Ο Νίκος Αναστασιάδης υπέσχετο προδιαβούλευση και συνδιαβούλευση και κατέστησε το Εθνικό Συμβούλιο εφαλτήριο άσκησης πολιτικής ΔΗΣΥ-ΑΚΕΛ
Η διαρροή ενός εγγράφου, το οποίο βρίσκεται ήδη στην κατοχή της Τουρκίας, του Ακιντζί, των Ηνωμένων Εθνών και των ξένων πρεσβειών, μετατρέπεται στα χέρια της Κυβέρνησης και των δύο μεγάλων κομμάτων ως επιθετικό εργαλείο, κατά των διαφωνούντων με την κυβερνητική πολιτική στο εθνικό θέμα. Και χρησιμοποιείται ως πρόσχημα, για να τερματισθεί και η ενημέρωση τύπου «άρπα-κόλλα» των πολιτικών δυνάμεων, από τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας.
Πρόκειται για αχρεία πολιτική τακτική, η οποία επιχειρεί να συγκαλύψει την απουσία ενημέρωσης του λαού από τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας, για το μείζον πρόβλημα του τόπου. Και κατά δεύτερο, χρησιμοποιείται ως προκάλυμμα της πρόθεσης του Προέδρου όχι μόνο να τερματίσει την «άρπα-κόλλα» ενημέρωση, αλλά να την αντικαταστήσει με πλήρη απουσία ενημέρωσης.
Ο Πρόεδρος Αναστασιάδης, μας λέγει ο κυβερνητικός εκπρόσωπος, μελετά το ενδεχόμενο να μην παραδίδει έγγραφα στα μέλη του Εθνικού Συμβουλίου, αλλά να προσέρχονται στο προεδρικό, και να μελετούν τα έγγραφα. Χωρίς να τους επιτρέπεται να τα φωτογραφίζουν, ούτε να κρατούν σημειώσεις. Δηλαδή, ολόκληρα έγγραφα, στην αγγλική γλώσσα προφανώς, με πολλούς τεχνικούς όρους, τα οποία οι πολιτικοί ηγέτες χρειάζονται χρόνο για να τα αναλύσουν και να τα διεξέλθουν, πρέπει να τα μελετούν στο πόδι.
Δεν γνωρίζουμε, εάν ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας θα θέσει και χρόνο ανάγνωσης, όπως οι καθηγητές στους μαθητές, όταν παρακάθονται σε διαγωνίσματα... Και προσέξτε και τούτο: Ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας αποκαλεί τα μέλη του Εθνικού Συμβουλίου «συμβούλους» του. Τέτοια συμπεριφορά Προέδρου προς «συμβούλους» πρώτη φορά απαντάται από ηγέτη. Περισσότερο σε συμπεριφορά δασκάλου προς μαθητές, ή βασιλιά προς αυλικούς, προσομοιάζει αυτή η αλαζονική αντίληψη.
Μήπως, όμως, ο Νίκος Αναστασιάδης θα πρέπει να καθίσει να φρεσκάρει και ολίγον τη μνήμη, για να θυμηθεί τι υποσχέθηκε στον λαό και στις πολιτικές δυνάμεις, σχετικά με τη διαχείριση που θα έκαμνε στο κεφάλαιο «Εθνικό Συμβούλιο»; Ιδού τι δεσμευόταν, ομού με τον Μάριο Καρογιάν, στην προεκλογική συμφωνία στήριξης της υποψηφιότητάς του για την προεδρία, από το ΔΗΚΟ.
1. «Προς διασφάλιση της από κοινού διαχείρισης του εθνικού θέματος, επιβάλλεται η επεξεργασία και ο καταρτισμός, με συλλογικό τρόπο, από το Εθνικό Συμβούλιο, ενός συνολικού πλαισίου προτάσεων για λύση λειτουργική και βιώσιμη που να απαλλάσσει την Κύπρο από την τουρκική κατοχή και τον εποικισμό και να την επανενώνει...».
Ερωτούμε: Εδώ και τρία χρόνια που ο Νίκος Αναστασιάδης διαχειρίζεται το εθνικό θέμα, πότε συγκάλεσε Εθνικό Συμβούλιο για να επεξεργαστεί «με συλλογικό τρόπο» συνολικό πλαίσιο προτάσεων; Ουδέποτε. Και πότε «διασφάλισε από κοινού διαχείριση του εθνικού θέματος»; Ουδέποτε. Πάντοτε η διαχείριση που έκαμνε ήταν σύμφωνη μόνο με την προσωπική του φιλοσοφία και με τη φιλοσοφία ΔΗΣΥ-ΑΚΕΛ.
2. Ακόμη, στο ίδιο πρόγραμμα, τονίζονται και τα εξής σημαντικά: «Καθιερώνεται η προδιαβούλευση, ώστε οποιαδήποτε πρόταση θα κατατίθεται, να είναι προϊόν του διαλόγου μεταξύ του Προέδρου της Δημοκρατίας, του συνομιλητή και των αρχηγών των κομμάτων». Υπήρξε ποτέ προδιαβούλευση, ή συνδιαβούλευση, πριν από την υποβολή πρότασης από τον Πρόεδρο Αναστασιάδη; Ουδείς πολιτικός αρχηγός γνωρίζει, εκτός ίσως του Αβέρωφ Νεοφύτου και του Άντρου Κυπριανού, πριν από την υποβολή οποιασδήποτε πρότασης, το περιεχόμενο αυτής της πρότασης. Ο Πρόεδρος αποφασίζει και πράττει, κατά πώς συμφέρει στη διαχρονική πολιτική φιλοσοφία του. Τους άλλους «συμβούλους» του, όπως τους αποκαλεί, τους έθεσε στο περιθώριο.
Ας καθίσει, λοιπόν, ο Πρόεδρος Αναστασιάδης να κάμει την αυτοκριτική του και να συλλάβει το μέγεθος των ευθυνών του για την κατάντια στην οποία περιέπεσε το Εθνικό Συμβούλιο επί προεδρίας του. Διότι από εδώ ξεκινούν όλα όσα ευτράπελα καταγράφονται σήμερα. Από την αλαζονική συμπεριφορά όλων των Προέδρων, οι οποίοι χρησιμοποιούσαν τον Εθνικό Συμβούλιο, πότε ως πεδίο άσκησης της δικής τους προσωπικής πολιτικής στο εθνικό θέμα και πότε ως σωσίβιο για τις δικές τους λανθασμένες πολιτικές.
Όμως η οποιαδήποτε κάκιστη διαχείριση του Εθνικού Συμβουλίου από προηγούμενους Προέδρους δεν μπορεί να αποτελέσει άλλοθι για τη σημερινή διαχείριση από τον Πρόεδρο Αναστασιάδη. Να του υπενθυμίσουμε ακόμη, ότι συνήθης ήταν η τακτική του Δημοκρατικού Συναγερμού να αποχωρεί από το Εθνικό Συμβούλιο. Αποχώρησε και επί Κυπριανού και επί Βασιλείου και επί Χριστόφια και επί Τάσσου. Έχει σπάσει ρεκόρ αποχωρήσεων. Και γνωρίζετε τι επικαλείτο πάντοτε; Την έλλειψη ενημέρωσης των πολιτικών δυνάμεων από τον εκάστοτε Πρόεδρο της Δημοκρατίας!
