Την άποψη ότι η αρχική διάσωση του Συνεργατισμού θα έπρεπε να αποτελείται από έναν συνδυασμό στήριξης και κουρέματος τόκων των καταθέσεων, εξέφρασε ο οικονομολόγος Ανδρέας Αλωνεύτης. 

 

Μιλώντας στην εκπομπή «Μεσημέρι και κάτι» του SIGMA, ο κος Αλωνεύτης υπενθύμισε ότι η πρώτη πρόταση που είχε γίνει από τους ευρωπαϊκούς θεσμούς για τη διάσωση των τραπεζών ήταν να θυσιαστούν οι τόκοι περίπου 18 μηνών. 

 

«Τι θα πείραζε αν οι καταθέτες του Συνεργατισμού έχαναν τους τόκους ενός έτους στην προσπάθεια να συμμετάσχουν στη διάσωση και φόρτωσαν το €1,7 εκ. σε όλο τον υπόλοιπο πληθυσμό που δεν είχε σχέση», είπε διευκρινίζοντας ότι αυτό το ποσό περιλαμβανόταν στα €10 δισ. τα οποία έλαβε η Κύπρος ως πακέτο διάσωσης. 

 

Στην ερώτηση αν με αυτό τον τρόπο τα μαθηματικά θα έβγαιναν, δεδομένου ότι ο Συνεργατισμός βασιζόταν σε μικρές επιχειρήσεις και μικροκαταθέσεις, ο κος Αλωνεύτης απάντησε αρνητικά.

 

«Δεν θα έβγαινε όλο το ποσό, αλλά τουλάχιστον θα έπρεπε να γίνει ένας συνδυασμός. Για ποιον λόγο έτυχε αυτής της μεταχείρισης;», διερωτήθηκε. 

  

Όσον αφορά στο deal που αναμένεται ανάμεσα στην Ελληνική και το κράτος για τον Συνεργατισμό, σύμφωνα με τον κο Αλωνεύτη αυτό αποτελεί την «διάλυσή» του, προσθέτοντας ότι η τράπεζα επί της ουσίας «έχει τελειώσει εδώ και καιρό.

 

Όπως είπε, το τέλος του άρχισε από τη στιγμή που «εξαφανίστηκαν» οι συνεργατιστές και το κράτος ανέλαβε το συντριπτικό μετοχικό ποσοστό.

 

«Δεν πρόκειται δυστυχώς για μετεξέλιξη και δεν έχει καμία σχέση το νέο σχήμα με ό,τι εκπροσωπούσε κι αντιπροσώπευε ο Συνεργατισμός. Το καλό του κομμάτι καταλήγει σε μια τράπεζα που σκοπός της είναι το κέρδος. Οπότε δεν κατάλαβα πού είναι η μετεξέλιξη. Αυτό που εξακολουθεί να απασχολεί πολύ κόσμο είναι γιατί αυτή η αλλαγή στον Συνεργατισμό δεν συνετελέσθη το 2013, εφόσον επρόκειτο για έναν προβληματικό οργανισμό με τον ίδιο τρόπου που έγινε ο χειρισμός της Τράπεζας Κύπρου και της Λαϊκής», είπε. 

 

Πρόσθεσε δε ότι κάποια στιγμή ο κυπριακός λαός θα μάθει τι απέγινε το €1,7 εκ. με τα οποία ο Συνεργατισμός ενισχύθηκε αρχικά, καθώς μετά από πέντε χρόνια δεν υπήρξε καμία βελτίωση στο πρόβλημα. 

 

Εν συνεχεία εκτίμησε ότι σε γενικές γραμμές το κενό που υπήρχε στα μέσα χρηματοδότησης έχει καλυφθεί με τα δύο ομόλογα της Κυβέρνησης και με διάφορους άλλους τρόπους με τους οποίους ανέλαβε να αποζημιώσει την Ελληνική, κάτι που θα γίνει με χρήματα του φορολογούμενου. 

 

Στην ερώτηση αν μπορεί να κοστολογηθεί το ενδεχόμενο ποσό με το οποίο ο φορολογούμενος θα συνεισφέρει, ο κος Αλωνεύτης εξέφρασε την άποψη ότι αυτό θα ήταν ριψοκίνδυνο, τονίζοντας ωστόσο ότι αν η Κυβέρνηση κάνει καλή διαχείριση των κόκκινων δανείων, θα έχει κέρδος.

 

Δείτε ολόκληρη την συζήτηση στο σχετικό βίντεο.