«Τουρκία και Τουρκοκύπριοι δεν αναγνωρίζουμε την Κυπριακή Δημοκρατία», δήλωσε ο Τ/κ διαπραγματευτής
Στο London School of Economics έγινε παρουσίαση ενός νέου βιβλίου του Βρετανού δρος James Ker-Lindsay, με τίτλο «Επιλύοντας το Κυπριακό: Νέες προσεγγίσεις για λύσεις διαφορών»

Το βράδυ της 27ης Νοεμβρίου 2014, στο London School of Economics, έγινε παρουσίαση ενός νέου βιβλίου του Βρετανού δρος James Ker-Lindsay, με τίτλο «Επιλύοντας το Κυπριακό: Νέες προσεγγίσεις για λύσεις διαφορών». Την παρουσία του Τουρκοκύπριου διαπραγματευτή μεταξύ των ομιλητών, ενώ απουσίαζε ο Ελληνοκύπριος διαπραγματευτής, ο συγγραφέας τη δικαιολόγησε πως ο κ. Ολγκούν καλέστηκε να συνδράμει το βιβλίο όταν δεν ήταν διαπραγματευτής. Το βιβλίο έχει ένα περίεργο περιεχόμενο.

Αποτελείται από 30 κείμενα διαφόρων ακαδημαϊκών Ελληνοκυπρίων και ξένων από πανεπιστήμια της Κυπριακής Δημοκρατίας, της Ελλάδας και Βρετανίας, και Τουρκοκυπρίων από τα μη αναγνωρισμένα πανεπιστήμια στα κατεχόμενα, από άτομα του γνωστού ΠΡΙΟ Νορβηγίας (παράρτημα Κύπρου) και άλλων ξένων, που ο καθένας δίνει τη δική του θέση για το Κυπριακό από διάφορες σκοπιές, αλλά ως επί το πλείστον το θέμα καλύπτεται ως δικοινοτική διαφορά, εξού και ο τίτλος του βιβλίου. Στην παρουσίαση παρευρέθηκαν ορισμένοι από τους συνδρομητές του βιβλίου, όμως Κανένας απ' όσους μίλησαν (συνδρομητές) εκτός του δρος Κλέαρχου Κυριακίδη, μίλησε για την Τουρκία ή για το Κυπριακό ως θέμα εισβολής, κατοχής και παραβίασης ανθρωπίνων δικαιωμάτων.

-Ο Robert McDonald συνεργάτης και του Εκόνιμιστ/Ιντέλιντζενς (εξού και το παράλληλο δημοσίευμα στις 28 Νοεμβρίου 2014 στον Εκόνομιστ για διχοτομική λύση) υποστήριξε διχοτομική λύση δύο κρατών στην Κύπρο σε μια συνομοσπονδία, να αποχωρήσουν οι εγγυήτριες δυνάμεις και να αντικατασταθούν με εγγυήσεις της Ευρωπαϊκής Ένωσης, να φύγουν οι βρετανικές βάσεις και να μετατραπούν σε ευρωπαϊκές, να αποζημιωθούν οι πρόσφυγες από τους Αμερικανούς, και κατηγόρησε το ΟΧΙ των Ελληνοκυπρίων ως «disgraceful»=«επαίσχυντο», και αφού εισέπραξε έντονες επιθέσεις, προσπάθησε να δικαιολογηθεί ότι εκείνο που εννοούσε ήταν ότι οι Ελλληνοκύπριοι ακολούθησαν την υπόδειξη του Τ. Παπαδόπουλου.

Κάνοντας ακόμα χειρότερη τη θέση του, εφόσον θεωρεί τον λαό σαν πρόβατα, δίχως δική τους βούληση, αγνοώντας ότι ο λαός είχε ήδη αποφασίσει το ΟΧΙ πριν από το διάγγελμα του μ. Τ. Παπαδόπουλου. (Σημειώνεται 1. ότι ο συμπατριώτης μας Γεώργιος Σάββα, δημοτικός σύμβουλος Ένφιλτ, εξοργισμένος από τις δηλώσεις του ΜακΝτόναλτ και αφού είπε όσα ήθελε, τα βρόντηξε και αποχώρησε και 2. Ο Economist ήταν το πρώτο έντυπο στο Λονδίνο που στις 8 Μαρτίου 1975 -με διαρροή από το Φόρεϊν Όφις- δημοσίευσε χάρτη με δύο component parts για γεωγραφική ομοσπονδία).

-Ο Νεόφυτος Λοϊζίδης, από το Πανεπιστήμιο του Κεντ, αναφέρθηκε σε ... επιτυχίες συνεργασίας όπως το αποχετευτικό της Λευκωσίας μεταξύ Ακιντζί/Δημητριάδη πριν από δεκαετίες, υποβαθμίζοντας το Κυπριακό σε βοθρο-καθαρισμό. Αγνοώντας πλήρως τον ανθρώπινο παράγοντα, ούτε καν άγγιζε τον παράγοντα Τουρκία.

-Η Emel Akcali, καθηγήτρια Διεθνών Σχέσεων από το Central European University της Βουδαπέστης (φοιτήσασα και στο τουρκικό Πανεπιστήριο Galatasaray της Κωνσταντινούπολης) μας συνέστησε να κάνουμε μαθήματα καλής γειτονίας για να μάθουμε να ζούμε μαζί.

-Ο Robert Holland, ο γνωστός Βρετανός ιστορικός του King’s College Λονδίνου, που θεωρείται παγκόσμια ηγετική φυσιογνωμία στη γνώση της Ιστορίας της Μεσογείου, περιορίστηκε με αρκετή φιλολογία να καλύψει τη δική του εισαγωγή με γενικολογίες για την ιστορία της περιοχής της Ανατολικής Μεσογείου και τον καταλυτικό ρόλο των περιφερειακών κρίσεων.

-Ο δρ Κλέαρχος Κυριακίδης, καθηγητής Νομικής στο Πανεπιστήμιο του Hertfordshire και μη ασκών τη δικηγορία, μίλησε τελευταίος και ήταν ο μόνος που αναφέρθηκε στα πράγματα με τ’ όνομά τους, με τίτλο της εισήγησής του «The Rule of Law» (Κράτος Δικαίου). Μια εισήγηση που όντως ενόχλησε όλους τους υπόλοιπους και τους έκανε να νιώθουν άβολα στις καρέκλες τους, με κανένα να μην μπορεί να αντικρούσει τις επί του θέματος της παρανομίας της τουρκικής εισβολής αναφορές και νομικώς τεκμηριωμένες θέσεις του δρος Κυριακίδη.

-Ο τίτλος του βιβλίου είναι «Resolving Cyprus: New Approaches to Conflict Resolution», αλλά θα ταίριαζε καλύτερα αν ονομαζόταν «Dissolving Cyprus» (Διαλύοντας την Κύπρο) αν λάβουμε υπ' όψιν τα όσα λέχθηκαν το βράδυ της 27ης Νοεμβρίου 2014, δίχως να αδικούμε τους υπόλοιπους συνδρομητές που δεν παρευρέθηκαν και δεν διαβάσαμε τις εισηγήσεις τους.

Ο δρ James Ker-Lindsay, υποστηρικτής του Σχεδίου Ανάν, είχε την ιδέα για το βιβλίο το 2008 είπε, αφού εντόπισε μεγάλη απελπισία στη μη επίλυση του Κυπριακού. Μια ματιά στον Τύπο, όμως, βρίσκουμε ότι στις 3 Σεπτεμβρίου 2007, με άρθρο του στην «Γκάρντιαν» του Λονδίνου, υποστήριξε την ιδέα διχοτομικής λύσης δύο κρατών με έναυσμα τις τότε δηλώσεις του Μάριου Ματσάκη.
Σε άλλο άρθρο του στις 23 Ιουλίου 2010, στην «Ιντεπέντεντ» του Λονδίνου,

αναφερόμενος σε μιαν απόφαση του Διεθνούς Δικαστηρίου για το Κόσοβο, ουσιαστικά ενεθάρρυνε αποσχιστικές ομάδες ανά τον κόσμο, περιλαμβανομένων και των Τουρκοκυπρίων στα κατεχόμενα, να προχωρήσουν στην ανακήρυξή τους ως κράτη και να δοκιμάσουν την τύχη τους. Επίσης, βρίσκουμε ότι διαδραμάτισε και κάποιο ρόλο στην Κύπρο, κατά την διάρκεια της προβολής του Σχεδίου Ανάν. Από το 2001 λειτουργούσε ένα λεγόμενο «think-tank» στη Λευκωσία, ονόματι Civilitas Research Ltd στη οδό Βασιλίσσης Όλγας 13, μέσω του οποίου εξέφραζε απόψεις και γνώμες. Παρουσιαζόταν ως ειδικός και τα σχόλιά του χρησιμοποιούνταν και από ξένα ΜΜΕ. Η ιστοσελίδα του οποίου («think-tank») έκλεισε λίγο μετά την απόρριψη του Σχεδίου Ανάν.

Και μίλησε περί «όρκου»...
Στην παρουσίαση του βιβλίου μίλησε και ο Τουρκοκύπριος διαπραγματευτής Μουσταφά Ερκούν Ολγκούν, ο οποίος συνέδραμε με δικό του κείμενο το βιβλίο και ο οποίος μεταξύ άλλων είπε:
«Το 1963 οι Ελληνοκύπριοι σφετερίστηκαν (hijacked ήταν η συγκεκριμένη λέξη που χρησιμοποίησε) την Κυπριακή Δημοκρατία, επομένως αναγνώριση της Κυπριακής Δημοκρατίας από την Τουρκία και τους Τουρκοκυπρίους θα σημαίνει νομιμοποίησή του σφετερισμού. Αυτό δεν μπορεί να γίνει». Έτσι απάντησε σε ερώτηση γιατί η Τουρκία δεν αναγνωρίζει την Κυπριακή Δημοκρατία.

Απαντώντας σε άλλη ερώτηση, αν οι συνομιλίες συνεχίζουν από εκεί που έμειναν ή αν εννοεί άλλη λύση με την αναφορά του σε λύση «outside the box», είπε ότι οι συνομιλίες προχωρούν από εκεί που τις άφησαν και ότι αναμένουν τους Ελληνοκυπρίους να προσέλθουν στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων. Επίσης υποστήριξε πως «Η νήσος της Κύπρου το 1960 έγινε ιδιοκτησία των δύο κοινοτήτων, περιλαμβανομένων και των πόρων της, οι Τουρκοκύπριοι δεν εξουσιοδότησαν τους Ελληνοκυπρίους να δρουν εν ονόματί τους γι' αυτούς τους πόρους».

Ο κ. Ολγκούν τόνισε ότι το στάτους κβο χρειάζεται αλλαγή, αλλά μίλησε και για «όρκο - δέσμευση».
«Δεσμεύσαμε τους εαυτούς μας στο Κοινό Ανακοινωθέν της 11ης Φεβρουαρίου 2014 για μοιρασιά της εξουσίας (power sharing). Η μοιρασιά της εξουσίας εξυπακούει ότι θα ξεπεράσουμε τα όσα λέχθηκαν και έγιναν στο παρελθόν... Αναμένουμε σεβασμό στον όρκο που δόθηκε στις 11 Φεβρουαρίου 2014, τη δέσμευση γι' αυτό είναι που απαιτούμε να ενεργούμε μαζί», είπε.

Η δήλωση αυτή περί «ΟΡΚΟΥ» του Τουρκοκύπριου διαπραγματευτή χρειάζεται να απαντηθεί από την πλευρά της Κυπριακής Δημοκρατίας. Τι σημαίνει, ήταν σχήμα λόγου ή όντως έδωσαν «όρκο» στις 11 Φεβρουαρίου 2014 οι Αναστασιάδης/Έρογλου ή οι διαπραγματευτές;

Όταν ο κ. Ολγκούν μίλησε και για αναγνώριση, για λύση εκτός της ειρηνευτικής διαδικασίας των συνομιλιών, με την αναφορά του σε «thinking outside the box» παρέβησαν συμπατριώτες μας όπως ο κ. Θεόδωρος Θεοδώρου του Λόμπυ για την Κύπρο, και άλλοι -που του τόνισαν ότι είναι παράνομοι- και τον ρώτησαν γιατί και εφόσον οι Τουρκοκύπριοι δεν αναγνωρίζουν την Κυπριακή Δημοκρατία ως κυρίαρχο κράτος, ενόσω η τελευταία τούς προσφέρει όλα τα δικαιώματα νομίμων πολιτών, ελεύθερη διακίνηση, ιατρική περίθαλψη, διαβατήρια, ταυτότητες, γιατί δεν επιστρέφουν τα διαβατήρια και τις ταυτότητες που εξασφάλισαν από την Κ.Δ... κτλ. Για να διακόψει τους δικούς μας ο συγγραφέας και προεδρεύων δρ James Ker-Lindsay, ουσιαστικά προστατεύοντας τον Τ/κ Μουσταφά Ολγκούν. Η απάντηση του κ. Ολγκούν ήταν ότι το 1960 ιδρύθηκε μια δικοινοτική Δημοκρατία που δεν εξουσιοδοτεί τους Ελληνοκυπρίους να διατηρούν όλα τα δικαιώματα πάνω από τους Τουρκοκυπρίους, τα πράγματα άλλαξαν το 1964 μονομερώς, αλλά δεν ήθελε να επεκταθεί στις ερωτήσεις που του υπεβλήθησαν.

Βέβαια οι θέσεις Ολγκούν δεν ευσταθούν και ανταποκρίνονται μόνο στην τουρκική προπαγάνδα και όχι στην ιστορική αλήθεια. Ήσαν οι ίδιοι οι Τουρκοκύπριοι και η Άγκυρα που προσπάθησαν με πραξικόπημά τους το 1963/64 να διαλύσουν την Κυπριακή Δημοκρατία και να την αντικαταστήσουν με δύο ομόσπονδα κράτη. Κάτι που ο ΟΗΕ αρνήθηκε να δεχθεί και με το ψήφισμα 186 του Μαρτίου 1964 αναγνώρισε ως τη νόμιμη και μόνιμη Αρχή την Κυπριακή Δημοκρατία και την κυβέρνησή της.

Όμως, όταν ο ένας εκ των διαπραγματευτών τυγχάνει τέτοιας προβολής στο Λονδίνο, όπου είχε και ξεχωριστές συναντήσεις με αξιωματούχους του Φόρεϊν Όφις (Ντέιβιντ Λίτινγκτον), ελεύθερα εκτοξεύει αστήρικτες κατηγορίες υπό την προστασία Βρετανού συγγραφέα, και παρευρίσκεται (μαζί με την ομάδα του!) σε παρουσίαση βιβλίου που ευνοεί και φιλοξενεί θέσεις δύο κρατών, πρέπει να μας ανησυχεί ότι κάτι άλλο συμβαίνει και όχι τόσο στο παρασκήνιο αλλά στο προσκήνιο πλέον.

Αλλαγή «στρατηγικής»
ΜΕΤΑ το φιάσκο τους με το Σχέδιο Ανάν, για την προώθηση του οποίου ξόδεψαν εκατοντάδες χιλιάδες λίρες για να μας το επιβάλουν και να εξαγοράσουν συνειδήσεις, οι δυτικές δυνάμεις, πρωτοστατούσης της εγγυήτριας Βρετανίας, σίγουρα έμαθαν το μάθημά τους. Εκ των πραγμάτων φαίνεται ότι άλλαξαν «στρατηγική». Το Φόρεϊν Όφις να κρατάει μιαν απόσταση στη γωνία. Ανοικτά υποστηρίζει το δικαίωμα της Κυπριακής Δημοκρατίας να κάνει όπως θέλει με τον φυσικό πλούτο του κράτους, ενώ πιέζει για ξεπάγωμα κεφαλαίων, συνεχίζοντας αμείωτη τη σταθερή υποστήριξή του στην ενταξιακή της Τουρκίας, μια πορεία που ξεκίνησε από το Φόρεϊν Όφις επί Υπ. Εξωτερικών Τζακ Στρο το 2004 (το Στέιτ Ντεπάρτμεντ είναι όπως πάντα πιο ερασιτεχνικό). Ταυτόχρονα δουλεύουν υιοθετώντας έναν πιο εξελιγμένο τρόπο με διάφορες παραμέτρους.

Στο πλαίσιο του οποίου εμπλέκουν τώρα και ακαδημαϊκούς, προωθούν επισταμένα το θέμα των υδρογονανθράκων ως μέρος της διαδικασίας των συνομιλιών μέσω του νέου ειδικού σύμβουλου του ΓΓ του ΟΗΕ Έσπεν Μπαρθ Άιντα και βλέπουμε να προβάλλονται το ένα μετά το άλλο άρθρα, βιβλία (ξένων και δικών μας - με τα οποία αυτήν τη φορά δεν ξοδεύονται αλλά κερδοσκοπούν στη ράχη μας) και δηλώσεις υπέρ της διχοτόμησης και δύο κρατών. Με τα οποία προωθείται αναγνώριση ξεχωριστού κράτους για το 18% των Τουρκοκυπρίων, απο-ενοχοποίηση των τουρκικών εγκλημάτων, που όλα μαζί στοχεύουν να εξασφαλίσουν δικαιώματα της Τουρκίας -μέσω των Τουρκοκυπρίων- και επί των φυσικών πόρων της Κύπρου...

ΦΑΝΟΥΛΑ ΑΡΓΥΡΟΥ
Ερευνήτρια/συγγραφέας