Δικαίωση για δεύτερη φορά για τον ΟΠΑΠ Κύπρου απ’ την κυπριακή Δικαιοσύνη.
Σύμφωνα με απόφαση του Aνωτάτου, η οποία λήφθηκε την 24η Απριλίου, ο ΟΠΑΠ δικαιώνεται για δεύτερη φορά σε σχέση με το ένταλμα έρευνας που εξέδωσε το Επαρχιακό Δικαστήριο Λευκωσίας στις 11.12.2017, εξουσιοδοτώντας τους ανακριτές του Γραφείου Διερεύνησης Οικονομικού Εγκλήματος του Αρχηγείου Αστυνομίας να προβούν σε έρευνα στα γραφεία της εταιρείας ΟΠΑΠ Κύπρου ΛΤΔ.
Το Ανώτατο Δικαστήριο κατέδειξε σωρεία λαθών και παραλείψεων, που παραπέμπουν σε σενάρια σκευωρίας κατά του ΟΠΑΠ. Ενδεικτικά διαβλέπονται από την απόφαση τα εξής:
• Όλες οι κατηγορίες της Αστυνομίας κρίθηκαν ως αβάσιμες.
• Ο ανακριτής παραπλάνησε και απέκρυψε στοιχεία (καταγράφηκε λάθος όνομα στον όρκο του εντάλματος έρευνας).
• Ο όρκος δεν περιέχει εκείνα τα στοιχεία που να αποκαλύπτουν τη διάπραξη αδικημάτων.
• Από λεπτομερή μελέτη του όρκου, διαπιστώνεται ότι τα στοιχεία που παρουσιάστηκαν ενώπιον Δικαστή ήταν αόριστα και ασαφή και δεν ήταν ικανά να του δημιουργήσουν την απαιτούμενη εύλογη υπόνοια διάπραξης των αδικημάτων για να προχωρήσει ο Δικαστής στη βάση του άρθρου 27(β) σε έκδοση του εντάλματος (σελ.22).
Για πρώτη φορά στη νομική ιστορία, καταρρίπτονται εντάλματα έρευνας. Τρανταχτό σημείο είναι το ότι «Η ανάγκη έκδοσης του επίδικου εντάλματος έρευνας, προέκυψε όταν διαπιστώθηκε ότι στον όρκο που συνόδευε την πρώτη αίτηση αναγράφηκε το όνομα του Υπαστυνόμου Χρ. Χριστοδούλου αντί το όνομα του Ανακριτή που ήταν ο Κολοκοτρώνης».
Όπως διαφαίνεται από τα όσα καταγράφει η πολυσέλιδη απόφαση, ο ανακριτής παραπλάνησε και απέκρυψε στοιχεία. «"Προτού προχωρήσω με την εξέταση της ουσίας της αίτησης, κρίνω σκόπιμο να παραθέσω συνοπτικά το περιεχόμενο του όρκου που συνόδευε την αίτηση για έκδοση του υπό κρίση εντάλματος έρευνας, εφόσον βασική θέση της Αιτήτριας είναι ότι ο όρκος δεν περιείχε εκείνα τα απαραίτητα στοιχεία που να δημιουργούν εύλογη υπόνοια για τη διάπραξη των αδικημάτων ή τη συμμετοχή της Αιτήτριας στη διάπραξή τους».
Σε άλλο μέρος, στην απόφαση αναφέρεται ότι «Από λεπτομερή μελέτη του όρκου, διαπιστώνεται ότι τα στοιχεία που παρουσιάστηκαν ενώπιον του Δικαστή ήταν αόριστα και ασαφή και δεν ήταν ικανά για να του δημιουργήσουν την απαιτούμενη εύλογη υπόνοια διάπραξης αδικημάτων για να προχωρήσει ο Δικαστής στη βάση του άρθρου 27(β) του ΚΕΦ.155 σε έκδοση του εντάλματος.
Το εύλογο της υποψίας ως προς τη διάπραξη αδικήματος αποτελεί αναγκαία πρωταρχική κρίση που θεμελιώνει τη δικαιοδοσία του Δικαστηρίου για έκδοση του δικηγόρου της Αιτήτριας ότι ενώ διερευνώνται τα αδικήματα της συνωμοσίας για καταδολίευση και της συνωμοσίας για διάπραξη κακουργήματος, που σύμφωνα με τη νομολογία συστατικό τους στοιχείο είναι συμφωνία δύο ή περισσοτέρων προσώπων για διάπραξη αδικημάτων, ο όρκος αναφέρεται μόνο στην Αιτήτρια».
Όπως αναφέρθηκε και αρχικά, αυτή είναι η δεύτερη φορά που δικαιώνεται ο ΟΠΑΠ αναφορικά με εντάλματα έρευνας και προκύπτει ότι όλες οι κατηγορίες κρίνονται ως αβάσιμες, φέρνοντας στην επιφάνεια προθέσεις δόλου και επιμονής εναντίον του ΟΠΑΠ.
Στην απόφαση χαρακτηρίζονται «άδικες και αβάσιμες κατηγορίες», που καταλογίστηκαν κατά του ΟΠΑΠ.
Διαβάστε αυτούσια τη σχετική απόφαση ΕΔΩ