Πώς ξεδιπλώνεται το βρόμικο πουλόβερ του σάπιου κυπριακού συστήματος

Πώς ο πολίτης να σεβαστεί και να εμπιστευτεί τους θεσμούς και τους πολιτικούς που σφάζονται μεταξύ τους και αλληλοκατηγορούνται για διαφθορά, σε μια πολιτεία που βουλιάζει στην κόπρο του Αυγείου;

ΠΟΙΟΣ θα κάνει κάθαρση και εξυγίανση; Το διεφθαρμένο κατεστημένο;

Σφάζονται οι θεσμοί! Το κράτος βρίσκεται σε παράλυση. Και αυτό δεν το λέμε εμείς. Το παραδέχεται το ίδιο το σύστημα. Από τα κόμματα ώς τη Διοικητή της Κεντρικής Τράπεζας, την Κυβέρνηση και τη Γενική Εισαγγελία.

Αφού τα έκαναν θάλασσα στο Κυπριακό και αφού διέλυσαν την οικονομία, τώρα οι πρωταγωνιστές του συστήματος αλληλοεξοντώνονται. Το ζητούμενο, βεβαίως, δεν είναι η δική τους φαγωμάρα, αλλά πώς θα σωθεί το κράτος και ο πολίτης, που τελούν υπό τριπλόν ζυγό. Της Τουρκίας, του μνημονίου και του πανάθλιου κατεστημένου. Εμείς δεν θα παίξουμε το παιγνίδι τους. Και δεν θα μπούμε στο τρυπάκι του δικού τους πολέμου, του οποίου τα ελατήρια είναι προσωπικά και ευτελή. Και τα οποία εκδηλώνονται με λίστες που πετούν στον «αέρια», με κτυπήματα κάτω από τη μέση, με κουτσομπολιό και κατηγορίες που δεν θα το ζήλευαν μόνο οι συμπαθείς «Κατίνες της γειτονιάς», αλλά ακόμη και αυτό το ίδιο το πεζοδρόμιο.

Τ' άπλυτα στη φόρα

Το σύστημα και οι θεσμοί έχουν γίνει μαλλιά-κουβάρια. Η Κεντρική Τράπεζα στρέφεται εναντίον κομμάτων, με τη λίστα των κόκκινων δανείων να λερώνει ενόχους και αθώους, η Διοικητής της Κεντρικής Τράπεζας βάλλει κατά του Βοηθού Γενικού Εισαγγελέα, τα κόμματα διαπληκτίζονται μεταξύ τους, το ίδιο πράττει η αντιπολίτευση με την Κυβέρνηση και πάει λέγοντας. Και ο πολίτης παρακολουθεί και αναμένει την επόμενη βόμβα. Να βγουν, λοιπόν, και άλλα άπλυτα στη φόρα. Όλα στο φως. Και όποιος αντέξει…

Η συγκάλυψη

Ερώτημα: Τι αποδεικνύει η υφιστάμενη κατάσταση; Η τραπεζική και οικονομική κατάρρευση δεν οφείλονται μόνο σε οικονομικούς λόγους, αλλά ήταν και είναι πρόβλημα αρχών και αξιών. Αξιοπιστίας και αξιοπρέπειας. Εκπαίδευσης. Η φιλοτιμία και η εργατικότητα είχαν αντικατασταθεί από την πελατειακή σχέση και τη λαμογιά. Και τα κόμματα, από κύτταρα της δημοκρατίας, μεταλλάχθηκαν σε καρκινώματα. Και αυτά δεν τα γράφουμε τώρα. Τα τονίζαμε προ ετών. Προειδοποιώντας για την κατάρρευση του συστήματος.

Η κατάληψη της εξουσίας στηριζόταν και στηρίζεται σε κούφια και ψεύτικα λόγια. Για το χρήμα και τη δόξα. Τώρα δεν έχει μείνει ούτε το ένα ούτε το άλλο. Καταληστεύθηκε το χρήμα και εξαφανίστηκε η δόξα. Αντικαταστάθηκε με την ταπείνωση. Και την αναξιοπρέπεια. Την αναξιοπιστία. Και το εντυπωσιακό είναι ότι το κομματικό κατεστημένο δεν καταλαβαίνει τίποτα. Είναι διαβρωμένο και λερωμένο από την κορυφή ώς τα νύχια. Και παρ' όλ' αυτά, υπόσχεται κάθαρση και εξυγίανση!

Είναι δε, απίστευτη η συσπείρωση των βουλευτών και των κομματικών ηγεσιών, μόλις κυκλοφόρησε η λίστα με τους αξιωματούχους που είτε δικαίως είτε αδίκως εμπλέκονται σε μη εξυπηρετούμενα δάνεια. Εμείς δεν ισχυριζόμαστε ότι είναι όλοι ένοχοι. Δεν είναι ορθή η ισοπέδωση. Τους ενόχους ας τους βρει η Δικαιοσύνη.

Πώς όμως μπορεί να συμβεί κάτι τέτοιο, όταν η Γενική Εισαγγελία είναι πληγωμένη; Πώς θα προχωρήσουν οι διαδικασίες, όταν μάλιστα η πρόθεση για συγκάλυψη βρίσκεται στα ύψη; Το θετικό, βεβαίως, θα μπορούσε να ισχυριστεί κάποιος, είναι ότι προκύπτει διαφάνεια μέσα από την αλληλοεξόντωση. Η ιστορία δηλαδή του πουλόβερ. Εάν τραβήξεις έναν πόντο, υπάρχει η δυνατότητα να ξηλωθεί. Εμείς δεν αμφιβάλλουμε ότι το σάπιο οικοδόμημα του υφιστάμενου κατεστημένου έχει αρκετές αντιστάσεις. Μπορεί ακόμη να δένει τους κόμπους που ξεφεύγουν…

Αταξία, χρήμα και συμφέροντα

Το θέμα, βεβαίως, δεν είναι μόνο αν θα αντέξει το σάπιο οικοδόμημα. Αλλά ποια εικόνα δίνουμε διεθνώς, σε μια περίοδο που η Κύπρος περνά οικονομική κρίση και οι πολίτες δεινοπαθούν; Και το συναφές ερώτημα είναι πώς θα βγούμε από τα αδιέξοδα και την κρίση των θεσμών και της οικονομίας; Πώς θα γίνει διαχείριση του φυσικού αερίου και της λύσης του Κυπριακού, με αυτούς τους θεσμούς και αυτούς τους αξιωματούχους; Από αυτά πάντως που βγαίνουν στη φόρα, θα μπορούσε κάποιος να επισημάνει τα ακόλουθα:

1. Δεν είμαστε της άποψης ότι όσα πρόσωπα και δη πολιτικοί βρίσκονται στη λίστα των κόκκινων δανείων είναι αυτομάτως ένοχοι. Εκείνο που είναι σίγουρο είναι ότι υπήρχε και προφανώς υπάρχει συναλλαγή μεταξύ τραπεζών και κομμάτων. Με ό,τι αυτό μπορεί να σημαίνει. Και επειδή η γυναίκα του Καίσαρα, πλέον, δεν φαίνεται τίμια αλλά πρέπει να αποδείξει ότι είναι τίμια, θα πρέπει να γίνει ένας ενδελεχής έλεγχος για τα δάνεια και την περιουσιακή κατάσταση των βουλευτών και των αξιωματούχων, ώστε να εξεταστεί εάν είναι ή όχι και ποιοι ένοχοι, και εάν και ποιοι έχουν κερδίσει χρήματα μέσω αθέμιτων μεθόδων συναφών με το αξίωμά τους.

Ούτε τα δάνεια ούτε η φτώχια ούτε ο πλούτος είναι αμαρτήματα. Το ζητούμενο δεν είναι αν οι αξιωματούχοι μιας πολιτείας είναι φτωχοί ή πλούσιοι, αλλά εάν έγιναν νομίμως πλούσιοι. Και από την άλλη, εάν είναι χρεωμένοι, πώς δημιούργησαν αυτά τα χρέη; Πώς έγιναν οι δανεισμοί, με τι όρους, τι ποσά και για ποιους σκοπούς; Το ίδιο ισχύει για όλους τους αξιωματούχους του κράτους. Το μεμπτό δεν είναι εάν είσαι πλούσιος ή φτωχός, αλλά εάν η υφιστάμενη οικονομική κατάσταση ενός εκάστου των αξιωματούχων μπορεί να δικαιολογηθεί ή όχι. Το ίδιο ισχύει και για τα κόμματα.

2. Ουδόλως θα πρέπει να ψάχνουμε για εξιλαστήρια θύματα, αλλά για πραγματικούς ενόχους. Όχι μόνο με βάση τον ποινικό κώδικα, αλλά και με βάση την κοινή ηθική, η οποία παραβιάζεται συστηματικά μέσα από τη ρουσφετοκρατία, που καταργεί την αξιοκρατία και εμφανίζει τα σημερινά τραγικά φαινόμενα σήψης.

3. Πώς η υφιστάμενη Διοικητής της Κεντρικής Τράπεζας και υφιστάμενη Βουλή μπορούν να απολαμβάνουν της εμπιστοσύνης του λαού με αυτά που συμβαίνουν γύρω μας; Το ίδιο βεβαίως ισχύει και για την Κυβέρνηση, της οποίας ο Πρόεδρος, ως ο ανώτατος πολιτειακός άρχων, θα έπρεπε να είχε βάλει μια τάξη στην αταξία, της οποίας την ύπαρξη γνώριζε. Διότι, για παράδειγμα, προτού έρθει η θύελλα στη Βουλή την περασμένη Πέμπτη με της δηλώσεις Στέλιου Κοιλιάρη, είχε προηγηθεί ακριβώς γι' αυτά τα ζητήματα σύσκεψη στο Προεδρικό, μακριά από τα φώτα της δημοσιότητας.

4. Πώς να λειτουργήσει το κράτος, όταν οι θεσμοί του βρίσκονται σε εμπόλεμη κατάσταση; Η Βουλή ανταλλάσσει πυρά με τη Διοικητή της Κεντρικής Τράπεζας, η Κυβέρνηση με την Διοικητή της Κεντρικής Τράπεζας, την οποία ο ίδιος ο Πρόεδρος διόρισε για να απαλλαγεί από τον κ. Πανίκο Δημητριάδη, ώστε να υπάρχει αγαστή συνεργασία και εύρυθμη λειτουργία του συστήματος. Την ίδια στιγμή, σφάζονται η Κυβέρνηση με την αντιπολίτευση, τα στελέχη της Κεντρικής Τράπεζας μεταξύ τους, οι βουλευτές μεταξύ τους, η Γενική Εισαγγελία με την αντιπολίτευση και τη Διοικητή της Κεντρικής Τράπεζας, και αυτή με τον Βοηθό Γενικό Εισαγγελέα…

Και την ίδια στιγμή βουλευτές, άλλοι αξιωματούχοι, αρχηγοί κομμάτων και ο ίδιος ο Πρόεδρος κατηγορούνται ότι νυν και πρώην δικηγορικά τους γραφεία εμπλέκονται σε υποθέσεις που είναι ασυμβίβαστες με τα αξιώματά τους.

Κυπριακό και οικονομία

5. Πώς η Βουλή μπορεί να νομοθετήσει κατά τρόπον αξιόπιστο περί της αφερεγγυότητας, όταν υπάρχουν μέλη της και κόμματα που είναι αφερέγγυα ή κατηγορούνται για αφερεγγυότητα; Θα κάνει αυτοκάθαρση και πώς; Πώς θα πείσει ότι δεν εξυπηρετεί ίδια συμφέροντα, δηλαδή μελών της, ή συμφέροντα τρίτων που δεν είναι στην ίδια βάση και γραμμή με αυτά των πολιτών και του κοινού συμφέροντος; Γιατί δηλαδή να μη διερωτηθεί η κοινή γνώμη για το εξής:

Είναι επειδή μας σκέφτονται και καβγαδίζουν για τον περί αφερεγγυότητας νόμο και για κάθε νόμο, ή είναι για τα δικά τους κομματικά τερτίπια και μικροπολιτικές σκοπιμότητες ή συμφέροντα; Και επειδή αυτά είναι συναφή με το πρόγραμμα ποσοτικής χαλάρωσης του κ. Ντράγκι, στο οποίο για να συμμετάσχουμε θα πρέπει να ψηφιστεί η νομοθεσία για την εκποίηση της πρώτης κατοικίας και να είναι επιτυχής η πέμπτη αξιολόγηση, δικαίως διερωτάται κάποιος:

Τα 60 δις ευρώ τον μήνα που θα είναι δυνατό να απορροφούν οι τράπεζες από την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα μέσω της έκδοσης κρατικών ομολόγων, ακόμη και από τη δευτερογενή αγορά, πού θα καταλήγουν; Στην πραγματική οικονομία και στην ανάπτυξη, ή και πάλι στο διεφθαρμένο κατεστημένο;

6. Πώς ένα σύστημα μπορεί να υπερασπιστεί κατά τρόπον αξιόπιστο τον πολίτη από τη διαφθορά, όταν το ίδιο κατηγορείται για πρωταθλητισμό στη διαφθορά; Και με ποιαν αξιοπιστία πλέον Βουλή, Κεντρική Τράπεζα και Κυβέρνηση θα ισχυριστούν ότι μπορούν να διαχειριστούν τις τύχες αυτού του τόπου και δη την έξοδο από το μνημόνιο, η οποία ως φαίνεται πολύ πιο εύκολα μπορεί να επέλθει μέσω των σκληρών πρωτοβουλιών, υποδείξεων και δράσεων των δανειστών, και πολύ λιγότερο από τις ικανότητες των ημετέρων;

7. Πώς ο πολίτης να εμπιστευθεί σ' ένα τέτοιο σύστημα την τύχη του και δη το Κυπριακό, όταν οι θεσμοί του κράτους σκοτώνονται μεταξύ τους; Όταν θεσμοί και πολιτικοί πωλούν ο ένας τον άλλον, είτε μεταφορικά είτε στην κυριολεξία, γιατί να μην ενεργήσουν κατ' ανάλογον τρόπο και για την Κύπρο; Με βάση τη λογική, αυτό που προφανώς συμβαίνει είναι το εξής: Η υπό συζήτηση «λύση» δεν θα αποτυπώνει τις αρχές και τις αξίες ενός έντιμου, δίκαιου, δημοκρατικού και αξιοπρεπούς συστήματος, αλλά θα είναι ο καθρέφτης του συστήματος. Που το ίδιο παραδέχεται ότι χαρακτηρίζεται από διαφθορά και από την υποταγή στα συμφέροντα έναντι πάσης φύσεως τιμήματος, ανταλλάγματος, καθώς και αξιώματος.

Χωρίς το ρόπαλο…

Δεν χρειάζεται καμιά άλλη τεκμηρίωση για την αθλιότητα στην οποία ζούμε. Εάν ανοίξει κάποιος ραδιόφωνα και τηλεοράσεις, εάν σερφάρει στο διαδίκτυο και αν διαβάσει εφημερίδες, θα δει τους πρωταγωνιστές του κατεστημένου να μαχαιρώνονται και να αλληλοκατηγορούνται για σκάνδαλα, για βρομιά και δυσωδία. Αηδία. Στάβλος του Αυγείου! Και ως εκ τούτου, αναζητούμε για ευνόητους λόγους τον μυθικό Ηρακλή με μια τεράστια «χούβερ» ανά χείρας. Χωρίς το ρόπαλο. Αρκεί και μια βρεγμένη σανίδα…