«Πολιτικά Καραγκιοζιλίκια» στο Παλάτι του Μπάκιγχαμ στις 4 Μαρτίου - 62η επέτειο του ολοκαυτώματος του Αυξεντίου

Οι Βρετανοί συνήθως προσέχουν στην επιλογή ημερομηνιών και μετρούν τους κινδύνους σε περίπτωση συγκρούσεων με γεγονότα που μπορούν να ενοχλήσουν


Τη Δευτέρα, 4 Μαρτίου 2019, έλαβεν χώραν μια «γιορτή» στο Παλάτι του Μπάκιγχαμ με οικοδεσπότη τον Πρίγκιπα της Ουαλίας Κάρολο, με προσκεκλημένους άνω των 150 Κυπρίων της κυπριακής ομογένειας (Ε/κ και Τ/κ) «επιλεγμένους» από την κυπριακή Υπ. Αρμοστεία στο Λονδίνο. Η επίσημη πρόσκληση από το Παλάτι ακολούθησε. Με προσκεκλημένο της κυβέρνησης του Ηνωμένου Βασιλείου τον Πρόεδρο της Κυπριακής Δημοκρατίας Νίκο Αναστασιάδη. Η επίσημη επίσκεψη ξεκίνησε στις 3 Μαρτίου (μέχρι τις 6), ημέρα του ολοκαυτώματος του Γρηγόρη Αυξεντίου.

«Cyprus Celebration Event», την ονόμασαν, αλλά εννοούσαν «για να τιμήσουν την προσφορά της κυπριακής ομογένειας στη βρετανική κοινωνία». Η μόνη αναφορά σε Κυπριακή Δημοκρατία φαίνεται να ήταν στην αρχική πρόσκληση από την Υπάτη Αρμοστεία. Από όλες όσες ακολούθησαν η Κυπριακή Δημοκρατία ήταν απούσα από την εκδήλωση, όπως στην πενταμερή της Ελβετίας το 2017, εκτός από το τουίτερ της βασιλικής οικογένειας που αναφέρθηκε σωστά σε «Πρόεδρο της ΚΔ». Η Βασίλισσα, όμως, είναι Αρχηγός της Κοινοπολιτείας.

Αυτή η παράλειψη, δεν πιστεύεται ότι ήταν τυχαία και κάποιοι το πρόσεξαν και το έθεσαν ως θέμα στους δικούς μας. Υπενθυμίζεται ότι μέλος της Κοινοπολιτείας στις 13 Μαρτίου του 1961 δεν έγινε η «Κύπρος» σκέτα, αλλά επίσημα η ΚΥΠΡΙΑΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ, 7 μήνες μετά την ανακήρυξή της σε ανεξάρτητο κράτος. Οι αναφορές φωτογράφιζαν δύο κοινότητες στο νησί αναμφίβολα με πολιτική σκοπιμότητα για τη «λύση» που προωθεί το Φόρεϊν Όφις από το 1974…

Επικρίσεις για την ημερομηνία

Στην Κύπρο γράφτηκαν και λέχθηκαν αρκετές επικρίσεις για την ημερομηνία που επέλεξαν οι διοργανωτές/εμπνευστές της εκδήλωσης, με την παρουσία μάλιστα του Προέδρου της Κυπριακής Δημοκρατίας, εφόσον αυτή «συνέπεσε» να είναι η επομένη της θυσίας του αγωνιστή της ΕΟΚΑ 1955-59 Γρηγόρη Αυξεντίου στα βουνά του Μαχαιρά, στις 3.3.1957, στα χέρια των Βρετανών αποικιοκρατικών στρατιωτικών δυνάμεων.

Σχετικό το άρθρο του αγαπητού Γιώργου Αγαπίου (Αρχισυντάκτη της «Σημερινής»), με τίτλο «Οι "S-300" που έμειναν Κύπρο», 3.3.2019, στο οποίο σημείωσε ευθαρσώς ο συγγραφέας: «… Όσο όμως συμπεριφερόμαστε όπως τους μπάτλερ στο Μπάκιγχαμ, θα έχουμε την ανάλογη αντιμετώπιση. Τι μας έδωσε το Λονδίνο και του χρωστούμε τόσα πολλά, που τα αποπληρώνουμε δεκαετίες με κυριαρχία και εκδούλευση; Τι οφέλη είχαμε από την αγγλική εμπλοκή στις διαπραγματεύσεις στο Κυπριακό;.. Το Έπος του Μαχαιρά το έγραψε ένας πρώην επαγγελματίας οδηγός. Οι ηγέτες έπιναν τσάι. Τότε και σήμερα… Τον έλεγαν όμως Γρηγόρη και πέθανε στον Μαχαιρά. Πολεμούσε -και αυτός- για την Ελευθερία. Της δικής του πατρίδας εναντίον μιας ιμπεριαλιστικής αποικιοκρατικής δύναμης.

Υστερόγραφο: Μόνο ένας έκπτωτος ηγέτης θα προσκυνούσε τη βασίλισσα ανήμερα την επέτειο του Μαχαιρά».

Όπως και του συνάδελφου Άριστου Μιχαηλίδη στον «Φιλελεύθερο», 3.3.2019, με τίτλο «Εσύ, Γρηγόρη, δεν ήξερες τα ΜΟΕ και πήγες να θυσιάσεις τη ζωή σου;»

«…Για να καταλάβεις, να σου πω το πρόγραμμα του Προέδρου μας. Σήμερα, επέτειο της θυσίας σου, θα είναι στην Αγγλία. Ναι, μην απορείς. Είμαστε πια συνεργάτες. Εταίροι στενοί. Λοιπόν, αύριο θα πάει στο παλάτι της βασίλισσας Ελισάβετ. Η ίδια είναι ακόμα. Αυτή που υπόγραφε τους απαγχονισμούς των συντρόφων σου. Θα του οργανώσουν, λέει, στο Μπάκιγχαμ, εορτασμό για την Κύπρο. Θα δει και τον πρίγκιπα Κάρολο, θα δει και την Ελισάβετ την ίδια, την Τετάρτη. Μεγάλη υπόθεση. Η πατρίδα σου στο παλάτι με τη βασίλισσα. Υποκλίσεις και τέτοια. Μην το μάθει ο Βαγορής, δεν χρειάζεται. Αρκεί που υποφέρουν όσοι από εμάς αδυνατούν ακόμα να προσαρμοστούν στα νέα ιδανικά κι έμειναν κολλημένοι στα παλιά, της Ελευθερίας και της Δικαιοσύνης…».

Τώρα ποιοι πράγματι είχαν την έμπνευση ότι τάχα… θυμήθηκαν να τιμήσουν την προσφορά της κυπριακής ομογένειας (!) ειδικά την περίοδο αυτή, με το Brexit, με τις δύο πολύ πρόσφατες δικαστικές αποφάσεις για το καθεστώς των βρετανικών Βάσεων (μία δεσμευτική, του Ανωτάτου Δικαστηρίου στο Λονδίνο, 30.7.2018, ότι αυτές αποτελούν αποικιακά κατάλοιπα και δεύτερη, η Συμβουλευτική Γνωμοδότηση του Διεθνούς Δικαστηρίου, 25.2.2019), με τις πιέσεις για επανέναρξη των συνομιλιών για το Κυπριακό, με τις γαλάζιες πατρίδες της Τουρκίας, την Έξον Μόμπιλ στην ΑΟΖ της Κύπρου, με τον Ν. Κοτζιά να μας καλεί να τα μοιραστούμε όλα με την Τουρκία, είναι άξιον απορίας.

Αυτούς που δεν κάλεσαν

Δυσμενή τα σχόλια για το ότι κανένας από το Λόμπυ για την Κύπρο δεν έχει προσκληθεί, και ένα δύο άτομα που προσκλήθηκαν και παρευρέθησαν, καλέστηκαν με την επαγγελματική τους ιδιότητα. Ο συντονιστής του Λόμπυ Θεόδωρος Θεοδώρου και άλλα μέλη που συνεργάζονται στενά με την Υπάτη Αρμοστεία αγνοήθηκαν, όπως πολλά άλλα άτομα με αξιόλογη προσφορά στα κοινά, όπως π.χ. ο Λεωνίδας Λεωνίδου, ο οποίος υπηρέτησε στα παροικιακά μας σχολεία για χρόνια, γνωστός συγγραφέας πολλών βιβλίων και πρόεδρος της ΕΚΕΚΑ, Επιτροπής Κατεχομένων Εδαφών Αγγλίας, που παρόλο που τα τελευταία χρόνια δεν έχει μεγάλη δράση, εντούτοις για χρόνια η ΕΚΕΚΑ υπηρέτησε την ομογένεια υπερασπιζόμενη τα κατεχόμενά μας εδάφη.

Ενώ καλεσμένοι ήσαν οι «Συντηρητικοί φίλοι της Κύπρου», μια κατά τα άλλα κομματική οργάνωση, αλλά όχι η ομάδα «Εργατικοί φίλοι της Κύπρου», πρόεδρος της οποίας είναι ο Δρ Βασίλης Μαύρου, που αντιπροσωπεύει και τον Σύνδεσμο Αμμοχώστου.

Το συμπέρασμα εν ολίγοις είναι ότι αγνοήθηκαν σκόπιμα άτομα και οργανώσεις που είχαν την ελάχιστη πιθανότητα να εκφράσουν έστω και μία λέξη για τη συνεχιζόμενη κατοχή της μισής Κυπριακής Δημοκρατίας από την Τουρκία, για να μην ενοχληθεί η εκδήλωση, οι διοργανωτές ή ο οικοδεσπότης της.

Αποκλείσθηκαν, εννοείται, από τους δικούς μας…

Όπως μου το έθεσε ένας φίλος στο Λονδίνο: «Είτε η κυβέρνησή μας (Κ.Δ.) και η Υπάτη Αρμοστεία είναι τόσο ηλίθιοι να εκτιμήσουν τη σημασία της ημερομηνίας ή τόσο απελπισμένοι να ικανοποιήσουν τους Βρετανούς. Το καλό του Λόμπυ για την Κύπρο είναι ότι ποτέ δεν ανησυχήσαμε αν θα προσβάλουμε τους Βρετανούς πρωτίστως γιατί γεννηθήκαμε εδώ και μεγαλώσαμε σ’ αυτό το περιβάλλον. Δεν έχουμε καμία δυσκολία να τους πούμε, όταν χρειάζεται, πόσο βλάκες είναι και αυτό γιατί υιοθετούν μέτρα που δεν ικανοποιούν κανένα και κατορθώνουν ένα τίποτα».

Συνήθως προσέχουν…

Ο Πρόεδρος της Κυπριακής Δημοκρατίας δεν ήταν προσκεκλημένος του Στέμματος ή φιλοξενούμενος της Βασίλισσας, αλλά προσκεκλημένος της βρετανικής κυβέρνησης. Αυτό έχει σημασία εφόσον από το 1960 η Βασίλισσα δεν έχει δεξιωθεί κανένα Πρόεδρο της Κυπριακής Δημοκρατίας. Αντίθετα, τρεις πρόεδροι της Τουρκίας επισκέφθηκαν το Ηνωμένο Βασίλειο προσκεκλημένοι του Στέμματος. Ο πρόεδρος Cevdet Sunay το 1967, ο πρόεδρος Kenan Evren το 1988 και ο πρόεδρος Abdullah Gul το 2011. Και μία φορά τον Βασιλέα Παύλο και την βασίλισσα Φρειδερίκη μεταξύ 9-12 Ιουλίου του 1963.

Οι Βρετανοί συνήθως προσέχουν στην επιλογή ημερομηνιών για επισκέψεις και εκδηλώσεις και μετρούν τους κινδύνους σε περίπτωση συγκρούσεων με γεγονότα που μπορούν να ενοχλήσουν (το λεγόμενο risk assessment). Τι συνέβη, άραγε; Μήπως οι διοργανωτές από πλευράς Κυπριακής Δημοκρατίας θεώρησαν ότι με φόντο την ευκαιρία να βρεθούν κάποιοι στο Παλάτι θα ήταν αρκετό να επισκιαστεί η σημασία της ημερομηνίας και έτσι προχώρησαν αγνοώντας την; Ή ξέχασαν παντελώς την ημέρα της θυσίας του Αυξεντίου… Γιατί, αλλιώς, όφειλαν να απαιτήσουν από το Φόρεϊν Όφις να αλλάξουν την ημερομηνία. Από τις 365 μέρες του χρόνου δεν υπήρχε άλλη ημερομηνία άραγε;

Σε βάρος της ελευθερίας της έκφρασης

Τελικά αυτό το «κατόρθωμα» θυμίζει τη βρετανική τηλεοπτική σειρά του BBC “Yes Minister”. Ο σκόπιμος «οστρακισμός», όμως, πέραν των όσων αναφέρονται εδώ (το Λόμπυ είναι εναντίον της ρατσιστικής βρετανο-τουρκικής Δι-κοινοτικής, Δι-ζωνικής Ομοσπονδίας) μπορεί να χαρακτηριστεί και ως “bullying” εις βάρος της ελεύθερης έκφρασης, των δημοκρατικών δικαιωμάτων των πολιτών στο Ηνωμένο Βασίλειο…

Το κύριο άρθρο του κ. Κώστα Χατζηκωστή στις 10.3.2019 στη «Σημερινή», «Πολιτικά Καραγκιοζιλίκια», εξηγεί τον αδίστακτο χαρακτήρα των κυβερνώντων. Την αλαζονεία, δουλοπρέπεια και σκόπιμη αμνησία των ίδιων ανθρώπων, που κατά τα άλλα δίχως ίχνος ντροπής σε λίγες μέρες θα… τιμούν τόσο στο Λονδίνο όσο και στην Κύπρο τον «ένδοξο αγώνα της ΕΟΚΑ 1955-59». Αλλά έτρεξαν να στολιστούν και να σταθούν προσοχή στο Παλάτι για μια χειραψία με τον Πρίγκιπα Κάρολο, στις 4.3.2019…

Ίσως, οι διοργανωτές να έχουν ένα ελαφρυντικό για το ότι δεν κάλεσαν κάποιους από την ομογένειά μας (περιλαμβανομένης και της γράφουσας), με την πρόβλεψη ότι πολύ πιθανόν θα ελάμβαναν πίσω την πρόσκλησή τους ως returned to sender - όταν θα βλέπαμε την ημερομηνία…

Τα ερωτήματα

Αλλά στα διά ταύτα: Τι ζητούν από τον Αναστασιάδη οι Βρετανοί; Και γιατί έτρεξε εντός 48 ωρών ο Πολιτικός Διευθυντής του Φόρεϊν Όφις, Richard Moore, να επισκεφθεί την ΚΔ «μετά την επίσκεψη-ορόσημο του Προέδρου Αναστασιάδη στο ΗΒ για να δει Νίκο Χριστοδουλίδη, Μαυρογιάννη, Ακιντζί επί σειρά θεμάτων όπως, Brexit, περιφερειακές σχέσεις & Κυπριακό» σύμφωνα με το τουίτερ της Βρετ. Υπάτης Αρμοστείας (8.3.2019); Και να σημειώσουν ότι «επαναβεβαιώθηκε η θετική πορεία των σχέσεων ΗΒ»; Γιατί αποκάλεσαν «ορόσημο» την επίσκεψη ΝΚ στο Λονδίνο, εφόσον η παρουσία του ήταν για να… τιμήσουν την ομογένεια;

ΦΑΝΟΥΛΑ ΑΡΓΥΡΟΥ
Ερευνήτρια/δημοσιογράφος