ΕΙΚΟΣΙ ΕΝΑ μήνες πριν από το Σάββατο 21η Δεκεμβρίου 1963 που εκτοξεύθηκε η από μακρού προπαρασκευασμένη ένοπλη τουρκική επίθεση εναντίον των Ελλήνων της Κύπρου και της τότε Κυπριακής Δημοκρατίας, δύο Τουρκοκύπριοι Δημοσιογράφοι υπήρξαν οι Πρώτοι Νεκροί της Τουρκανταρσίας:

 

Τη νύχτα της Δευτέρας 23ης Απριλίου 1962 η τουρκική τρομοκρατική οργάνωση ΤΜΤ, στρατιωτικός βραχίονας στην Κύπρο από το 1958 του Γραφείου Ειδικού Πολέμου (ΓΕΠ) των τουρκικών Ενόπλων Δυνάμεων, με επικεφαλής της πολιτικής της πτέρυγας τον Ραούφ Ντενκτάς, δολοφόνησε στα σπίτια τους, τον πρώτο στο κρεβάτι όπου κοιμόταν με τη σύζυγο του δίπλα στα δυο ανήλικα παιδιά τους και τον άλλο μέσα στο αυτοκίνητό του έξω απ’ το σπίτι του, αμφότερους στην τουρκική συνοικία της Λευκωσίας, τους δύο αντι-ντενκτασικούς δημοσιογράφους και δικηγόρους,

 

- Αϊχάν Μουσταφά Χικμέτ και

 

- Αχμέτ Μουζαφέρ Γκιουρκάν.

 

Εκδότες της εβδομαδιαίας τ/κ εφημερίδας «Τζουμχουριέτ», από τις 16 Αυγούστου 1960, ημέρα επίσημης εγκαθίδρυσης της Κυπριακής Δημοκρατίας. Μαχητικοί υπέρ της ελληνοτουρκικής φιλίας και εναντίον των διχοτόμων Φαζίλ Κιουτσούκ και Ραούφ Ντενκτάς.

 

- ΤΟ ΠΡΩΙ εκείνης της Δευτέρας 23.4.1962 οι Χικμέτ και Γκιουρκάν είχαν δημοσιεύσει στην εφημερίδα τους, ως προαγγελία, ότι θα αποκάλυπταν ποιοι Τούρκοι είχαν πυροδοτήσει τις βόμβες στα τεμένη Μπαϊρακτάρη και Ομεριέ της Λευκωσίας την 25η Μαρτίου 1962, για τις οποίες η τ/κ ηγεσία Κιουτσούκ - Ντενκτάς επιχειρούσαν να ενοχοποιήσουν τους Έλληνες Κυπρίους.

 

ΕΚΕΙΝΕΣ οι τουρκικές βόμβες - προβοκάτσια - στα τζαμιά, τοποθετήθηκαν με τη δοκιμασμένη «συνταγή» της… βόμβας στο «σπίτι Ατατούρκ» στη Θεσσαλονίκη, που πυροδότησε το ανθελληνικό πογκρόμ των Σεπτεμβριανών του 1955 στην Κωνσταντινούπολη.

 

- Με την ίδια «συνταγή» της βόμβας στο Γραφείο Τύπου του τουρκικού προξενείου στον τουρκο-μαχαλά της Λευκωσίας το 1958 που τοποθέτησαν οι μπράβοι του Ντενκτάς για να… ενοχοποιήσουν την Ε.Ο.Κ.Α. και να ξεσηκώσουν εμπρηστές τους τουρκικούς όχλους εναντίον των ελληνοκυπρίων, των περιουσιών και των εκκλησιών τους στις εντός των τειχών της Λευκωσίας γειτονιές.

 

Ο ΤΟΥΡΚΟΣ εν αποστρατεία στρατηγός Σαμπρί Γιρμιμπέσογλου, το 2010 ομολόγησε ότι το 1962 που υπηρετούσε ως νεαρός αξιωματικός του ΓΕΠ-ΤΜΤ στην Κύπρο, συμμετείχε στον σχεδιασμό και τη διάπραξη των ανατινάξεων των τζαμιών στη Λευκωσία.

 

Γ Ι Α  Ν’ ΑΝΤΙΛΗΦΘΕΙ κανείς επακριβώς την 21η Δεκεμβρίου 1963, θα πρέπει πρωτίστως να έχει μελετήσει τους ίδιους τους Τούρκους. Εκείνους δηλαδή που την σχεδίασαν και μυστικά, μεθοδικά, συστηματικά, υπομονετικά, αποφασιστικά και απαρέγκλιτα την προετοίμαζαν. Με όλες τις διατεταγμένες δυνάμεις του τουρκικού κράτους. Και με τις ασφυκτικά ελεγχόμενες από την Άγκυρα δυνάμεις της τ/κ μειονότητας. Και την υλοποίησαν με πανέτοιμο γι’ αυτήν:

 

(α) Τον στρατιωτικό βραχίονα του τουρκικού Γραφείου Ειδικού Πολέμου, από το 1958 στην Κύπρο, ονόματι ΤΜΤ και:

 

(β) Την πολιτική πτέρυγα του ίδιου Επιτελείου, ονόματι τ/κ ηγεσία, Ντενκτάς και Κιουτσούκ. Οι οποίοι, διά της τρομοκρατίας τής ΤΜΤ είχαν υπό τον απόλυτο έλεγχό τους την μειονότητα, δολοφονώντας κι εξουδετερώνοντας κάθε διαφωνούντα Τουρκοκύπριο.

 

ΓΙΑ Ν’ ΑΝΤΙΛΗΦΘΕΙ κανείς πλήρως την αρξάμενη με πυροβολισμούς πριν απ’ τα ξημερώματα του Σαββάτου 21.12.1963 Τουρκανταρσία - με πρώτη νεκρή την άτυχη ιερόδουλη Τζεμαλιέ - θα πρέπει να μελετήσει:

 

(1) Τις Εκθέσεις Νιχάτ Ερίμ τού 1956 που καθόρισαν την έκτοτε Τουρκική Στρατηγική στο Κυπριακό.

 

(2) Το Επιτελικό «Σχέδιο Επανάκτησης Κύπρου» («ΚΙΡ» Kibris Istirdat Plani) που εκπόνησε για το Γραφείο Ειδικού Πολέμου ο ταγματάρχης Ισμαήλ Τάνσου.

 

(3) Πώς αμφότερα τέθηκαν σε μόνιμη εφαρμογή απ’ όλες ανεξαιρέτως έκτοτε τις τουρκικές κυβερνήσεις, εκλελεγμένες και πραξικοπηματικές, κεμαλικές και ισλαμικές.

 

(4) Τα τουρκικά έγγραφα του «χρηματοκιβωτίου Μπλουμέρ» της τ/κ ηγεσίας, του Οκτωβρίου 1960 και Σεπτεμβρίου 1963, όπου τεκμηριώνεται ο επιτελικός σχεδιασμός

για την εκτόξευση της Τουρκανταρσίας. Ως προϊόντος της τουρκικής πολιτικής, τη λεπτομερή κλιμάκωση της οποίας περιέγραψε ο, από το 1957, ιθύνων επιτελικός νους του ΓΕΠ και της ΤΜΤ, ταγματάρχης Ismail Tansu, σε συνεντεύξεις του το 1996 στη “Halkin Sesi”, όπως και στο βιβλίο του, “Aslinda Hic Kimse Uyumuyordu” 2001. Τα έγγραφα προετοιμασίας του «ένοπλου αγώνα», με τις υπογραφές Κιουτσούκ και Ντενκτάς, περιέχουν και τα εξής: «Όταν ξεκινήσει ο αγώνας, η τουρκική κοινότητα που είναι διασπαρμένη σε όλο το νησί, θα συγκεντρωθεί με το ζόρι σε μια περιοχή, την οποία θα αναγκαστεί να υπερασπισθεί. Η επιλογή της περιοχής θα γίνει βάσει στρατηγικού σχεδίου. Πριν την έναρξη του αγώνα είναι αναγκαίο να εκπονηθούν λεπτομερή σχέδια προκειμένου να αυξηθεί η δυνατότητα επιστράτευσης της τουρκικής κοινότητας, αλλά και σχετικά με τον εξοπλισμό, τα αποθέματα, καθώς και την αποστολή προμηθειών και ενισχύσεων από την ηπειρωτική χώρα» (σ.σ. την Τουρκία).

 

(5) Την μετέπειτα, «με το ζόρι», εφαρμογή αυτών των σχεδίων, μπορεί κανείς να διαβάσει στα δημοσιεύματα (και) της «Χαραυγής» του ΑΚΕΛ το 1963-64, με την υπογραφή και αειμνήστων δημοσιογράφων όπως του Παναγιώτη Πασχάλη, απ’ όπου, μικρό μόνο δείγμα οι τίτλοι, όλοι της «Χ»: «Η στασιαστική βία εξετόπισε Τούρκους και από άλλα χωριά». «Οι βίαιες μετακινήσεις τουρκικών πληθυσμών». «Με δάκρυα και κραυγές απόγνωσης μετοίκησαν οι Τούρκοι Βασίλειας και Πραστειού Αυδήμου κάτω από την βία των εξτρεμιστών». «Τι να κάνουμε αφού μας απειλούν;». «Συνεχίζεται η βίαιη μετακίνηση Τούρκων χωρικών από φανατικούς». «Διά της βίας των όπλων εξακολουθούν να ξεσπιτώνουν πληθυσμούς οι στασιαστές - Μονιάτη, Κοιλάνι, Διόριος, Αγ. Ειρήνη - Για να πλήξουν την ειρηνική συμβίωση». Και, βέβαια, οι μαστιγωτικές  καταγγελίες κατά της φασιστικής τ/κ ηγεσίας, από τον ηρωικό Ντερβίς Αλί Καβάζογλου τον οποίο δολοφόνησε η ΤΜΤ το 1965 και από τον ιατρό Ιχσάν Αλή, 1964-1966, προγραφέντα να δολοφονηθεί από τους 100 συν ένα μουτζαχίντ της ΤΜΤ…

 

(6) Πώς η τουρκική τακτική, Άγκυρας και Τ/κ ηγεσίας, μεθόδευε διαρκώς την πρόκληση, την αξιοποίηση κι εκμετάλλευση της ελληνικής (ελλαδικής και κυπριακής) ανεπάρκειας, την ανυπαρξία ελληνικής στρατηγικής, ώστε να προωθεί βήμα-βήμα την «Επανάκτηση Κύπρου».

 

Ε Ν Α  ΠΟΛΥ χρήσιμο βιβλίο που συνοψίζει όλ’ αυτά και, πλάι στα γεγονότα, παραπέμπει και σε διαφωτιστικότατες γι’ αυτά τουρκικές πηγές, έγγραφα, αναφορές και βιβλία, εξέδωσε τον Μάρτιο 2009 στα ελληνικά και στ’ αγγλικά, η «Κίνηση για Ελευθερία & Δικαιοσύνη στην Κύπρο», με τίτλο «Αιματηρή αλήθεια – Βloody truth».

 

Γ Ι Α  Ν’ ΑΝΤΙΛΗΦΘΕΙ όμως ο καθένας πόσο σημαντική είναι και σήμερα η υπενθύμιση και η διαρκής μελέτη της Τουρκανταρσίας 1963-64, θα πρέπει να μη λησμονείται ότι: Και τότε και έκτοτε αδιαλείπτως και τώρα, παραμένει αναλλοίωτη η τουρκική Στρατηγική Επανάκτησης της Κύπρου. Διαρκώς μεθοδεύουσα και μονίμως καραδοκούσα ν’ αξιοποιεί την ημετέραν ανεπάρκεια και τα δικά μας Ηττημένα Μυαλά…