναλλακτική. Τι προτείνουν. Το να μιλάς γενικά περί ανθρωπίνων δικαιωμάτων και κάθε πολίτης μία ψήφος είναι γενικό. Όλοι το θέλουμε αυτό.

Υπό τις συνθήκες που δημιούργησαν ελληνόφωνες, επιμένω σε αυτό, που κουβάλησαν την Τουρκία στην Κύπρο, μπορούμε να φτάσουμε στο ωραίο ενιαίο κράτος; Αν υπάρχουν τέτοια παλληκάρια, να βγουν να το διακηρύξουν, αλλά και να αποδείξουν πώς μπορούμε να το πετύχουμε. Άρα είπα τότε ότι η ΔΔΟ δεν είναι ιδανική. Όμως είναι αδυσώπητη αλήθεια ότι άλλη λύση από τη ΔΔΟ δεν θα αποτρέψει την οριστική διχοτόμηση και τα δύο κράτη στην Κύπρο. Και θεωρώ ότι είναι παραπλάνηση του λαού να λέγεται ότι ΔΔΟ ίσον διχοτόμηση.

Δυστυχώς, ο κ. Αναστασιάδης μιλά για χαλαρή ομοσπονδία.

Αυτό είναι καλό ή κακό;

Είναι κακό, γιατί η διασφάλιση της ενότητας του κράτους, του λαού και της οικονομίας θα γίνει με τις εξουσίες της Κεντρικής κυβέρνησης. Εάν στα κύρια, τα βασικά, δεν έχει αποκλειστικό λόγο η κεντρική κυβέρνηση, τότε κάπου κάνουμε λάθος.

Το αντίστροφο όμως; Αν νιώσουν ότι έχουν αρκετή αυτονομία στο πλαίσιο ομοσπονδίας, δεν είναι όπλο για να μην παρουσιαστούν περαιτέρω απαιτήσεις την επομένη της λύσης;

Η ΔΔΟ με το σωστό περιεχόμενο -για να χρησιμοποιήσω τον όρο των αρνητών της ομοσπονδίας- διασφαλίζει μεγάλη αυτονομία στα δύο συστατικά μέρη της Ομοσπονδίας. Περαιτέρω απαιτήσεις θα έχουν ούτως ή άλλως οι σοβινιστικές δυνάμεις ένθεν και ένθεν. Οι μεν Ε/κ θα τη θεωρούν προδοσία, οι δε Τ/κ σοβινιστές θα θεωρούν ότι δεν ικανοποιούνται ακόμη και από τα «προνόμια» που έχουν κερδίσει στο πλαίσιο ΔΔΟ.

Φοβάστε την επόμενη μέρα μιας πιθανής λύσης, Πρόεδρε;

Όχι, δεν φοβάμαι, με μια προϋπόθεση. Αν οι υγιείς πατριωτικές δυνάμεις και στις δύο κοινότητες επαγρυπνήσουν, δουλέψουν από κοινού, αφήσουν το παρελθόν να λειτουργεί ως παράδειγμα προς αποφυγή χωρίς να το ξεχνούν, πιστεύω ότι μπορεί να λειτουργήσει με τις ιδιορρυθμίες της η ΔΔΟ και να διασφαλίσει το μέλλον του κυπριακού λαού.

Όμως πρέπει ο κυπριακός λαός να είναι αφέντης. Δεν χρειαζόμαστε, όπως σωστά λέχθηκε και από τον Πρόεδρο Αναστασιάδη και τον Ακιντζί, κηδεμόνευση.

Δεν είναι πανάκεια η ΕΕ

Επί τούτου συζητείται έντονα ο ρόλος της ΕΕ. Επί διακυβέρνησής σας η ΕΕ είχε δείξει ενδιαφέρον να ασκήσει αυτόν τον ρόλο ή έλεγε εσείς συμφωνήστε και εμείς θα το δεχθούμε;


Ξεκίνησε με αυτό η ΕΕ. Ότι θα το έκανε και κεκτημένο. Χρειάστηκαν πολλά διαβήματα και σκληρή διαπραγμάτευση με τους ηγέτες της ΕΕ για να κατανοήσουν ότι η βιωσιμότητα της λύσης είναι ταυτισμένη με το Ευρωπαϊκό Κεκτημένο και την εφαρμογή του ιδιαίτερα στον τομέα των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Και έγινε αποδεκτό από την ΕΕ ότι, αν θα υπάρξουν οι οποιεσδήποτε παρεκκλίσεις, θα πρέπει να είναι προσωρινού χαρακτήρα. Σε αυτό πρέπει να επιμείνουμε.

Έχει ρόλο στο θέμα των εγγυήσεων;

Εγώ δεν θεωρώ ότι η ΕΕ μπορεί να αντικαταστήσει εγγυήτριες δυνάμεις κλπ. Η παρουσία μας στην ΕΕ ως τέτοια είναι κάτι. Δεν χρειαζόμαστε εγγυήσεις. Αν εμείς οι ίδιοι οι Κύπριοι δεν εγγυηθούμε με τη συμπεριφορά μας αυτό που θα πετύχουμε ως λύση στο Κυπριακό, κανένας ξένος δεν μας σώζει. Διότι και η ΕΕ είναι ΝΑΤΟκρατούμενη και δεν έχω εμπιστοσύνη στο ΝΑΤΟ.

Μας φτωχοποίησαν

Να περάσουμε στην οικονομία. Κακώς υπέγραψε το μνημόνιο ο Προέδρος;


Θα ξεκινήσω λέγοντας ότι δεν ήταν δουλειά του Προέδρου να πάει και να πει δέχομαι το κούρεμα. Η παρουσία του ήταν αχρείαστη. Θα έπρεπε να επιμείνει στο μνημόνιο που είχαμε καταλήξει εμείς και δεν υπογράφηκε, αναμένοντας τον Αναστασιάδη να ανέβει στην εξουσία. Εκείνο δεν μιλούσε για κούρεμα, αλλά για δάνειο από την ΕΕ για ανακεφαλαιοποίηση των Τραπεζών. Αφού πρώτα είχαμε εξαντλήσει όλες τις πιθανότητες να πάρουμε διακρατικά δάνεια από τη Ρωσία και τη Λαϊκή Δημοκρατία της Κίνας.

Θεωρείται άστοχο να δηλώνεται από την Κυβέρνηση ότι από τα πρόθυρα χρεοκοπίας βρισκόμαστε σήμερα σε μια πολύ καλύτερη κατάσταση; Δεν το ζούμε όλοι;

Μα πώς το ζούμε. Με το να αδειάσουν οι τσέπες μας; Με το να πολλαπλασιαστούν οι άνεργοι; Με το να γεμίσουμε κοινωνικά παντοπωλεία που εγώ χαρακτηρίζω ως κέντρα φτωχοποίησης; Οδηγήθηκε ο κυπριακός λαός, το λέω χονδροειδώς, στη ζητιανιά.

Μα είναι η Κυβέρνηση Αναστασιάδη που τον οδήγησε;

Τον οδήγησαν οι Τραπεζίτες, τους οποίους ο Αναστασιάδης, ο Αβέρωφ, ο Νικόλας και ο Ορφανίδης θεωρούσαν ως τους καλύτερους τραπεζίτες του κόσμου. Νομίζω είναι ηλίου φαεινότερον, πλέον δεν το λέει μόνο ο Χριστόφιας.

Εγώ προειδοποίησα τον Αναστασιάδη. Του είπα, «Νίκο, μάλλον θα εκλεγείς. Δημιουργείς καμένη γη. Τι θα σπείρεις και τι θα θερίσεις;». Βεβαίως με διέψευδε, και ιδού που επαληθεύομαι πλήρως.

Δικαιώνεστε δηλαδή;

Αυτό λέει ο κόσμος. Με σταματάει κόσμος στον δρόμο ή κόσμος με τον οποίο συναγελάζομαι. Αυτό λένε.

Θα σου πω ένα παράδειγμα. Στη γειτονιά μου υπάρχει ένα ανθοπωλείο.

Πάω εκεί στον φίλο μου και μου λέει τις προάλλες, «Πρόεδρέ μου, ελάλες μας το αλλά εν τζι επιστέφκαμεν. Ότι εν να σε γυρέφκουμε και η ζωή εν να σε δικαιώσει». (συγκινείται…)

Η κόρη μου η Χριστίνα πήγε κάπου και συνάντησε τυχαία μια κοπέλα. Της είπε, «είσαι η κόρη του Χριστόφια εσύ, δεν είναι; Να δώσεις χαιρετισμούς στον παπά σου, δύο φιλιά, δουλεύω στον τάδε κρατικό τόπο και να του πεις ότι τούτοι διέλυσαν τα πάντα. Τότε που ήταν ο παπάς σου δεν είχαμε παρεμβάσεις στη δουλειά μας. Ήμασταν ελεύθεροι να παράξουμε. Τώρα εβάλαν μας τοποτηρητές. Έχει δύο που μας παρακολουθούν και μας επιβάλλουν τι να κάνουμε».

Συγκινείστε γιατί νιώθετε ότι σε προσωπικό επίπεδο αποτύχατε κάπου;

Άμα θέλει να πεισθεί κάποιος, πείθεται. Από το 2008 μέχρι το 2010 τα ΜΜΕ επαινούσαν τον Πρόεδρο και τη διακυβέρνησή του. Από την ώρα που έβαλαν χέρι στα ομόλογα οι τραπεζίτες, οι φαγάνες, οι αχόρταγοι του τραπεζικού κεφαλαίου, ως διά μαγείας έγινε η μεγάλη στροφή από τα ΜΜΕ.

Θα μου πεις, δεν έκανα λάθη; Γίνεται να κυβερνάς έναν τόπο ιδιόρρυθο όπως η Κύπρος, όπου ο καθένας είναι ο σοφότερος των σοφών, και να μην κάνεις λάθη; Άλλο τα λάθη και άλλο τα εγκληματικά και ηθελημένα λάθη. Οι παραλείψεις που υπήρξαν και οι ατυχείς τοποθετήσεις προσώπων δεν ήταν σκόπιμα.

Μας πολεμούσαν αλλά τώρα μας ψάχνουν

Πιστεύετε ότι οι πολίτες θα αναπολούν τη δική σας διακυβέρνηση;


Ήδη άρχισαν και το ψάχνουν. Ναι, ήδη το κάνουν. Και λεν ότι φωνάζαμε εναντίον του Χριστόφια και τώρα τον ψάχνουμε. Το είχα πει κιόλας. Είχα το θράσος τότε να πω ότι, όταν θα φύγουμε θα μας ψάχνουν. Δυστυχώς επαληθεύτηκα. Μακάρι να μην ήταν έτσι, για το καλό του τόπου. Είπε ένας μεγάλος και εγώ το επαναλαμβάνω, «η ιστορία θα μας δικαιώσει». (συγκινείται έντονα…)

Διαβάστε αύριο:

Τι δηλώνει, για την Ελλάδα και τη στάση Χάρη Γεωργιάδη, τις επιλογές προσώπων από τον Αναστασιάδη, το βιβλίο του και τον Πούτιν.