Νωρίς σήμερα το απόγευμα, οι Υπουργοί Άμυνας της Κυπριακής Δημοκρατίας και του Ισραήλ, Χριστόφορος Φωκαΐδης και Moshe Yaalon, θα συμμετάσχουν σε τελετή αποκάλυψης μνημείου Κυπρο-Ισραηλινής Φιλίας, στο στρατόπεδο Υπολοχαγού Βασιλείου Καποτά, στη Λευκωσία. Είναι το πρώην BMH (British Military Hospital), το επί αποικιοκρατίας Βρετανικό Στρατιωτικό Νοσοκομείο, όπου γεννήθηκαν περίπου 2.200 βρέφη, καρποί αγάπης χιλιάδων νεαρών Εβραίων, αντρών και γυναικών, επιζώντων του Ολοκαυτώματος, κρατουμένων στα στρατόπεδα κράτησης του Καράολου Αμμοχώστου, της Δεκέλειας και της Ξυλοτύμπου, τους οποίους οι Βρετανοί είχαν φυλακίσει τα χρόνια 1946-1949, για να τους εμποδίσουν να μεταναστεύσουν στην Παλαιστίνη.
Ένα από αυτά τα παιδιά, η 68χρονη Zehavit Blumenfeld, που γεννήθηκε στο BMH στις 3 Μαΐου 1948, θα είναι σήμερα στην τελετή των αποκαλυπτηρίων, στο στρατόπεδο Καποτά. Τη γνώρισα τον Φεβρουάριο 2011, στη διάρκεια δημοσιογραφικής αποστολής μου στο Τελ Αβίβ και μου είπε, σε συνέντευξη για την εφημερίδα, ότι η μητέρα της και ο πατέρας της κρατούνταν από τους Βρετανούς στο στρατόπεδο κράτησης της Δεκέλειας από το 1947, και ότι οι γονείς της τής έλεγαν πάντα ότι οι Κύπριοι βοήθησαν πολύ τους Εβραίους.
«Αυτά τα λόγια τους ενσταλάχτηκαν μέσα μου σαν ζωτικός ορός», παρατήρησε. «Οι Κύπριοι μάς έφερναν καλάθια με φρούτα, γλυκά για τα παιδιά, και ό,τι άλλο είχαν και στερούμασταν εμείς. Ακόμα, κάποιοι βοήθησαν Εβραίους να δραπετεύσουν και να πάνε στην Παλαιστίνη με πλοία σταλμένα από το Ισραήλ, που ήταν και ο αρχικός τους προορισμός. Σε κάποιες περιπτώσεις, έσκαψαν τούνελ που έβγαιναν στη θάλασσα και συνήθως κάποιος Κύπριος τούς ανέμενε στην άλλη πλευρά για να τους φυγαδεύσει στα πλοία. Εσείς οι Κύπριοι πρέπει να νιώθετε περήφανοι που βοηθήσατε τον λαό μας σε εκείνες τις δύσκολες ώρες κι αυτό έπρεπε να διδάσκεται στα σχολεία. Πέρασαν από τότε δύο γενιές και αποσιωπήσαμε εκείνη την πτυχή της Ιστορίας μας, αλλά είναι καιρός να τη φέρουμε στην επιφάνεια».
Η Zehavit Blumenfeld παρευρέθηκε και μίλησε στις 9 Ιουλίου 2014, στα αποκαλυπτήρια πλάκας τιμής στο Πάρκο της Ειρήνης στην Ξυλοτύμπου, για τους Κυπρίους που βοήθησαν τους έγκλειστους Εβραίους πρόσφυγες στα βρετανικά στρατόπεδα. «Δεν έχω δικές μου, προσωπικές, παιδικές αναμνήσεις από την Κύπρο, τη δεύτερη πατρίδα μου», είπε. «Όμως, από το λίγο που μιλούσαν οι γονείς μου για τα στρατόπεδα όταν ήμουν μικρή, ένιωθα ότι μια μέρα θα έψαχνα τις κυπριακές μου ρίζες.
Σήμερα, δεκάδες χρόνια μετά, εγώ και 2.200 άλλα άτομα ψάχνουμε πληροφορίες για τη ζωή των γονιών μας στα στρατόπεδα και για τα πρώτα μας βήματα σ’ αυτόν τον κόσμο. Εδώ, σ’ αυτήν τη γη, έμαθα τη σημασία τού να βοηθάς αυτούς που έχουν ανάγκη, ανεξαρτήτως θρησκείας, φυλής ή γένους. Αυτό το εφαρμόζω μέσω της εθελοντικής εργασίας και αυτός είναι ο δικός μου τρόπος να πω ευχαριστώ στους Κύπριους αδελφούς μου. Thank you, Ευχαριστώ πολύ, Toda Raba, για όλα όσα κάνατε για να γίνει πιο εύκολη η ζωή στα στρατόπεδα, για τους 'παράνομους μετανάστες' και τα παιδιά τους».