Η γυναίκα συνεχίζει να προσεγγίζεται κανονιστικά από το κυρίαρχο πολιτισμικό πλαίσιο. Παρά την ψήφιση και την ισχύ νόμων για ισότητα των φύλων στις περισσότερες χώρες, η οργάνωση και η δομή των περισσοτέρων κοινωνιών εξακολουθεί να παραμένει ανδροκρατική. Θεωρώ ότι η κοινωνική ανισότητα και διάκριση ανάμεσα στα φύλα στην Κύπρο όχι μόνο δεν έχει αμβλυνθεί, αλλά έχει πάρει ανησυχητικές διαστάσεις. Οι κυρίαρχες κοινωνικές αντιλήψεις για τους ρόλους, τα χαρακτηριστικά προσωπικότητας και την κοινωνική καταξίωση συμβάλλουν ανασταλτικά στην επίτευξη ουσιαστικής ισότητας ανάμεσα στους άντρες και στις γυναίκες. Οι στερεότυπες κοινωνικές αντιλήψεις προσδιορίζουν τη διαδικασία κοινωνικοποίησης των παιδιών από τη στιγμή της γέννησης τους. Μέσα από τη διαδικασία κοινωνικοποίησης τα έμφυλα στερεότυπα γίνονται επαληθευόμενες προφητείες.

Κατόπιν, οι κοινωνικές έμφυλες προσδοκίες επισφραγίζουν τις γονεϊκές προσδοκίες, με αποτέλεσμα το γυναικείο φύλο να ασφυκτιά. Ποια είναι η εικόνα-πρότυπο της γυναίκας που παρουσιάζεται από τα μέσα μαζικής ενημέρωσης; Από τα ερευνητικά ευρήματα ελληνικών μελετών προκύπτει ότι κατά την περίοδο 1985 έως 2005 οι τηλεοπτικές εκπομπές που έθιξαν το θέμα της ισότητας των δυο φύλων ήταν ελάχιστες. Στην ελληνική τηλεόραση απουσίαζαν παντελώς οι φεμινιστικές σειρές. Δηλαδή, δεν υπήρχαν σειρές που να προβάλλουν θέματα που έχουν σχέση με τη χειραφέτηση της γυναίκας στην οικογένεια ή στην κοινωνία. Δεν υπήρχαν ειδικές εκπομπές που να ασχολούνται με θέματα ισότητας (εργασία, εκπαίδευση, προβλήματα νομικά ή ψυχολογικά, βήμα των γυναικών, προβολή του έργου των γυναικών κτλ). Αντίθετα, υπήρχαν σωρεία σειρών που παρουσίαζαν τη γυναίκα είτε ως αντικείμενο του πόθου, είτε ως καταναλώτρια προϊόντων ομορφιάς, προσδίδοντάς της προσωπικά χαρακτηριστικά ευαλωτότητας, εξάρτησης, αμφιθυμίας κ.ά.

Στην ουσία, ο Τύπος εξακολουθεί μέχρι σήμερα να προβάλλει το πρότυπο της γυναίκας ως καλής νοικοκυράς, συζύγου, μητέρας, ερωτικής συντρόφου. Σπάνια στις διαφημίσεις βλέπουμε απλές, καθημερινές γυναίκες, χωρίς αναλογίες μοντέλου και τέλεια επιδερμίδα, να παρουσιάζουν προϊόντα. Τα περισσότερα έντυπα μέσα απευθύνονται στο γυναικείο κοινό μέσα από σελίδες που αφορούν τη διακόσμηση, το νοικοκυριό, την ομορφιά, το παιδί. Λείπουν οι σελίδες οι οποίες περιέχουν θέματα σχετικά με τα δικαιώματα της γυναίκας, τη γυναικεία χειραφέτηση, τα κοινά. Η γυναίκα εξακολουθεί να θεωρείται κτήμα της αντρικής κυριαρχίας.
Όσες γυναίκες προσπαθούν να διαφοροποιηθούν αντιμετωπίζονται με ακραίο σεξισμό. Για του λόγου του αληθές, ανατρέξτε σε πρόσφατα δημοσιεύματα με θύματα γυναίκες και προσπαθήστε να αντιληφθείτε από τον τίτλο, τις περιγραφές και τα καταληκτικά σχόλια ποιος, τελικά, υπονοείται ότι ήταν το θύμα και ποιος ο θύτης.

Το χειρότερο είναι ότι νομίζουμε ότι προωθούμε την ισότητα και την ισονομία στα δυο φύλα,  εκδηλώνοντας με αυτόν τον τρόπο μια συμβατική διάκριση, καθότι το να έχουμε την εσφαλμένη πεποίθηση ότι προωθούμε την έμφυλη ισότητα, ενώ δεν το πράττουμε, είναι χειρότερο από το να συνειδητοποιούμε ότι δεν προωθούμε την έμφυλη ισότητα. Σύμφωνα µε την Παυλάκου (1991), η θέση της γυναίκας σε µια κοινωνία είναι δυνατόν να διαπιστωθεί από τη θέση της στο δίκαιο, τη συμμετοχή της στην πολιτική, τη συμμετοχή της στην παραγωγή και τον ρόλο της µέσα στην οικογένεια. Θα συμπλήρωνα: Η θέση της γυναίκας σε μια κοινωνία διαπιστώνεται από την εικόνα που προβάλλει γι' αυτήν ο Τύπος, καθώς και από τον τρόπο που την παρουσιάζει, δείχνοντας έτσι ποια γυναίκα επιθυμούν οι κοινωνικές επιταγές.

ΑΡΙΣΤΟΝΙΚΗ ΘΕΟΔΟΣΙΟΥ-ΤΡΥΦΩΝΙΔΟΥ
MA, Msc, PgP Ψυχολόγος