Η ΠΡΩΤΗ ΕΡΕΥΝΑ ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΑ ΓΙΑ ΤΑ ΚΟΜΜΑΤΑ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΗΓΕΤΕΣ ΤΟΥΣ

· Αξιόπιστος ο ΔΗΣΥ, ανεβασμένος ο Αβέρωφ

· Πιο παλιομοδίτικο κόμμα το ΑΚΕΛ, θετικός ο Άντρος

· Σοβαρά διχασμένο το ΔΗΚΟ, δυνατή εικόνα Νικόλα

· Κερδίζει την 4η θέση η Συμμαχία λόγω Λιλλήκα

· Πτωτική πορεία ΕΔΕΚ, «άγνωστος» ο Σιζόπουλος

· Πολλοί αγαπούν τους Οικολόγους, αλλά…

· Πού είναι το ΕΥΡΩΚΟ;

Στην πρώτη έρευνα που ασχολείται αποκλειστικά και εις βάθος με την εικόνα των κομμάτων και των ηγετών τους, που διενήργησε για λογαριασμό της «Σημερινής» η IMR του Πανεπιστημίου Λευκωσίας, φαίνεται να αποτελεί πλέον σταθερό χαρακτηριστικό του πολιτικού μας συστήματος η απαξίωση, με την οποία αντιμετωπίζει η κοινή γνώμη κόμματα και πολιτικούς. Από την άλλη, όμως, γεγονός παραμένει ότι όσο η απαξίωση αυτή συνδυάζεται με την αποχή και όχι με τη συμμετοχή, η όποια δύναμη ή επιρροή της παραμένει ανύπαρκτη.

ΔΗΣΥ/ Αβέρωφ Νεοφύτου

Τα σχεδόν τρία και δύσκολα χρόνια στην εξουσία δεν έχουν προκαλέσει φθορά στον ΔΗΣΥ, ο οποίος παραμένει πρώτο κόμμα, αυξάνοντας τη δύναμή του, ενώ σ’ ένα σκηνικό που μαστίζεται από την απαξίωση του εκλογικού σώματος θεωρείται αξιόπιστος, φρέσκος και με αξιόλογο πολιτικό προσωπικό.

Όσον αφορά το πολιτικό προσωπικό, ο ΔΗΣΥ με σημαντική διαφορά διαθέτει την καλύτερη ηγετική ομάδα, ενώ στον δείκτη αξιοπιστίας που καταμετρά η ερώτηση «ποιο κόμμα τηρεί τις υποσχέσεις του», κατατάσσεται πρώτος. Ταυτόχρονα, εμφανίζεται το λιγότερο παλιομοδίτικο και κουρασμένο κόμμα (από τα μη μονοεδρικά κόμματα), τη στιγμή που το αντίπαλο δέος, το ΑΚΕΛ, έχει την πρωτιά σ’ αυτή την κατηγορία με το ανησυχητικό 40%.

Η έρευνα της IMR διεξήχθη αμέσως μετά την αποχώρηση της ευρωβουλευτού Ελένης Θεοχάρους από τον ΔΗΣΥ. Αυτό ωστόσο δεν φαίνεται να προκάλεσε ρήγματα στην εικόνα ενότητας του κόμματος, αφού στην ερώτηση ποιο είναι το πιο διχασμένο κόμμα μόλις το 16% κατονόμασαν τον ΔΗΣΥ έναντι 50% του ΔΗΚΟ.

Ο ηγέτης του κόμματος Αβέρωφ Νεοφύτου, αν και μόλις δυόμισι χρόνια ένοικος του 5ου ορόφου της Πινδάρου και με τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας Νίκο Αναστασιάδη να κυριαρχεί ως προσωπικότητα στην αντίληψη των οπαδών της παράταξης, αρχίζει να κερδίζει την εμπιστοσύνη των Συναγερμικών, αλλά και της κοινής γνώμης.

Στη δύσκολη ερώτηση «ποιον πολιτικό θα εμπιστεύονταν να ήταν συνέταιρός τους σε μια επιχείρηση ή εργοδότης τους», ο Αβέρωφ Νεοφύτου βρίσκεται στη δεύτερη θέση, αμέσως πίσω από τον Νικόλα Παπαδόπουλο. Μεταξύ των Συναγερμικών δε ήταν με διαφορά πρώτος. Στην ερώτηση που μετρά τον βαθμό ικανότητας με τον οποίο πιστώνουν τους πολιτικούς αρχηγούς (ποιον θεωρείτε πιο πολυμήχανο;), ο Αβέρωφ Νεοφύτου πλειοψήφησε, με δεύτερο τον Νικόλα Παπαδόπουλο.

ΑΚΕΛ / Άντρος Κυπριανού

Το ΑΚΕΛ δείχνει να σταθεροποιείται από τις επιπτώσεις της πενταετίας Χριστόφια στην Προεδρία της Δημοκρατίας και της, για πρώτη φορά στην ιστορία του, ανάμειξης του ονόματός του ή στελεχών του σε οικονομικά σκάνδαλα (Δρομολαξιά, Focus). Ωστόσο, καλείται πλέον να διαχειριστεί την εικόνα του πιο παλιομοδίτικου και κουρασμένου κόμματος. Στη σχετική ερώτηση, το ΑΚΕΛ κατατάσσεται πρώτο με υπερδιπλάσια (40%) ποσοστά από τη δεύτερη ΕΔΕΚ, ενώ ακόμα και οι ψηφοφόροι του με ποσοστό 19% το φέρνουν στην πρώτη θέση σ’ αυτό τον δείκτη.

Στον αντίποδα, παρά τα σοβαρά οικονομικά προβλήματα που δημιουργήθηκαν στον τόπο επί διακυβέρνησής του την πενταετία 2008-2013, το κόμμα της Αριστεράς εξακολουθεί να έχει την εικόνα ότι βρίσκεται πιο κοντά στον απλό άνθρωπο. Στην ερώτηση ποιο κόμμα νοιάζεται για τους ανθρώπους που δυστυχούν, εξασφάλισε την πρώτη θέση, με ποσοστά υπερδιπλάσια του δεύτερου ΔΗΣΥ.

Για το ΑΚΕΛ, ωστόσο, προβληματικός πρέπει να θεωρείται ο δείκτης αξιοπιστίας του κόμματος, αφού στην ερώτηση ποιο κόμμα τηρεί τις υποσχέσεις του, ναι μεν βρίσκεται στη δεύτερη θέση, αλλά με μικρότερη διαφορά από το τρίτο ΔΗΚΟ, σε σύγκριση με άλλους δείκτες.

Ο Γενικός Γραμματέας του κόμματος Άντρος Κυπριανού αρχίζει να απολαμβάνει τα οφέλη της αποχώρησης του Δημήτρη Χριστόφια από το κομματικό και ευρύτερο πολιτικό σκηνικό. Αν και δεν διακρίνεται ιδιαίτερα στην ερώτηση εμπιστοσύνης, για το αν θα τον ήθελαν για επιχειρηματικό συνέταιρο ή εργοδότη, θεωρείται ο πιο συναινετικός πολιτικός αρχηγός, με τη δεύτερη καλύτερη κρίση στη λήψη αποφάσεων.

Το γεγονός όμως ότι ηγείται του κόμματος που με μεγάλη διαφορά έχει την εικόνα του πιο κουρασμένου και παλιομοδίτικου, επηρεάζει και την εικόνα του Α. Κυπριανού. Στην ερώτηση ποιος εκφράζει το νέο, το καινούργιο, μοιράζεται την τελευταία θέση με τον Μαρίνο Σιζόπουλο.

ΔΗΚΟ / Νικόλας Παπαδόπουλος

Η δημόσια εικόνα του ΔΗΚΟ αντανακλά την εσωτερική του εικόνα, τον διχασμό. Θεωρείται με συντριπτική διαφορά το πιο διχασμένο κόμμα. Το πρόβλημα γίνεται οξύτερο, εάν ληφθεί υπόψη ότι ενώ μεταξύ του συνόλου της κοινής γνώμης το 50% το θεωρούν το πιο διχασμένο κόμμα, μεταξύ των ψηφοφόρων του το ποσοστό αυξάνεται στο 54%.

Αν και τρίτο σε εκλογική δύναμη, το ΔΗΚΟ στα ποιοτικά χαρακτηριστικά δεν ξεχωρίζει από τα μικρότερά του κόμματα στον ενδιάμεσο χώρο. Μόλις που ξεπερνά την ΕΔΕΚ στην ερώτηση για την καλύτερη ηγετική ομάδα και φτάνει σχεδόν στον πάτο στην ερώτηση εάν νοιάζεται για τους ανθρώπους που δυστυχούν. Αξιοσημείωτο είναι επίσης το εύρημα ότι οι υποστηρικτές του θεωρούν το ΔΗΚΟ πιο παλιομοδίτικο και κουρασμένο κόμμα από το σύνολο της κοινής γνώμης.

Στον αντίποδα της κομματικής δημόσιας εικόνας, η εικόνα του ηγέτη του ΔΗΚΟ Νικόλα Παπαδόπουλου είναι αισθητά καλύτερη. Κατατάσσεται πρώτος στην ερώτηση ποιον θα ήθελαν επιχειρηματικό συνεταίρο ή εργοδότη, στο ποιος εκφράζει το νέο και το καινούργιο, στην καλύτερη κρίση στη λήψη αποφάσεων, ενώ είναι δεύτερος στις υπόλοιπες ποιοτικές ερωτήσεις (αν λέει τα πράγματα με τ’ όνομά τους και εάν είναι συναινετικός και επιδιώκει συνεργασίες).

Συμμαχία Πολιτών / Γιώργος Λιλλήκας

Η Συμμαχία φαίνεται να καθιερώνεται ως το τέταρτο σε δύναμη κόμμα, έστω και με μικρή διαφορά από την ΕΔΕΚ. Η νεοσύστατη Συμμαχία, ως κόμμα, δεν έχει ακόμη αποκτήσει συγκεκριμένη εικόνα στην αντίληψη του εκλογικού σώματος, γι’ αυτό και βρίσκεται τελευταία σε όλες τις ερωτήσεις ποιοτικού χαρακτήρα. Αυτό οφείλεται στο πολύ νεαρό της πολιτικής της ηλικίας, που δεν της επέτρεψε να αφήσει ακόμη την οποιαδήποτε σφραγίδα στο μυαλό των ψηφοφόρων.

Η Συμμαχία εξακολουθεί να αντλεί τη δύναμή της από την προσωπικότητα του Προέδρου της Γιώργου Λιλλήκα, ο οποίος σε αντίθεση με το κόμμα του καταλαμβάνει τη δεύτερη θέση στην ερώτηση ποιος πολιτικός εκφράζει το νέο, το καινούργιο, ενώ και στις άλλες κατηγορίες ποιοτικών χαρακτηριστικών υστερεί μόνο του Νικόλα Παπαδόπουλου από τους ηγέτες των σχηματισμών του ενδιάμεσου χώρου.

ΕΔΕΚ / Μαρίνος Σιζόπουλος

Η ΕΔΕΚ φαίνεται να χάνει ή, στην καλύτερη περίπτωση, να βλέπει να απειλείται σοβαρά η κλειδωμένη για χρόνια εικόνα της τέταρτης πολιτικής δύναμης. Σειρά πρόσφατων δημοσκοπήσεων τη φέρνουν σταθερά κάτω από τη Συμμαχία και σε αρκετές ποιοτικές ερωτήσεις και κάτω από τους Οικολόγους. Εξασφαλίζει τη δεύτερη θέση, μετά το ΑΚΕΛ, ως το πιο κουρασμένο και παλιομοδίτικο κόμμα, ενώ για κόμμα που πρεσβεύει τον σοσιαλισμό είναι προβληματική η προτελευταία θέση, στο ερώτημα εάν νοιάζεται για τους ανθρώπους που δυστυχούν. Στα θετικά της καταγράφεται το γεγονός ότι παρά τα εσωκομματικά προβλήματα που εμφανίζει, στην ερώτηση για το ποιο κόμμα είναι το πιο διχασμένο, μόλις το 9% της αποδίδουν αυτό τον χαρακτηρισμό.

Ο νεοεκλεγείς Πρόεδρος της ΕΔΕΚ Μαρίνος Σιζόπουλος βρίσκεται ακόμη στη φάση γνωριμίας με την κοινή γνώμη. Βρίσκεται πολύ χαμηλά σε όλες τις ποιοτικές ερωτήσεις για τους ηγέτες των κομμάτων και σε σημαντικό βαθμό αυτό οφείλεται στο εξαιρετικά σύντομο διάστημα που βρίσκεται στην ηγεσία του κόμματος.

Οικολόγοι / Γιώργος Περδίκης

Οι Οικολόγοι φαίνεται να υποφέρουν από το σύνδρομο «πολλοί μας αγαπούν, αλλά δεν μας παντρεύονται». Το κίνημα έχει θετική παρουσία σε αρκετούς ποιοτικούς δείκτες (τρίτο στο ότι νοιάζεται για τους ανθρώπους που δυστυχούν, πίσω μόνο από το ΑΚΕΛ και τον ΔΗΣΥ, τέταρτο στο αν τηρεί τις υποσχέσεις του και θεωρείται το λιγότερο παλιομοδίτικο και κουρασμένο κόμμα.

Ο επικεφαλής του κινήματος Γιώργος Περδίκης έχει εξίσου θετική παρουσία, αφού έρχεται τρίτος (μετά τον Νικόλα Παπαδόπουλο και τον Αβέρωφ Νεοφύτου) στην ερώτηση εάν θα τον ήθελαν για συνεταίρο ή εργοδότη τους και πρώτος στην ερώτηση «ποιος λέει τα πράγματα με το όνομά τους;».

Είναι αξιοσημείωτο πώς με τέτοια εικόνα, το κίνημα των Οικολόγων παραμένει για χρόνια καθηλωμένο στα πολύ χαμηλά εκλογικά του ποσοστά.

ΕΥΡΩΚΟ / Δημήτρης Συλλούρης

Το ΕΥΡΩΚΟ κινείται μεταξύ φθοράς και αφθαρσίας. Δεν είναι μόνο τα ιδιαίτερα χαμηλά εκλογικά του ποσοστά, αλλά και το γεγονός ότι στην πλειοψηφία των ερωτήσεων με αυθόρμητες απαντήσεις, το κόμμα δεν φαίνεται να βρίσκεται καν στο μυαλό και στη μνήμη των ψηφοφόρων. Μόνο σε δύο ποιοτικές ερωτήσεις, εάν τηρεί τις υποσχέσεις του και ποιο θεωρείται το πιο κουρασμένο και παλιομοδίτικο κόμμα, προκύπτει στις απαντήσεις. Και στις δύο περιπτώσεις βρίσκεται στην τελευταία θέση.

Κάτι ανάλογο ισχύει και για τον πρόεδρο του κόμματος Δημήτρη Συλλούρη, ο οποίος μόνο σε μια ποιοτική ερώτηση προκύπτει ως αυθόρμητη αναφορά. Στην ερώτηση ποιον θεωρούν τον πιο συναινετικό κομματικό ηγέτη εμφανίζεται στην τελευταία θέση.