Η πρόσκρουση στον Πενταδάκτυλο ενός κατά πάσα πιθανότητα ρωσικού πυραύλου S – 200, αργά το βράδυ της Κυριακής (30/6), προς ξημερώματα Δευτέρας (1/7), σημειώθηκε την ίδια περίπου ώρα με Ισραηλινές επιδρομές που διεξάγονταν στη Συρία.

Η διασύνδεση των δυο αυτών γεγονότων δεν έχει ακόμη επιβεβαιωθεί επισήμως, ωστόσο, θεωρείται την δεδομένη στιγμή ως το πιθανότερο σενάριο.

Το περιστατικό αυτό έστρεψε τα βλέμματα της κυπριακής  κοινής γνώμης για άλλη μια φορά στο Συριακό ζήτημα. Ένα από τα ερωτήματα που τίθενται είναι γιατί το Ισραήλ βομβαρδίζει την Συρία αλλά και ποια είναι τα σημερινά δεδομένα σε γεωπολιτικό επίπεδο στην περιοχή.

Ο διευθυντής του Κυπριακού Κέντρου Μελετών (ΚΥΚΕΜ), Χρήστος Ιακώβου, μίλησε στο Sigmalive, αναλύοντας την μεγάλη εικόνα.

Συγκεκριμένα, ανέφερε ότι ο πόλεμος στη Συρία είχε από νωρίς ξεφύγει από τον τοπικό του χαρακτήρα και μετεξελίχθηκε σε περιφερειακό, αφενός, λόγω της εμπλοκής της Χεζμπολάχ (σιιτική στρατιωτική και πολιτική οργάνωση του Λιβάνου) και του Ιράν, στο πλευρό των δυνάμεων που στηρίζουν τον Άσαντ και αφετέρου, ένεκα της εισροής ισλαμιστών στην Συρία από διάφορες Ισλαμικές χώρες που στόχο είχαν την ανατροπή του.

Στη συνέχεια το Συριακό ζήτημα απέκτησε διεθνή διάσταση με την εμπλοκή της Ρωσίας (στο πλευρό του Άσαντ) και των ΗΠΑ.

Σήμερα, βρισκόμαστε σε μια περίοδο όπου ο πόλεμος στην Συρία ολοκληρώνεται με νίκη του καθεστώτος Άσαντ και της Ρωσίας.

Με αυτό τον τρόπο, εδραιώνεται και η επέκταση της επιρροής του Ιράν στην Συρία, κάτι που θεωρείται ως μεγάλη επιτυχία της εξωτερικής πολιτικής της Τεχεράνης, μέσω της στρατιωτική βοήθειας που παρείχε στον Άσαντ.

Το Ισραήλ αντιλήφθηκε από νωρίς ότι ο πόλεμος στην Συρία τον έφερνε ενώπιον ενός διλλήματος. Είτε να επιλέξει το «κακό» της κυριαρχίας των Ισλαμιστών, που αργά ή γρήγορα θα τους αντιμετώπιζε ή το λιγότερο «κακό», δηλαδή την παραμονή του Άσαντ στην εξουσία, έχοντας όμως να αντιμετωπίσει την επιρροή του Ιράν το οποίο θεωρεί ότι υποσκάπτει την εθνική του ασφάλεια.

Την δεδομένη στιγμή λοιπόν το Ισραήλ, σύμφωνα πάντα με τα όσα μας ανέφερε ο κ. Ιακώβου, ανησυχεί ότι το Ιράν και η Χεζμπολάχ μετά το τέλος του πολέμου στη Συρία, θα στραφούν εναντίον του.

Το Ισραήλ, θεωρεί ότι κυρίως το Ιράν, θα αυξήσει την επιρροή του στην περιοχή και ταυτόχρονα χρησιμοποιεί ένα όχημα «εκβιασμού» προς τις ΗΠΑ προκειμένου να μειώνει την επιρροή της Ουάσιγκτον στην περιοχή.

Συνεπώς, το Ισραήλ προβαίνει αυτό το διάστημα στα λεγόμενα «προληπτικά κτυπήματα». Κάθε φορά που έχει πληροφορίες ότι ενισχύονται οι θέσεις του Ιράν μέσα στην Συρία ή γίνεται μεταφορά Ιρανικού οπλισμού προς την Χεζμπολάχ, χτυπά. Τα χτυπήματα αυτά τα τελευταία δυο χρόνια έχουν γίνει πιο συστηματικά και στόχο έχουν την αποτροπή της όποιας πιθανότητας το Ιράν, να σταθεροποιηθεί εντός της Συρίας και να ενισχύσει την  Χεζμπολάχ.

Έτσι, τόνισε ο κ. Ιακώβου, ενώ φαίνεται να τελειώνει ο πόλεμος στην Συρία, ανοίγει ένα κεφάλαιο. Πρόκειται για την νέα κατάσταση την οποία δημιουργεί σε περιφερειακό επίπεδο το τέλος του πολέμου. Κι αυτή η είναι η επέκταση της Ιρανικής επιρροής στην Συρία και πώς το Ισραήλ θα την αντιμετωπίσει.