Έχω την εντύπωση πως δεν έπεσα και πολύ έξω, όταν σε προηγούμενά μου σημειώματα αποκαλούσα μαθητευόμενους μάγους, που θα έβγαζαν λαγούς από το καπέλο, την προηγούμενη κυβέρνηση της Ελλάδος. Με ένα μαγικό ραβδί κατάφεραν και μετέτρεψαν το ΟΧΙ του 62% των συνελλήνων, σε ΝΑΙ για εφαρμογή και τρίτου μνημονίου. Και, πολύ έντεχνα, έθεσαν ως ερώτημα: Ναι ή όχι στα νέα μέτρα, αντί να ερωτήσουν ευθαρσώς και ξεκάθαρα τον λαό αν επιθυμεί έξοδο από την Ευρωζώνη και επάνοδο στη δραχμή.
Και με μιαν αξιοθρήνητη κίνηση ματ έβαλε τη χώρα, ο αδαής, σε ένα νέο επαχθές πρόγραμμα, με τη δικαιολογία ότι πήρε την απαραίτητη εξουσιοδότηση από τους Ελλαδίτες αδελφούς για να διαπραγματευθεί αυτό το μνημόνιο. Και μέσα σε αυτό το 62% ασφαλώς υπήρχαν και ψήφοι ακραίων -αριστερών τε και δεξιών κομμάτων, όπως Χρυσή Αυγή και ΚΚΕ- τις οποίες χρησιμοποίησε για να «εξαπατήσει» τους Ευρωπαίους κουτόφραγκους, ότι -τάχα μου-τάχα μου- έχει και τη στήριξη της συντριπτικής πλειοψηφίας του λαού. Και το μόνο που κατάφερε ήταν να τους εξοργίσει ακόμη περισσότερο, γιατί οι εταίροι μας δεν τρώνε κουτόχορτο. Δεν τα μασάνε κάτι τέτοια κουτοπόνηρα από ένα, της κυβέρνησης-θίασο, «πρώτη φορά αριστερά», 40χρονο κοπελούδι!..
Διότι μπορείς να εξαπατήσεις κάποιους για ένα ορισμένο χρονικό διάστημα, αλλά δεν μπορείς να τους εξαπατάς όλους για πάντα… Και τώρα ήρθε η ώρα της αλήθειας. Η ώρα της κάλπης. Η ώρα, επιτέλους, της αποκαθήλωσης. Η ώρα, που ο απλός βασανισμένος Έλληνας θα τιμωρήσει διά της ψήφου του τον πειραματιζόμενο, επί της πλάτης του, μαθητευόμενο μάγο -πρώην πρωθυπουργό-, που δοκίμασε επικίνδυνες «λύσεις» στου κασίδη το κεφάλι, και θα τον στείλει από κει που 'ρθε, κατά το κοινώς λεγόμενο. Θα τον τοποθετήσει, ελπίζουμε, στο ντουλάπι των αποτυχημένων ηγετών, σ' ένα σκονισμένο και αραχνιασμένο χρονοντούλαπο της μακραίωνης ελληνικής Ιστορίας.
Ο πολίτης είναι, ήδη, πραγματικά εξοργισμένος, θέλει να ακούσει σοβαρές προτάσεις, κουράστηκε να ζει με ψευδαισθήσεις. Εξάλλου το ψέμα έχει κοντά ποδάρια, όπως λένε στη μητέρα-πατρίδα. Θέλει, απαιτεί, να ακούσει έναν ορθολογικό πολιτικό λόγο, βασιζόμενο σε στέρεα επιχειρήματα, εμπεριστατωμένα και σαφή - όχι αερολογίες όπως το: «Θα σκίσουμε τα μνημόνια», ή το: «λεφτά υπάρχουν», που είπε κάποτε ο έτερος, αμερικανοθρεμμένος και επίσης αποτυχημένος πρωθυπουργός-τέκνο και απότοκο του νεποτισμού, που κατατρύχει για δεκαετίες την ταλαίπωρη Ελλάδα. Επί διακυβερνήσεως του οποίου άρχισαν, δυστυχώς, όλα τα δεινά…
Ας το έχουν, λοιπόν, υπόψη οι διεκδικούντες την ψήφο του. Και απευθυνόμαστε σε όλους, αλλά πρωτίστως στον Ευάγγελο Μεϊμαράκη. Ο οποίος θα επωμιστεί, κατά πάσα πιθανότητα, την υπέρτατη ευθύνη του σχηματισμού κυβέρνησης συνεργασίας. Ας αντιληφθούν ότι δεν είναι μόνο οικονομική η περιπέτεια, στην οποία η πατρίς ευρίσκεται. Οφείλουν να συνειδητοποιήσουν ότι, κατά προέκταση είναι, κυρίως και πάνω απ’ όλα, εθνική. Αφορά τη φυσική συνέχεια του μητροπολιτικού Ελληνισμού. Αλλά και διότι θα έρθει σύντομα η ώρα, που θα κληθούν να λογοδοτήσουν για τις πράξεις τους και, κυρίως, για τις δεσμεύσεις τους. Έναντι των επερχόμενων γενεών.
ΑΝΤΩΝΗΣ ΧΑΤΖΗΑΝΤΩΝΗΣ
Στοχαστής
Ύψιστη ώρα ευθύνης, η κάλπη
08.09.2015 07:59
ΑναλύσειςSigmaLive