Ήταν και παραμένει τουρκο-βρετανική και όχι αμερικανο-ΝΑΤΟϊκή
Τα σχέδια λύσης του Κυπριακού δεν ήταν του ΝΑΤΟ ούτε των Αμερικανών, αλλά καθαρά των Τούρκων και των Βρετανών


Το νεοεκδοθέν βιβλίο του κ. Δώρου Θεοδώρου «Το Αληθινό Πρόσωπο της Διζωνικής» γράφτηκε τον Οκτώβριο του 1975, αλλά δεν εκδόθηκε. Δημοσιεύθηκε τότε σε συνέχειες στην εφημερίδα «Τα Νέα» (που εξέδιδε η ΕΔΕΚ). Εκδόθηκε τον Οκτώβριο του 2015 από τις εκδόσεις ΑΙΓΑΙΟΝ στη Λευκωσία.

Παρ' όλο που το βιβλίο γράφτηκε ένα μόνο χρόνο μετά τη βάρβαρη τουρκική εισβολή και τις προσπάθειες από τους Βρετανούς (όχι τους Αμερικανούς και ΝΑΤΟ) από τον Αύγουστο του 1974 για επιβολή της Διζωνικής, Δικοινοτικής Ομοσπονδίας, εντούτοις ο συγγραφέας είχε ερμηνεύσει κατά 90% πολύ σωστά τις επιδιώξεις και στόχους της Τουρκίας με τη δικής της εμπνεύσεως Διζωνική, Δικοινοτική Ομοσπονδία.

Ειδικά, έχοντας υπ' όψιν ότι ο συγγραφέας, όταν γράφτηκε το βιβλίο, δεν είχε προφανώς γνώση του τι σχεδιαζόταν, συζητιόταν και γενικά διαπραγματεύονταν οι Βρετανοί στο Βρετ. Υπ. Εξωτερικών και Κοινοπολιτείας (Φόρεϊν Όφις) με δικούς μας πολιτικούς μεταξύ 1974 (εισβολής) και Οκτωβρίου 1975, με χάρτες, αναπροσαρμογές συνόρων, αριθμό προσφύγων επιστρεφόντων και μη.

Εν πάση περιπτώσει, όμως, και με ατεκμηρίωτα στοιχεία, το βιβλίο αυτό, 40 χρόνια μετά και τη συνεχιζόμενη προσπάθεια επιβολής της τουρκο-βρετανικής ΔΔΟ (και όχι αμερικανικής ή ΝΑΤΟϊκής) εξυπηρετεί στην ενημέρωση του λαού και γενικά στη διαφώτιση της δικής μας κοινωνίας. Η οποία είναι αυτή που χρειάζεται τη μεγαλύτερη διαφώτιση για τη ρατσιστική αυτή λύση/διάλυση της Κυπριακής Δημοκρατίας.

Ανακρίβειες
Τούτων λεχθέντων, όμως, στο βιβλίο υπάρχουν ορισμένες σοβαρές ανακρίβειες. Περιορίζομαι στις βασικές: Σε ολόκληρο το βιβλίο οι «κακοί» είναι οι Αμερικανοί και το ΝΑΤΟ. Ένα παλαιο-κομματικό στοιχείο που επικρατούσε τα χρόνια εκείνα όταν για όλα έφταιγε ο δυτικός ιμπεριαλισμός, δηλαδή οι Αμερικανοί και το ΝΑΤΟ. Ένας, αν μπορεί να δικαιολογήσει τα όσα γράφτηκαν το 1975 με τα δεδομένα εκείνης της διπολικής κομματικής εποχής και επιρροής, δεν μπορεί να δικαιολογήσει τέτοια στις προσθήκες/σχόλια που γράφτηκαν το 2015. Οι αναφορές στους Βρετανούς είναι πέραν από ασήμαντες και ελάχιστες, περιλαμβάνοντάς τους μάλλον μέσα στους «δυτικούς».

Παραγνώριση του βρετανικού ρόλου
Στη σελίδα 16 μιλά για «σχέδια του ΝΑΤΟ και της Άγκυρας εις βάρος της Κύπρου», ότι η «επίσημη αμερικανική πολιτική για την Κύπρο παραμένει διχασμένη», ενώ καμία αναφορά δεν κάνει στην επίσημη βρετανική πολιτική. Που δεν ήταν και άγνωστη... Τους ηθικούς αυτουργούς και προωθητές της τουρκικής ΔΔΟ. Αυτά, βέβαια, γράφτηκαν το 1975.

Τα σχέδια δεν ήταν του ΝΑΤΟ, ούτε των Αμερικανών, ήταν καθαρά των Τούρκων και των Βρετανών.
Ο Κάλαχαν ξεδιάντροπα το έλεγε στον Αρχ. Μακάριο: Τake it or leave it, this is the solution! Ενδεικτικά, στη συνάντηση Κάλαχαν/Μακαρίου στο Φόρεϊν Όφις 11.9.1974, 10.00π.μ., ο Κάλαχαν συμβούλευε τον Μακάριο να... διασώσει ό,τι μπορούσε και αυτή ήταν η λύση!! -«ΔΕΚΔ 1955-2011» σελ. 170-).

(Παρεμπιπτόντως, για την παραπλάνηση του λαού στο περιβόητο πόρισμα του Φακέλου της Κύπρου με του χειρίστου είδους πλαστογραφημένο «έγγραφο ΝΑΤΟ» έχουμε ήδη ξεκαθαρίσει από το Αρχείο του ΝΑΤΟ ότι ήταν πλαστό (Βλέπε «Αρχείο ΝΑΤΟ: Το έγγραφο δεν είναι γνήσιο», «Σημερινή» 26 Αυγούστου 2014 http://www.sigmalive.com/simerini/analiseis/155297 και Ελευθερία Λονδίνου «Το πλαστό έγγραφο του ΝΑΤΟ» 4 Σεπτεμβρίου 2014 σελ. 5 http://www.eleftheria.co.uk/currentissue/ELEFTHERIA04092014.pdf ).

Τουρκική λύση
Στον Επίλογο, σελίδα 92, που γράφτηκε το 2015, συνεχίζει να μην κάνει καμία αναφορά στη βρετανική πολιτική που κηδεμονεύει πρωτοποριακά το Κυπριακό. Προσθέτει: «Ας μην ξεχνάμε, εξάλλου, ότι η διζωνική ήταν πρόταση και προτροπή από τον ίδιο τον Κίσινγκερ μετά την τουρκική εισβολή».

Μεγάλο λάθος, αναληθές και παντελώς ανιστόρητο, ίσως βασισμένο σε ατεκμηρίωτες και παραπλανητικές δημοσιογραφικές ή άλλες κομματικές θεωρίες. Η ΔΔΟ ήταν κατ’ αρχήν τουρκική λύση και απαίτηση από το 1956/57, τεκμηριωμένα και αδιαμφισβήτητα μέσω των βρετανικών επισήμων εγγράφων.

Στη συνέχεια τη ΔΔΟ υιοθέτησε το Λονδίνο (πρώτο και όχι το ΝΑΤΟ ή οι Αμερικανοί ή ο Κίσινγκερ) επίσημα στις 16 Αυγούστου 1974 και έκτοτε προσπαθεί μέχρι σήμερα να την επιβάλει στη δική μας πλευρά, χρησιμοποιώντας κατ' αρχήν (από την ίδια ημερομηνία 16 Αύγουστο του 1974) τον μ. Γλ. Κληρίδη... (Για λεπτομέρειες, βλέπε βιβλίο «Διζωνική Εκτέλεση της Κυπριακής Δημοκρατίας 1955-2011»).

Ιστορικά σημειώνω πως όταν έγραψα το άρθρο « Οι Άγγλοι επέβαλαν στον Κίσινγκερ τη διζωνική ομοσπονδία» στη «Σημερινή» στις 3 Αυγούστου 2009, ο Δρ Βάσος Λυσσαρίδης μού τηλεφώνησε ενωρίς το πρωί της ίδιας μέρας (θυμάμαι 7.30 ώρα πρωινή Λονδίνου), να με συγχαρεί για το άρθρο εκείνο και για όλη τη δουλειά μου με την έρευνά μου στα βρετανικά αρχεία. Ποτέ δεν με είχε ξαναπάρει τηλέφωνο για οτιδήποτε...

Ανησυχίες Κάλαχαν
Ο Βρετανός ΥΠΕΞ Τζέιμς Κάλαχαν, μεταξύ Αυγούστου και Δεκεμβρίου 1974, τόσο πολύ ανησυχούσε και δεν είχε πεισθεί ότι είχε την πλήρη συμπαράσταση του Δρος Χένρι Κίσινγκερ για τη ΔΙΚΗ του προωθούμενη λύση ΔΔΟ, που, όχι μόνον έστειλε ειδικό κλιμάκιο στην Ουάσιγκτον για συνάντηση κατ’ ιδίαν με τον Κίσινγκερ (27.8.1974), αλλά συνέχισε να προσπαθεί να εξασφαλίσει 100% διαβεβαίωση περί τούτου, με αλληλογραφία και μέσω του Βρετανού πρέσβη στην Ουάσιγκτον...

Η συμφωνία της 8ης Ιουλίου
Ο κ. Δ. Θεοδώρου διετέλεσε Υπουργός Δικαιοσύνης και Δημοσίας Τάξεως μεταξύ 1.3.2003 - 13.6.2006 επί προεδρίας μ. Τάσσου Παπαδόπουλου (περίοδο που, κακώς, άνοιξαν τα οδοφράγματα). Στη σελίδα 34, σε προσθήκη 2015, αναφέρει:

«Μετά τον Τ. Παπαδόπουλο, πρόεδρος εξελέγη ο Δημήτρης Χριστόφιας με το ΑΚΕΛ και έχει κάνει λάβαρο του αγώνα μας τη ΔΔΟ...». Απέφυγε να αναφερθεί, όμως, στην επίμαχη συμφωνία της 8ης Ιουλίου 2006 Τ. Παπαδόπουλου - Μ. Α. Ταλάτ, με την οποία, ουσιαστικά, σε πλήρη περιφρόνηση της απόφασης του λαού της 24.4.2004, ο Τ. Παπαδόπουλος πρώτος επανέφερε την απορριφθείσα από τον λαό ΔΔΟ στην πρώτη γραμμή «λύσης» του Κυπριακού.

Το Αληθινό Πρόσωπο της Διζωνικής, με αποδεδειγμένα ιστορικά επίσημα έγγραφα του βρετανικού κράτους, ήταν και παραμένει σίγουρα τουρκικό. Αλλά με πρώτους πάτρωνες (patrons) τους Βρετανούς (ακολουθούν οι δικοί μας ένθερμοι υποστηρικτές της), συνοδοιπόρους τους Αμερικανούς και καμία σχέση με ΝΑΤΟ.

Ορθή η απόρριψη της διζωνικής
Πέραν τούτων, συμφωνώ απόλυτα με τις θέσεις του συγγραφέα στη σελίδα 89:

«Τώρα είναι η ώρα για εγκατάλειψη της τουρκογενούς διζωνικής, της επιστροφής στη ρίζα του προβλήματος που είναι η κατοχή, ο εποικισμός, η προστασία των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, η δημοκρατία και η διαφύλαξη του κυπριακού κράτους... Η εμμονή στη διζωνική με τη δικαιολογία ότι εδώ και δεκαετίες τη δεχτήκαμε... υποδηλοί στατικότητα σκέψης, φοβικά σύνδρομα και αδυναμία εκμετάλλευσης του νέου περιβάλλοντος που δημιουργείται».

Η απαρτχάιντ Διζωνική πρέπει άμεσα να εξοστρακιστεί. Καθυστερεί εις βάρος μας από το 1974...

ΦΑΝΟΥΛΑ ΑΡΓΥΡΟΥ
Ερευνήτρια/συγγραφέας