Το σκεπτικό του για το Κυπριακό ανέπτυξε ο υποψήφιος Σενέρ Λεβέντ
Διασύνδεσε την υποψηφιότητά του για τις ευρωεκλογές με την ανάγκη δημιουργίας ενός δικοινοτικού κόμματος, που να εκφράζει τους Ε/κ και τους Τ/κ εξίσου
Τις θέσεις και το σκεπτικό του για την αυτόνομη κάθοδό του στις ευρωεκλογές, ανέλυσε χθες, σε διάσκεψη Τύπου που παραχώρησε η κίνηση στήριξής του, ο Τ/κ δημοσιογράφος Σενέρ Λεβέντ. Όπως εξήγησε, προσπάθησε και στο παρελθόν να υποβάλει υποψηφιότητα, όμως δεν τα κατάφερε γιατί δεν συμπλήρωσε μια φόρμα. Τόνισε πως η Κύπρος διαθέτει έξι έδρες στο Ευρωκοινοβούλιο και ο ίδιος αντιτίθεται στην ιδέα που ακούγεται στην τουρκική πλευρά πως οι δύο πρέπει να καταλαμβάνονται από Τ/κ ως αποτέλεσμα χωριστών εκλογών, ένα αίτημα, το οποίο, κατά τον ίδιο δεν είναι δίκαιο, αφού υπάρχουν αρκετοί Τ/κ που δικαιούνται να ψηφίσουν, ώστε άνετα να εκλέξουν δύο Τ/κ ευρωβουλευτές, μέσα από τον κοινό κατάλογο. Όμως η Τουρκία αντιτίθεται σε αυτή την ιδέα, πρόσθεσε. Διερωτήθηκε γιατί να μη γίνεται οι Ε/κ να ψηφίσουν έναν Τ/κ και το αντίστροφο, λέγοντας ότι ο ίδιος θα το έπραττε ευχαρίστως.
Ο κ. Λεβέντ διασύνδεσε την υποψηφιότητά του με την ανάγκη δημιουργίας ενός δικοινοτικού κόμματος, που να εκφράζει τους Ε/κ και τους Τ/κ εξίσου. Όπως είπε, μέχρι σήμερα αυτό δεν κατέστη δυνατόν και έτσι οι δύο πλευρές δεν μπορούν να ενώσουν δυνάμεις. «Εγώ βάζω στόχο, αν εκλεγώ, να εργαστώ για ένα κοινό κόμμα των Κυπρίων», τόνισε.
Από τους πυροβολισμούς στο ψηφοδέλτιο
Η υποψηφιότητα του Σενέρ Λεβέντ για τις ευρωεκλογές είναι άρρηκτα συνδεδεμένη με τις θέσεις του στο Κυπριακό, αφού κεντρικός της στόχος είναι να στείλει κάποια μηνύματα. Όπως σημειώνει η κίνηση στήριξής του, «ο Σενέρ έχει αντιμετωπίσει εμπρησμούς, βομβαρδισμούς, πυροβολισμούς εναντίον του, καταιγίδα παράνομων διώξεων της εφημερίδας του από το κατοχικό καθεστώς, καταστροφές στο αυτοκίνητο και στο γραφείο του, έμμεσες και άμεσες απειλές στη ζωή του, λόγω της αφοσίωσής του σε θέσεις, αρχές και αξίες που εμπνέουν εμάς να τον υποστηρίξουμε». Ο ίδιος λέει: «Ονειρεύομαι μια πατρίδα όπου Τ/κ και Ε/κ να ζουν μαζί και να κουβεντιάζουν στις ίδιες γειτονιές, στις ίδιες βεράντες, στους ίδιους καφενέδες. Η πρώτη μου επιλογή δεν είναι η διζωνική, διαιρεμένη Κύπρος».
Ο κ. Λεβέντ υποστηρίζει:
1. Την επαναφορά σε ένα ενιαίο κράτος, με όλα τα ανθρώπινα, νομικά και συνταγματικά δικαιώματα για όλους τους Κυπρίους εξίσου.
2. Αποχώρηση του στρατού κατοχής.
3. Αποχώρηση των εποίκων.
4. Αποχώρηση όλων των ξένων στρατευμάτων.
5. Την επιστροφή όλων των προσφύγων και την πλήρη αποκατάσταση των δικαιωμάτων ιδιοκτησίας, ελεύθερης διακίνησης, εγκατάστασης και εργασίας παντού για όλους.
6. Τη συμφιλίωση των δύο κοινοτήτων και όλων των έργων, που θα βοηθήσει να δημιουργηθεί κλίμα ειρήνης.
7. Τη διδασκαλία σε όλα τα σχολεία της ελληνικής και της τουρκικής γλώσσας.
Όχι στους εποίκους
Ο υποψήφιος ευρωβουλευτής αναφέρθηκε σε διάφορες πτυχές του Κυπριακού. Για παράδειγμα ανέφερε πως δεν θα έπρεπε να επιτρέπεται στους εποίκους να ψηφίζουν σε δημοψήφισμα για τη λύση και ήταν λάθος που τους είχε επιτραπεί το 2004. «Απορώ γιατί οι Ε/κ δέχθηκαν τέτοια ρύθμιση», είπε χαρακτηριστικά. «Υπάρχει πρόβλημα ροής πληθυσμού στα κατεχόμενα και οι Τ/κ είναι στην τρίτη σειρά», πρόσθεσε. Όπως εξήγησε, κανείς δεν μπορεί να υποστηρίξει πως ολόκληρο το αποτέλεσμα αυτής της ροής πρέπει να παραμείνει. Σίγουρα, είπε, θα πρέπει να υπάρξουν εξαιρέσεις, όπως όσοι παντρεύτηκαν εδώ και όσοι γεννήθηκαν εδώ, όμως ο εποικισμός είναι έγκλημα πολέμου και η Τουρκία πρέπει να δικαστεί και να λογοδοτήσει γι’ αυτό.
Αναφερόμενος στο σχέδιο Ανάν, δήλωσε πως ήταν μια παγίδα στην οποία έπεσαν οι Κύπριοι. «Δεν ισχυρίζομαι πως όσοι είπαν ναι έχουν κακές προθέσεις», διευκρίνισε, υπογράμμισε, ωστόσο, πως δεν είχαν τόσο δίκαιο όσο αυτοί που είπαν όχι. Αν το δεχόμασταν, σημείωσε, σε 24 ώρες θα διαλυόταν η Κυπριακή Δημοκρατία, ενώ δεν θα υπήρχαν κυρώσεις εναντίον της Τουρκίας, η οποία είναι μια χώρα που δεν ακολουθεί ούτε τις δεσμεύσεις των διεθνών συμβάσεων ούτε των ψηφισμάτων του ΟΗΕ.
Λανθασμένο σημείο
Σύμφωνα με τον Σενέρ Λεβέντ, η τρέχουσα διαδικασία στο Κυπριακό ξεκίνησε από ένα λανθασμένο σημείο, αφού εδράζεται πάνω σε μια μορφή λύσης η οποία επιβάλλεται. «Καμία πλευρά δεν επιλέγει την ομοσπονδία κι αυτό σημαίνει πως και οι δύο δέχονται κάτι που δεν θέλουν», εξήγησε. Ο ίδιος, είπε, δεν θέλει μια Κύπρο διαπεριφερειακή αλλά μια περιφέρεια, ένα έδαφος, μια πατρίδα. «Αισθάνομαι ντροπή για την αποδοχή της ομοσπονδίας», πρόσθεσε. «Μας έχουν δώσει ένα χάρτη, που είναι οι Τούρκοι από τη μια και οι Έλληνες από την άλλη. Όμως εγώ προτιμώ να ζούμε μαζί, να διασκεδάζουμε τη ζωή μας σε έναν κοινό χώρο». «Θα κάνουμε σε ένα μικρό νησί ομοσπονδία; Θα βάλουμε και φρουρούς μέσα στη μέση;», διερωτήθηκε, διατυπώνοντας την πεποίθηση πως σε ένα χωρισμένο νησί υπάρχει πάντοτε ο κίνδυνος της σύγκρουσης, σε αντίθεση με μια ενωμένη πατρίδα.
Οι θέσεις του υποψήφιου ευρωβουλευτή σε τρέχοντα ζητήματα
Οικονομία: Τίθεται ενάντια στο Μνημόνιο και την Τρόικα και ενάντια στην εκχώρηση δημόσιων πόρων στο ξένο και ντόπιο κεφάλαιο. Προτείνει η οικονομία να έχει ως βασικό στόχο την εξυπηρέτηση των αναγκών του λαού, με διαχείριση και ανάπτυξη του πρωτογενούς τομέα παραγωγής, τοπική παραγωγή κοινωνικά ελεγχόμενη, με αυτοδιαχείριση και δραστηριότητες που έχουν ως μέλημα να αφήνουν το μικρότερο οικολογικό αποτύπωμα. Λέει όχι στα καζίνα και στη βιομηχανία στοιχημάτων.
Υδρογονάνθρακες: Θα πρέπει να ασχοληθούμε και με τις περιβαλλοντικές επιπτώσεις. Πιστεύει πως θα πρέπει να ληφθούν οικολογικά μέτρα προστασίας από τώρα και οι συνδικαλιστικές οργανώσεις να επενδυθούν με την απαραίτητη δύναμη και εξουσία ώστε να ασκούν ελεγκτικό ρόλο στις δραστηριότητες.
Οικολογία: Υποστηρίζει τον τερματισμό της λατόμευσης στον Πενταδάκτυλο και την αφαίρεση της «σημαίας», την αποκατάσταση της οικολογικής ισορροπίας από την καταστροφή που έφερε το μεταλλείο στην περιοχή Λεύκα-Ξερό-Καραβοστάσι-Σόλοι, την προστασία από τους ρύπους του σταθμού στο Αλακάτι Κερύνειας και τον τερματισμό της ανομίας στην οικοδόμηση.
Παράνομες ουσίες: Υποστηρίζει υιοθέτηση πολιτικής αποποινικοποίησης της κάνναβης, παρόμοια με του Άμστερνταμ. Όσον αφορά την ηρωίνη και την κοκαΐνη, θα πρέπει να δοθεί μεγαλύτερη έμφαση στα κέντρα θεραπείας και αποκατάστασης και να υπάρξει κοινωνική αντίσταση στο εμπόριο και στην εκμετάλλευση των χρηστών.