Σμύρνη 1922. Κύπρος 1974. Ιράκ 2003. Συρία 2011. Η Φωτεινή απ τον Κάτω Μαχαλά, η Ανδρούλλα απ την Κερύνεια, η Αμάλα απ την Βαγδάτη κι η Ανουάρ απ το Χαλέπι είχαν όλες τους την ίδια σκέψη φεύγοντας. Που πάω; Που, σε ποιον αφήνω το σπίτι μου; Ένας Θεός τις σκέπει και μια τύχη τις έχει έγνοια.
Έχουν πει πολλές φορές ότι σημασία δεν έχει η γη που σε γεννά, αλλά η γη που σε ανδρώνει. Στην περίπτωση της Suzan Alguboury μάλλον η σκέψη αυτή, βρίσκει αντίκρισμα. Κι ας την γέννησε η Βαγδάτη, την μεγάλωσε η Λεμεσός. Ζει στην Κύπρο εδώ και 8 χρόνια αφού ο πόλεμος έφερε την οικογένειά της στο νησί μας. Είναι τελειόφοιτη στην Γ Τεχνική Λεμεσού και συμμετείχε στην Μαθητική Παρέλαση της 28ης Οκτωβρίου.
Η διαφορά; Η Suzan φορούσε την μαντήλα της, όπως κάθε μέρα. «Η μαντήλα την έκανε να έχει φίλους» δηλώνει στο SigmaLive και μοιράζεται τα συναισθήματά της την ώρα που η φωτογραφία της, έκανε τον γύρο του διαδικτύου από το βράδυ της Παρασκευής 28 Οκτωβρίου, προκαλώντας σε όλους, ιδιαίτερη εντύπωση.
Δεν διστάζει λεπτό να απαντήσει σε κάθε ερώτηση. Τα συναισθήματά της μετά την παρέλαση, ήταν μόνο περηφάνια, δηλώνει. Δεν την αντιμετώπισαν ποτέ ρατσιστικά όπως μας λέει ότι αντίθετα, η μαντήλα που φοράει ήταν αυτή που στην ουσία την έκανε να έχει φίλους. «Δεν νιώθουν ότι έχω κάτι διαφορετικό, ότι η μαντήλα είναι κάτι διαφορετικό. Μπορεί να με βλέπουν πρώτα παράξενα. Αλλά μετά, με ρωτούν τους απαντώ για το τι είναι, πως είναι τα μαλλιά μου, αν είναι μακριά», λέει στο SigmaLive η Susan.
"Δεν ξέρεις ποτέ, πότε θα επιστρέψει ένας πόλεμος..."
Η Susan όπως προαναφέραμε, είναι από την Βαγδάτη και ζει με την οικογένειά της στην Λεμεσό. Είναι παιδί πενταμελούς οικογένειας και είναι το μοναδικό κορίτσι ανάμεσα σε άλλα δυο αγόρια. Ο ένας της αδελφός, έχει γεννηθεί στην Κύπρο.
Ποτέ δεν αντιμετώπισε ρατσισμό στην Κύπρο όπως αναφέρει παρά μόνο σ ένα μεμονωμένο περιστατικό στην Λάρνακα. Στο σχολείο και γενικότερα στην καθημερινότητά της δεν αντιμετώπισε οτιδήποτε περίεργο. Εντύπωση εξάλλου προκαλεί το γεγονός ότι η Susan έχει υψηλό βαθμό στα Θρησκευτικά. Ως αναμένετω, θα μπορούσε να επιλέξει απαλλαγή από το συγκεκριμένο μάθημα, κάτι που όχι μόνο δεν έπραξε, αλλά εκμεταλλεύτηκε δεόντως. «Έχω ψηλό βαθμό στα Θρησκευτικά. Μου αρέσει. Ρωτώ τους καθηγητές διάφορα πράγματα για να μου εξηγήσουν, με ρωτάνε κι αυτοί διάφορα πράγματα. Περνώ πολύ ωραία», αναφέρει η Susan.
Δεν θα ξαναπάει ποτέ πίσω στην χώρα που την γέννησε. Ζει και σκοπεύει να σπουδάσει και να εργαστεί στην χώρα που την μεγάλωσε, την Κύπρο. Την ρωτάμε για την επερχόμενη λύση και πως θα της φαινόταν ένα τέτοιο ενδεχόμενο. «Φοβάμαι. Δεν ξέρεις ποτέ, πότε θα επιστρέψει ο πόλεμος. Νιώθω περισσότερη ασφάλεια τώρα, παρά μετά. Δεν ξέρεις ποτέ πότε θα έρθει ένας πόλεμος..», επαναλαμβάνει ξανά, σε μόλις 1 λεπτό.
Στα άμεσα σχέδια της, είναι όπως και σε κάθε τελειόφοιτο, οι σπουδές. Η Susan ακολουθεί τον κλάδο των Γραφικών Τεχνών στο σχολείο της και φιλοδοξεί να συνεχίσει με σπουδές στο Τεχνολογικό Πανεπιστήμιο της πόλης της.
Φωτογραφία: ΚΥΠΕ
