Ο τόπος τού «χωρίς»: Χωρίς πολιτική ηγεσία αντάξια του τόπου, του ρόλου και των ευθυνών της. Χωρίς ξεκάθαρη πολιτική διεκδίκησης στο Κυπριακό. Χωρίς σοβαρή και στιβαρή οικονομία. Χωρίς υγιή κοινωνία. Χωρίς Κυπριακές Αερογραμμές. Χωρίς κυπριακό χρηματοπιστωτικό σύστημα. Χωρίς ενεργειακή υποδομή. Χωρίς Συνεργατισμό. Χωρίς Εθνική Φρουρά και άμυνα. Χωρίς αξιοποίηση των χιλιάδων λαμπρών κυπριακών μυαλών.

Κάθε φορά που μεταβαίνω στο εξωτερικό, νιώθω ότι αλλάζω δραματικά και ανακουφιστικά παραστάσεις από τις αφόρητες αναθυμιάσεις του πολιτικού, οικονομικού και κοινωνικού περιβάλλοντος της δύστηνης Κύπρου μας. Κι όσο χαίρομαι για όσα καινούργια βλέπω σε άλλες χώρες και πόλεις, άλλο τόσο απογοητεύομαι και οργίζομαι για το πόσο καθυστερημένη, υπανάπτυκτη και μακριά από τον πολιτισμό και την πρόοδο είναι η πατρίδα μου. Νομίζω ότι και πολλοί από εσάς κάνετε τη σύγκριση κάθε φορά που ταξιδεύετε στο εξωτερικό. Και επιστρέφετε απελπισμένοι επειδή τίποτε δεν αλλάζει, όλα μένουν στάσιμα και τα πρόσωπα και οι καταστάσεις. Ως εάν ο χρόνος, η πρόοδος, η προκοπή, η ανάπτυξη, το όραμα, ο σχεδιασμός και η εκτίναξη προς τα εμπρός να είναι άπιαστα όνειρα για μας.

Αλλά, τι; Κατ' αναλογίαν πληθυσμού, είμαστε μεταξύ των πεντέξι πρώτων χωρών παγκοσμίως σε πτυχιούχους, κατόχους master και διδακτορικών. Διερωτάται κανείς: Πού χάνεται όλη αυτή η συσσωρευμένη γνώση; Γιατί δεν αξιοποιείται από ΚΑΜΙΑ κυβέρνηση, ώστε ο τόπος να δει άσπρη μέρα; Και πώς συμβαίνει ένας στους πέντε νέους μας να μη σπουδάζει, να μην  καταρτίζεται και να απρακτεί; Τα γράψαμε και πριν από λίγες ημέρες. Αναζητήστε τους εγκληματίες του λευκού κολάρου στην κομματοκρατία, στην αναξιοκρατία, στην ημετεροκρατία, στην ανικανοκρατία, στην κακιστοκρατία, στην ανεπάρκεια ηγητόρων που το μόνο όραμά τους δεν είναι η προκοπή του τόπου, αλλά το αγκίστρωμά τους στην εξουσία και το βόλεμα δικών τους.

Γιατί τα γράφω αυτά; Διότι ως πολίτης αυτής της δυστυχούς Κυπριακής Δημοκρατίας είμαι εξοργισμένος για το απίστευτο δούλεμα και το περιπαίξιμο σε βάρος της νοημοσύνης, της αξιοπρέπειας και της ανοχής όλων μας. Τι μας έλεγε ο Πρόεδρος και ο ΔΗΣΥ, προεκλογικά; Ότι ο Συνεργατισμός θα διασωθεί και θα συνεχίσει να λειτουργεί. Και προχθές τον ξεπούλησαν ή καλύτερα τον ξέκαναν μετά από 108 χρόνια λειτουργίας! Αλλ’ είναι και το ΑΚΕΛ, το οποίο με γλώσσα επτάπηχη κατηγορεί την Κυβέρνηση ότι έθαψε τον Συνεργατισμό. Ποιοι μιλούν!

Ο Κυβ. Εκπρόσωπος, την περ. Τετάρτη, ανακοίνωσε ότι ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας αποφάσισε να ζητήσει τον διορισμό ανεξάρτητης επιτροπής από ξένους ειδικούς για να ερευνήσουν και να αναζητήσουν ευθύνες για το θάνατο τού Συνεργατισμού. Μα, ποιους νομίζει ο Ν. Αναστασιάδης ότι περιπαίζει με τόση θρασύτητα; Ας θυμηθούμε, λοιπόν, για να αγανακτήσουμε ακόμα περισσότερο για το κατάντημα του τόπου εξαιτίας ανεπαρκούς, ανεύθυνης και σπιθαμιαίας, διαχρονικά, ηγεσίας. Το 1999 συντελέστηκε η ληστεία του Χρηματιστηρίου. Έγινε έρευνα. Πόσοι διώχθηκαν; Ποιοι τιμωρήθηκαν; Βουλευτής του ΔΗΣΥ διαβεβαίωνε πως θα παρέδιδε τη βουλευτική του έδρα αν οι κλέφτες, όπως απαιτούσε, δεν έμπαιναν φυλακή. Μπήκαν; Πάντως ο ίδιος διατήρησε την έδρα του μέχρι τέλους!

Τον Ιούλιο του 2011, η κυβέρνηση Χριστόφια ανατίναξε την ενεργειακή υποδομή, την οικονομία και τον τουρισμό με τον όλεθρο στο Μαρί. Ο Π. Πολυβίου, ως ερευνητική επιτροπή, σε πόρισμά του, ήταν καταπέλτης για τις εγκληματικές ευθύνες των ΑΚΕΛικών κυβερνώντων. Ποιοι τιμωρήθηκαν; Η Κύπρος κάποτε είχε δικά της φτερά, τις Κυπριακές Αερογραμμές. Η κυβέρνηση Αναστασιάδη τις έκλεισε τον Ιανουάριο του 2015. Έγινε έρευνα. Ποιοι τιμωρήθηκαν για το ξεπούλημα της εταιρείας ή για το σκάνδαλο της Hellas Jet; Τον Μάρτιο του 2013, ο πρόεδρος Αναστασιάδης δέχτηκε κούρεμα καταθέσεων επειδή, τάχα, του έβαλαν το πιστόλι στον κρόταφο. Και δεν είχε τον πολιτικό ανδρισμό να υποβάλει την παραίτησή του.

Εκλεκτός και αγαπητός συνάδελφος έγραψε κάποτε ότι είμαστε ο τόπος τού «χωρίς»: Χωρίς πολιτική ηγεσία αντάξια του τόπου, του ρόλου και των ευθυνών της. Χωρίς ξεκάθαρη πολιτική διεκδίκησης στο Κυπριακό. Χωρίς σοβαρή και στιβαρή οικονομία. Χωρίς υγιή κοινωνία. Χωρίς Κυπριακές Αερογραμμές. Χωρίς κυπριακό χρηματοπιστωτικό σύστημα. Χωρίς ενεργειακή υποδομή. Χωρίς Συνεργατισμό. Χωρίς Εθνική Φρουρά και άμυνα. Χωρίς αξιοποίηση των χιλιάδων λαμπρών κυπριακών μυαλών, τα οποία παραχωρούμε δωρεάν σε ξένες χώρες. Χωρίς σύστημα υγείας. Χωρίς άξια λόγου παιδεία. Ένα τόπος χωρίς όραμα, ο οποίος πάει κουτουρού.

Και πότε; Ενώ ο Τούρκος καραδοκεί και βροντοφωνάζει καθημερινά τα κατ' εναντίον της Κύπρου επιθετικά και κατακτητικά σχέδιά του, τα οποία αποβλέπουν στην τουρκοποίηση, ισλαμοποίηση του κυπριακού Ελληνισμού. Ποιος σκοτίζεται; Πάντως όχι η Κυβέρνηση, η οποία εμπαίζει με τις φλυαρίες της για τον δήθεν «πυλώνα ασφάλειας και σταθερότητας», ο οποίος βρίσκεται υπό την κατοχή και έλεγχο του πάνοπλου Αττίλα. Ξέρετε ποια είναι η αγωνιώδης, αγχώδης και καθημερινή απόφανση των σκεπτόμενων πολιτών; «Σε ποιο τόπο θα ζήσουν τα παιδιά και τα εγγόνια μας; Σε λίγα χρόνια ο Ελληνισμός θα είναι μειονότητα στο νησί». Τελικά, ο εφιάλτης θα γίνει πραγματικότητα; Δηλαδή, η παντέρμη Κύπρος θα μείνει και χωρίς Έλληνες;