Το Κυπριακό δεν θα λυθεί με το να νιώσουμε ξαφνικά όλοι ότι δεν ανήκουμε σε κάποιο διαφορετικό έθνος με τους δικούς του εορτασμούς

Αγαπητέ Μουσταφά, δεν είχα ποτέ αμφιβολία πως είσαι Τουρκοκύπριος και ως Τουρκοκύπριος θα στηρίζεις τις θέσεις της τ/κ κοινότητας. Υπάρχουν, όμως, κάποια ζητήματα στα οποία δεν είσαι εντάξει:

Διαμαρτύρεσαι και φεύγεις από το τραπέζι των συνομιλιών, επειδή η κυπριακή Βουλή αποφάσισε την ανάγνωση ενός φυλλαδίου για το Ενωτικό Δημοψήφισμα του 1950. Για χάρη της συζήτησης ας υποθέσουμε ότι δεν θα ήταν απλώς ανάγνωση του φυλλαδίου αλλά μεγαλοπρεπής εορτασμός. Το ερώτημα είναι γιατί σε ενοχλεί αυτό, όταν την ίδια στιγμή εορτάζεται με μεγαλοπρέπεια και πολλές εκδηλώσεις ο αγώνας της ΕΟΚΑ.

Κι αν χάρη πάλι της συζήτησης, δεχτώ ότι δίκαια σε ενοχλεί, γιατί τότε εγώ δεν διαμαρτυρήθηκα όταν εσύ πήγες στους «εορτασμούς» των βομβαρδισμών της Τυλληρίας ή στους «εορτασμούς» της τουρκικής εισβολής. Γιατί εγώ κατενόησα και θεωρούσα αυτονόητο το γεγονός ότι ήταν αδύνατο, επικοινωνιακά και επί της ουσίας, εσύ να λείπεις από αυτούς τους εορτασμούς;

Γιατί δεν κατανοείς και εσύ ότι είναι αδύνατο για την ελληνοκυπριακή πλευρά να σταματήσει να τιμά τον πολιτικό ή τον ένοπλο αγώνα για την Ένωση; Και δηλαδή όταν εσύ «γιορτάζεις» την τουρκική εισβολή θα πρέπει και εγώ να θεωρήσω ότι είσαι υπέρ της διχοτόμησης;

Αγαπητέ Μουσταφά, βάζεις πίεση σε ένα κόμμα και στον Πρόεδρο να αλλάξουν την απόφαση της Βουλής, για να ικανοποιηθεί η δική σου κοινή γνώμη, αλλά την ίδια στιγμή δεν σε ενδιαφέρει το γεγονός ότι μια αλλαγή θα εκληφθεί από την ε/κ κοινή γνώμη ως αποτέλεσμα δικής σου πίεσης. Ούτε φαίνεται να σε απασχολεί ότι στην ελληνοκυπριακή κοινότητα υπάρχει ένας κόσμος, ο οποίος ειλικρινά θέλει λύση, αλλά την ίδια στιγμή θέλει να παραμείνει Έλληνας, τιμώντας τους αγώνες της δικής του κοινότητας.

Διότι, αγαπητέ Μουσταφά, το Κυπριακό δεν θα λυθεί με το να νιώσουμε ξαφνικά όλοι ότι δεν ανήκουμε σε κάποιο διαφορετικό έθνος με τους δικούς του εορτασμούς. Το Κυπριακό δεν θα λυθεί με το να κοιτάζουμε το παρελθόν, αλλά με το να κοιτάξουμε το μέλλον.

Πρέπει να καταλάβουμε όλοι ότι Ελληνοκύπριοι και Τουρκοκύπριοι θα αποδεχτούν μια λύση λειτουργική και βιώσιμη που παράλληλα θα διασφαλίζει στην κάθε κοινότητα ότι οι μεν θα παραμείνουν Έλληνες και οι δε θα παραμείνουν Τούρκοι. Και οι εορτασμοί και οι τιμές σε ήρωες αποτελούν συμβολικά μια μορφή εγγύησης για την κάθε κοινότητα ότι είμαστε ένας λαός, αλλά ταυτόχρονα δεν θα απολέσουμε και την εθνική μας ταυτότητα σε περίπτωση λύσης.

Υπάρχουν κι άλλα πολλά, αγαπητέ Μουσταφά, που αφορούν το τι θα κάνει η κάθε κοινότητα έναντι της άλλης, όταν σε περίπτωση λύσης θα έχουμε τους δικούς μας εορτασμούς. Γι’ αυτό άσε τις πιέσεις και τις προϋποθέσεις και κάτσε στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων με τον Πρόεδρο και πρώτα απ’ όλα λύστε αυτό το ζήτημα. Δείτε δηλαδή τη θετική πλευρά των εξελίξεων και αδράξτε την ευκαιρία για το πώς θα λύνονται τέτοια θέματα χωρίς παρεξηγήσεις και αντιπαραθέσεις σε περίπτωση λύσης.

Αυτά, αγαπητέ Μουσταφά, και μένω ως εδώ, για να μην μπω σε άλλα πιο σοβαρά θέματα ουσίας.

ΓΙΩΡΓΟΣ ΣΤΑΜΑΤΙΟΥ
Ιστορικός, Πολιτικός Αναλυτής