Ο πιο πάνω τίτλος αφορούσε άρθρο μου για την απονομή της δικαιοσύνης σχετικά με τις τράπεζες στην Κύπρο που δημοσιεύτηκε το 2016. Το άρθρο ξεκινούσε ως εξής: «Για χρόνια επιχειρηματολογούμε ότι στην κορυφή του κυπριακού συγκροτήματος εξουσίας βρίσκεται το τραπεζικό σύστημα που τυγχάνει διαχρονικής εύνοιας από την εξουσία, ακόμη και για παράνομες πρακτικές. Το χρηματιστηριακό έγκλημα πριν 14 χρόνια, είχε πρωταγωνιστή τις τράπεζες […] και χιλιάδες θύματα να έχουν υποστεί οικονομικές ζημιές με τεράστιο πόνο και δυστυχία. Το ατιμώρητο εκείνο έγκλημα για το οποίο τα αρμόδια όργανα… δεν κινήθηκαν άμεσα, εξέθρεψε τόση έπαρση στους πρωταγωνιστές ώστε να οδηγηθούμε ως κοινωνία σε νέα πιο βάναυση συμφορά, με τα αξιόγραφα και εν τέλει με το μέγα έγκλημα της τραπεζικής κρίσης που βιώνουμε».
Το άρθρο του 2016 συνέχιζε: «Ακόμη και σήμερα, η παρανομία συγκαλύπτεται [με] συμφέροντα καλά εμπεδωμένα. Η κριτική που γίνεται από αρκετούς που γνώριζαν αλλά στην κρίσιμη ώρα προσαρμόστηκαν, λειτουργεί για εκτόνωση εάν δεν αποκατασταθεί η νομιμότητα. Μετά από τόσες συμφορές, το τραπεζικό σύστημα -με διασυνδέσεις στην εξουσία- πρέπει να προσαρμοστεί στη νομιμότητα, με εξάλειψη της μαζικής χρήσης καταχρηστικών προνοιών, πρακτικών και χρεώσεων που είναι παράνομες. Η Ε.Ε. παρέχει σοβαρή νομική προστασία που στην Κύπρο δεν έχει εφαρμοστεί αποτελεσματικά. Η Οδηγία 93/13/ΕΟΚ με την συναφή νομολογία που συσσωρεύτηκε από αποφάσεις του Δικαστηρίου της Ε.Ε. πρέπει να τύχουν αξιοποίησης στα κράτη-μέλη. Πρωτοστάτησα ιδιαίτερα στην προβολή της Ευρωπαϊκής νομοθεσίας επειδή παρέχει προστασία ενάντια στις καταχρήσεις των κυπριακών τραπεζών που … ‘έπεισαν’ (!) ότι, επειδή ο δανειζόμενος υπόγραψε σύμβαση (με παράνομες πρόνοιες και πρακτικές), είναι αλυσοδεμένος! Μια πολιτεία που θέλει όντως να προστατεύσει τον αδύνατο απέναντι στην τράπεζα (έτσι το ορίζει η Ευρωπαϊκή νομοθεσία), μπορεί να προχωρήσει. Ενδεικτικά, το άρθρο 7 της σχετικής Οδηγίας ορίζει ότι: ‘τα κράτη μέλη μεριμνούν ώστε, προς το συμφέρον των καταναλωτών, καθώς και των ανταγωνιζόμενων επαγγελματιών, να υπάρχουν τα κατάλληλα και αποτελεσματικά μέσα, προκειμένου να πάψει η χρησιμοποίηση των καταχρηστικών ρητρών στις συμβάσεις που συνάπτονται από έναν επαγγελματία με καταναλωτές.’ Μια απλή ματιά στις συμβάσεις και πρακτικές που οι κυπριακές τράπεζες χρησιμοποιούν, φανερώνει τον μαζικό καταχρηστικό χαρακτήρα τους. Το ερώτημα είναι το πώς καταφέρνει μια τέτοια κατάσταση να επιβιώνει για δεκαετίες.»
Το άρθρο του 2016 κατέληγε ως εξής: «Η ευρωπαϊκή νομοθεσία βρίσκεται σε ισχύ για δεκαετίες στην Κύπρο και δεσμεύει τον τρόπο που ερμηνεύεται το γράμμα και το πνεύμα απονομής δικαιοσύνης, καθιστώντας τις καταχρηστικές πρόνοιες και πρακτικές, παράνομες και επομένως άκυρες. Στην Ισπανία, Κροατία, Ουγγαρία, Ισλανδία και Ελλάδα τα πράγματα είναι συντριπτικά υπέρ των αδύνατων δανειοληπτών/καταναλωτών στη βάση της Ευρωπαϊκής προστασίας και νομιμότητας. Στην Κύπρο παραμένουμε ουραγοί με αποτέλεσμα ένα χάσμα απονομής της δικαιοσύνης εις βάρος των αδύνατων ανθρώπων για τους οποίους όμως, (είτε το θέλει η Κυπριακή πολιτεία είτε όχι) το κοινό ευρωπαϊκό δίκαιο παρέχει βάση για την προστασία τους.»
* O Κώστας Μαυρίδης- Ευρωβουλευτής ΔΗΚΟ (S&D)
Tα σχόλια αντιπροσωπεύουν την προσωπική γνώμη των συγγραφέων τους και όχι αυτή του Sigmalive.com
