Πιστή και φέτος στο ετήσιο της ραντεβού  η Μη Κυβερνητική Οργάνωση ενάντια στη φτώχια OXFAM εξέδωσε την έκθεση της για την κατανομή του πλούτου στον κόσμο. Ο τίτλος της φετινής έκθεσης είναι «κοινό καλό ή ιδιωτική ευρωστία;» και δημοσιοποιήθηκε παράλληλα με τη συνάντηση του παγκόσμιου οικονομικού φόρουμ του Νταβός, στο οποίο οι οικονομικές ελίτ του πλανήτη συζητούν με την παγκόσμια πολιτική ελίτ για την παγκόσμια οικονομία.

Στις εκθέσεις όπως της OXFAM καταγράφεται με μελανά χρώματα η τραγικότητα της κατάστασης για την ταχύτητα και βιαιότητα με την οποία γίνεται η ανακατανομή του πλούτου εις βάρος των λαών και των εργαζομένων: το 2010 αρκούσαν 388 πλούσιοι για να ισοψηφήσουν τον πλούτο του φτωχότερου 50% του πλανήτη. 6 χρόνια μετά αρκούσαν 80 δισεκατομμυριούχοι για να ισοψηφήσουν τον πλούτο που κατέχει το φτωχότερο 50% του πληθυσμού: 80 δισεκατομμυριούχοι για 3,5 δισεκατομμύρια ανθρώπους. Το 2018, οι δισεκατομμυριούχοι του πλανήτη είδαν τον πλούτο τους να αυξάνεται ακόμα περισσότερο, ενώ μειώθηκε ο πλούτος του φτωχότερου μισού του πλανήτη. Αθροιστικά η αύξηση στις περιουσίες των πολυεκατομμυριούχων ήταν 12%, ή 2,5 δισεκ. δολάρια ΗΜΕΡΗΣΙΩΣ, ενώ τα 3,8 δισεκ. άνθρωποι που αποτελούν το φτωχότερο μισό του πληθυσμού της υφηλίου είδαν τον δικό τους πλούτο να μειώνεται αθροιστικά κατά 11% ή κατά 500 εκατομμύρια δολάρια την ημέρα, σύμφωνα με την έκθεση.

Στην Κύπρο της ανάπτυξης, της αύξησης της εργασίας και του “success story” τα πράγματα δεν είναι διαφορετικά. το χάσμα μεταξύ φτωχών και πλούσιων αυξάνεται δραματικά, και η Κύπρος είναι πλέον πρωταθλήτρια στην ΕΕ όσον αφορά στη διεύρυνση των ανισοτήτων. Σύμφωνα με έρευνα της Ευρωπαϊκής Στατιστικής Υπηρεσίας η οποία δόθηκε την εβδομάδα που μας πέρασε στη δημοσιότητα: Το 2017 το ποσοστό των νέων, ηλικίας 18-24 ετών, οι οποίοι αν και εργάζονταν, παράλληλα βρίσκονταν σε κίνδυνο φτώχειας λόγω χαμηλών μισθών, εκτοξεύθηκε στο 13,7%, σε σύγκριση με 10,2% το προηγούμενο έτος. Μάλιστα η Κύπρος είναι μία από τις ελάχιστες χώρες της ΕΕ που παρατηρήθηκε αύξηση στο ποσοστό των νέων, οι οποίοι εργάζονται, αλλά παράλληλα βρίσκονται σε κίνδυνο φτώχειας. Αντίθετα, ο μέσος όρος στην ΕΕ μειώθηκε στο 11%, σε σύγκριση με 12,1% το προηγούμενο έτος. Σημειώνεται ότι η Κύπρος καταγράφει θετικό ρυθμό ανάπτυξης τα τελευταία χρόνια, ο οποίος φτάνει στο 4%. Ωστόσο τα στοιχεία δείχνουν ότι την ίδια ώρα δημιουργείται μια νέα κατηγορία των εργαζόμενων φτωχών ιδιαίτερα στη νέα γενιά.

Η βίαιη ανακατανομή του πλούτου εις βάρος των εργαζομένων είναι αποτέλεσμα των νεοφιλελεύθερων πολιτικών λιτότητας της κυβέρνησης Αναστασιάδη- Συναγερμού, της κυπριακής νεοφιλελεύθερης δεξιάς. Επίσης είναι οι πολιτικές που εφαρμόζουν οι οικονομικές ελίτ της ΕΕ στηριζόμενες στο ΕΛΚ και τους  συνοδοιπόρους τους Φιλελεύθερους. Είναι στόχος του μεγάλου πολυεθνικού κεφαλαίου σε όλο τον κόσμο . Τα αποτελέσματα τα βιώνουν τόσο οι λαοί του κόσμου, όσο και η Κύπρος. Η Αριστερά, τα συνδικάτα, και άλλες μαζικές οργανώσεις και κινήματα τα επισημαίνουν και παλεύουν για την ριζική τους αλλαγή εδώ και πολλή καιρό. Χρειάζονται όμως μαζικότερες κινητοποιήσεις και αντίσταση ενάντια στις νεοφιλελεύθερες πολιτικές, τη λιτότητα και τις κοινωνικές ανισότητες. Δεν χρειαζόμαστε την OXFAM, την ευρωπαϊκή Επιτροπή, ή την πανεπιστημιακή κοινότητα  να καταδείξει τα πιο πάνω. Η ανατροπή αυτών των πολιτικών θα έρθει μόνο με τους κοινωνικούς αγώνες σε κάθε χώρα και σε κάθε μετερίζι. Ένα τέτοιο στοίχημα θα είναι και οι επόμενες εκλογές για το νέο Ευρωκοινοβούλιο. Χρειάζεται να καταψηφιστούν οι δυνάμεις του νεοφιλελευθερισμού (κυρίως του ΕΛΚ) και της Ακροδεξιάς στις επόμενες ευρωπαϊκές εκλογές. Η ενίσχυση της Αριστεράς στην Κύπρο και την Ευρώπη θα ενδυναμώσει τη φωνή των εργαζομένων και ευρύτερα των λαϊκών στρωμάτων. Η Αριστερά είναι η μόνη δύναμη που μπορεί να να οδηγήσει στη ρήξη με τις νεοφιλελεύθερες πολιτικές λιτότητας στην ΕΕ και να σταθεί ανάχωμα για να αντιμετωπιστεί αποφασιστικά η ακροδεξιά, ο ρατσισμός και η ξενοφοβία.