Ο κυπριακός Ελληνισμός εορτάζει σήμερα τη μεγαλύτερη εποποιία της σύγχρονης ιστορίας του. Τιμά τον ίδιο τον εαυτό του, την παλληκαριά, την αυτοθυσία του, την πίστη στον αγώνα και στα ιδανικά του. Και αναλογίζεται το μέγεθος των ανδρών, οι οποίοι ενσάρκωσαν όλα τα στοιχεία του τότε κυπριακού Ελληνισμού και με όπλο το δίκαιο στον αγώνα του και την αυτοθυσία, αποτίναξαν τον αγγλικό ζυγό και παρέδωσαν ελεύθερη και ανεξάρτητη πατρίδα, στις κατοπινές γενιές. Μέσα από αγχόνες, ολοκαυτώματα, βασανιστήρια, δοκιμασίες και φρικτά αποικιοκρατικά μέτρα, οι αγωνιστές της ΕΟΚΑ, ένα με τον λαό της Κύπρου, έστειλαν μηνύματα και έδωσαν παραδείγματα γενναιότητας και ανυπέρβλητου ηρωισμού σε όλους τους αγωνιζόμενους λαούς.

Εκείνη η εθνική εποποιία υπήρξε το τελευταίο δείγμα ανυποχώρητης εμμονής, το τελευταίο δείγμα του μετάλλου, με το οποίο ήταν φτιαγμένος ο Ελληνισμός της Κύπρου. Ύστερα από εκείνη τη μεγάλη εθνική έξαρση, ακολούθησε η κάθετη εθνική πτώση. Ο κυπριακός Ελληνισμός ανδρώθηκε, ωρίμασε, μεγαλούργησε μέσα στα σκληρά χρόνια της τουρκοκρατίας και της αγγλοκρατίας και έπεσε, ταπεινώθηκε, εξευτελίστηκε και έχασε τους προσανατολισμούς, την πίστη και τον ηρωισμό του, μέσα στα χρόνια της απελευθέρωσης και της ανεξαρτησίας.

Τραγικό, οξύμωρο σχήμα, αλλά πραγματικό. Ανάξιοι ηγέτες τον οδήγησαν από την υπέρτατη δικαίωση, στην απόλυτη κατάπτωση. Από τον υπέρτατο ηρωισμό στον χειρότερο ραγιαδισμό. Και από τη μεγαλειωδέστερη αντίσταση, στην εξευτελιστικότερη παράδοση. Επιβιώσαμε των σκληρότερων και απεχθέστερων κατακτητών και υποδουλωθήκαμε στον πιο διεφθαρμένο ανεξάρτητο βίο.

Όταν ξεσηκώνονταν οι Έλληνες της Κύπρου δεν υπολόγιζαν ούτε μεγέθη, ούτε αριθμούς, ούτε τετελεσμένα που διαμόρφωσαν αιώνες δουλείας. Σήμερα, οι ηγέτες μάς προτρέπουν να μετρήσουμε το μέγεθός μας, να αναλογιστούμε το μέγεθος του εχθρού, να υπολογίσουμε τα τετελεσμένα τα οποία διαμορφώθηκαν επί του εδάφους, να ξεχάσουμε το δίκαιο, ή να το συμβιβάσουμε με τις «πολιτικές αποφάσεις». Και προκειμένου να διασωθούμε, οφείλουμε να μεριμνήσουμε ώστε να διασώσουμε ό,τι περισώζεται. Μιλούν ενώπιον του ολοκαυτώματος του Γρηγόρη Αυξεντίου και κηρύσσουν τη διζωνική, διαστρεβλώνουν τη θυσία και το περιεχόμενο των ηρώων και καλούν τον κυπριακό Ελληνισμό να εμπνευσθεί από οράματα παράδοσης. Χλευάζουν τους ήρωες και ποδοπατούν την ιστορία.

Σήμερα, δεν είναι ημέρα πανηγυρισμών. Είναι επέτειος προβληματισμού, επέτειος απόδοσης τιμών, και επέτειος να θυμηθούμε και να θρηνήσουμε. Να θρηνήσουμε για την κατάντια μας. Οι ηγέτες μας κατάντησαν προσκυνητές στη φωλιά του θηρίου και ο λαός μας επέστρεψε στον ραγιαδισμό και στη μοιρολατρία. Τη μεγάλη ανηφοριά που οραματίστηκε ο Παλληκαρίδης, τη μετατρέψαμε σε εθνική κατηφόρα. Και τον ηρωισμό και την αυτοθυσία του Αυξεντίου, του Μάτση, του Καραολή, την αντικαταστήσαμε με τον ψοφοδεϊσμό και τη διάθεση απόλυτης υποταγής.
Σήμερα τιμούμε τον πραγματικό κυπριακό Ελληνισμό και οικτίρουμε την κατάντια του σημερινού Έλληνα Κυπρίου...