Ε Κ Α Τ Ο Ν ΚΑΙ 95 χρόνια σήμερα, από την έναρξη της Μεγάλης Ημών Επαναστάσεως του 1821. Έτσι την έγραφαν οι προπαππούδες μας όταν, «επί τη συμπληρώσει εκατονταετίας από της μεγάλης ημών επαναστάσεως» υπέγραψαν, την Κυριακή 25η Μαρτίου 1921, στον ιερό ναό του Αρχαγγέλου Μιχαήλ στην Κερύνεια μας και σ’ όλους τους 500 ενοριακούς ναούς της αγγλοκρατούμενης τότε Κύπρου, με Εθνάρχη τον Αρχιεπίσκοπο Κύριλλο Γ', το Ψήφισμα ότι, «η θέλησις ημών είναι μία, μόνη, και αναλλοίωτος να ενωθώμεν μετά της μητρός ημών Ελλάδος». Μετά την υπογραφή του Κυρηνείας Μακαρίου, 2η από τους 19 υπογράψαντες, Διδασκάλους και μέλη τών Χωρικής και Σχολικής Επιτροπών, εκείνη του προπάππου Παπά Μιχαήλ Φοινικαρίδη…

4 1η ΧΡΟΝΙΑ, εφέτος, που η Παλιγγενεσία εορτάζεται σε μία Κύπρο υποφέρουσα την αφόρητη 2η Τουρκοκρατία 1974-2016: Την κατοχή των σκλαβωμένων από τον Αττίλα βόρειων ελληνικών εδαφών μας. Αλλ’ ο ανολοκλήρωτος απελευθερωτικός αγώνας του 1821, εναντίον της οθωμανικής τουρκοκρατίας, συνεχίζεται. Οφείλει να συνεχίζεται. Όπως ακριβώς το εξέφρασε για όλους μας κι ο ποιητής Θοδόσης Πιερίδης: «Τούτη η δίψα δεν σβήνει, τούτη η μάχη δεν παύει, χίλια χρόνια αν περάσουν, δεν πεθαίνουμε σκλάβοι», καθώς το θυμίζει καθημερινά (αλλά δεν το θυμάται η ίδια), τυπωμένο κάτω απ’ το όνομά της, η εφημερίδα «Χαραυγή», του… 42χρονου Διζωνικού ραγιαδισμού!

Ο Ι ΠΕΡΙΣΤΑΣΕΙΣ του 2016 προσδιορίζουν εναργώς τα καθήκοντα συνέχισης του Εικοσιένα: Η νεο-οθωμανική επιβουλή των Τούρκων ισλαμιστών νεο-σουλτάνων της Άγκυρας, απτά, μεθοδικά, αταλάντευτα, στρατηγεί την «Επανάκτηση» όχι μόνο της Κύπρου, αλλά κι όλων όσα έχασαν οι Οθωμανοί από την Επανάστασή μας του 1821. Επιβουλή, όχι μόνο εναντίον των δύο παρηκμασμένων κρατών του Ελληνισμού, μα και των άλλων λαών της περιοχής. Ιδίως των αγωνιζομένων επί 32 χρόνια για την απελευθέρωσή τους Κούρδων. Κι ακόμη, εναντίον της παραπαίουσας Ευρώπης (ΕΕ), των γονυπετώς Κατευναστών του αδίστακτου νεο-σουλτανάτου…

Ο Μ Ω Σ , ΤΑ καθήκοντα συνέχισης του Εικοσιένα στις μέρες μας, χρέος έχουν να διδαχθούν, προς αποφυγήν, απ’ τις φοβερές για την τότε Επανάστασή μας, ανεπάρκειες και αδυναμίες:
- «ΤΗΝ ΔΙΧΟΝΟΙΑ [πρωτίστως] που βαστάει ένα σκήπτρο η δολερή, καθενός χαμογελάει, πάρ’ το, λέγοντας, και συ», την οποία προσδιόρισε στις τελευταίες 17, από τις 158 τετράστιχες στροφές τού «Ύμνου εις την Ελευθερίαν», από το 1823, ο εθνικός μας ποιητής Διονύσιος Σολωμός…

- ΤΟΥΣ ΕΜΦΥΛΙΟΥΣ πολέμους, διαρκούσης της Επαναστάσεως, που στηλίτευσε μ’ αηδία ο Μακρυγιάννης: «Τότε σιχάθηκα όλως διόλου το Ρωμαίικο […] κι’ αναθεμάτισα την λευτεριάν, όπου θα κάμωμε μ’ αυτούς όλους […] πενήντα χιλιάδες γρόσια τον μήνα μιστόν να μου δώσετε, κρέας διά εμφύλιον πόλεμον δεν πουλώ!»

- ΤΟΥΣ ΔΙΧΑΣΜΟΥΣ, διχόνοια, εμφύλια πάθη, που δίδαξε επιστημονικά στους αιωνίως (φευ) ανεπίδεκτους μαθήσεως απογόνους του ο Θουκυδίδης, με το Γ-82 των «κερκυραϊκών» του 427 π.Χρ.: «Πάντων δ’ αυτών αίτιον αρχή η διά πλεονεξίαν και φιλοτιμίαν, εκ δ’ αυτών και ες το φιλονικείν καθισταμένων το πρόθυμον = Αιτία όλων αυτών, η μανιώδης δίψα για εξουσία που γεννά η πλεονεξία κι η αρχομανία και η προθυμία στις φατριαστικές, κομματικές έριδες»…

Α Π Ο Λ Υ Τ Ω Σ αναγκαία προγονική σοφία, μαζί με τον αναγκαιότατον επιτέλους σχεδιασμό πανεθνικής Στρατηγικής Απελευθέρωσης: Ικανότερης κι αποτελεσματικότερης, απ’ ό,τι πριν από 195 χρόνια, της τότε ικανότερης από το 1453 ελληνικής γενεάς Εκείνων που αυτοπροαιρέτως θυσιάστηκαν, υπό το λάβαρο τού «Ελευθερία Ή Θάνατος», για να εξαλείψουν τον ραγιαδισμό τεσσάρων αιώνων…
ΛΑΖΑΡΟΣ Α. ΜΑΥΡΟΣ