“Ο Κώστας Παπακώστας απεβίωσε με το παράπονο για τα όσα αδίκως υπέστη τα τελευταία χρόνια και αδίκως ανέμενε την υλοποίηση της εξαγγελίας του Προέδρου της Δημοκρατίας για χάρη και την απάντηση του Γενικού Εισαγγελέα”, αναφέρεται στην ανακοίνωση της οικογένειας του εκλιπόντος που κοινοποιεί τον θάνατό του γύρω στις 4 τα ξημερώματα της Δευτέρας, 21ης Σεπτεμβρίου και αναφέρεται σε “πολιτική δολοφονία”.

Στην ανακοίνωση προστίθεται ότι “ο αείμνηστος αγωνιστής υπέρ των δικαίων της πατρίδας και ουσιαστικά υπέρ του Δημοσίου συμφέροντος, έπασχε από πάμπολλες και σοβαρές ασθένειες αρκετά καλά γνωστές στους αρμόδιους” και κρατείτο έγκλειστος στο δωμάτιό του για δύο χρόνια παρόλο που γνώριζαν ότι αυτό επιδείνωνε την υγεία του και το μοιραίο ήταν καθαρά θέμα χρόνου, όπως αναφερόταν στις εκθέσεις των ιατροσυμβουλίων. για το εν λόγω θέμα.

Η οικογένεια του εκλιπόντος ευχαριστεί όλους όσοι τάχθηκαν υπέρ της αποφυλάκισης του Κώστα Παπακώστα, εντός και εκτός Κύπρου (συμπεριλαμβανομένων 17 οργανώσεων ομογενών με χιλιάδες μέλη, ιατρών, αγωνιστών, δημόσιων προσώπων), καθώς και το ιατρικό και παραϊατρικό προσωπικό του Γενικού Νοσοκομείου Λευκωσίας, όπως και τους 300 και πλέον γιατρούς του ιδιωτικού τομέα που απαίτησαν την αποφυλάκισή του και που δεν κατέστη δυνατό να δοθούν τα ονόματα τους στη δημοσιότητα λόγω του ότι επισυνέβη το μοιραίον.

“Η οικογένεια Κώστα Παπακώστα πιστεύει ότι υπάρχουν ηθικοί αυτουργοί για την πρόκληση του θανάτου του αγωνιστή Κώστα Παπακώστα και θα τους αναζητήσει, επιφυλασσόμενη, μέσα στο πένθος της, για την πλήρη και σε βάθος ενημέρωση του κυπριακού λαού εν ευθέτω χρόνω”. Η οικογένεια θα αναλώσει όλες της τις δυνάμεις για να χυθεί άπλετο φως στα παρασκήνια και προσκήνια που οδήγησαν στο θάνατο Παπακώστα, σημειώνεται, “ένα θάνατο που ισοδυναμεί με πολιτική δολοφονία εκ μέρους των όσων ποικιλοτρόπως εμπλέκονται, χρησιμοποιώντας κάθε νόμιμο μέσο εντός και εκτός Κύπρου”.

Η οικογένειά του σημειώνει επίσης ότι ο Κώστας Παπακώστας πολέμησε, ως μέλος της Ε.Ο.Κ.Α, κατά των Άγγλων κατακτητών, πολέμησε κατά της χούντας και της Ε.Ο.Κ.Α Β’ που επιζητούσαν την κατάλυση της Κυπριακής Δημοκρατίας και κατά του Τούρκου εισβολέα.

Στο βιογραφικό του σημείωμα, που παραθέτει η οικογένεια, αναφέρεται ότι γεννήθηκε στην κατεχόμενη Αγία Τριάδα Γιαλούσας της επαρχίας Αμμοχώστου στις 12 Νοεμβρίου 1939.

Φοίτησε στην Ανώτατη Σχολή Πολέμου και στη Σχολή Εθνικής Άμυνας της Ελλάδας και έτυχε μετεκπαίδευσης σε ειδικές αστυνομικές σχολές των Ηνωμένων Πολιτειών Αμερικής και της Γερμανίας σε θέματα αντιμετώπισης της διεθνούς τρομοκρατίας και χειρισμού καταστάσεων κρίσεως.

Υπηρέτησε δεκαοκτώ χρόνια στον Κυπριακό Στρατό και στην Εθνική Φρουρά, φτάνοντας μέχρι το βαθμό του Συνταγματάρχη.

Το 1973 αποσπάστηκε στο Εφεδρικό Σώμα της Αστυνομίας για την αντιμετώπιση της παράνομης δράσης της Ε.Ο.Κ.Α. Β΄, ενώ κατά το πραξικόπημα της 15ης Ιουλίου 1974 ανέπτυξε αντιστασιακή δράση.

Το 1978 αποσπάστηκε ξανά στην Αστυνομία και συγκρότησε τη Μηχανοκίνητη Μονάδα Άμεσης Δράσης (M.M.A.Δ), η οποία σκοπό έχει την καταπολέμηση της τρομοκρατίας και του οργανωμένου εγκλήματος. Το 1984 διορίστηκε οριστικά στην Αστυνομία με το βαθμό του Ανώτερου Αστυνόμου, φτάνοντας μέχρι το βαθμό του Υπαρχηγού Αστυνομίας. Τον Ιανουάριο του 1996 υπέβαλε την παραίτησή του, διαμαρτυρόμενος για τα κακώς κείμενα στο Σώμα.

Εξελέγη βουλευτής Αμμοχώστου με το ΑΚΕΛ - Αριστερά - Νέες Δυνάμεις στις εκλογές της 26ης Μαΐου 1996 και επανεξελέγη στις εκλογές της 27ης Μαΐου 2001 και της 21ης Μαΐου 2006.

Διετέλεσε Πρόεδρος της Κοινοβουλευτικής Επιτροπής για την Εγκληματικότητα και Αναπληρωτής Πρόεδρος της Κοινοβουλευτικής Επιτροπής Προσφύγων- Εγκλωβισμένων - Αγνοουμένων - Παθόντων. Διετέλεσε επίσης μέλος της Κοινοβουλευτικής Επιτροπής Άμυνας και της Κοινοβουλευτικής Επιτροπής Νομικών.

Έχει συγγράψει τις μελέτες "Η νομική και ιστορική αλήθεια για το κυπριακό πρόβλημα" (1985) και " Η Τουρκία σήμερα - Τάσεις και προοπτικές" (1985).

Από 29 Φεβρουαρίου 2008 μέχρι 14 Ιουλίου 2011 διετέλεσε Υπουργός Άμυνας.

Έχει τιμηθεί από την Κυπριακή Δημοκρατία με τιμητικό δίπλωμα και το Μετάλλιο Αντίστασης για τη δράση του στην προάσπιση της Δημοκρατίας και της νομιμότητας εναντίον του πραξικοπήματος της 15ης Ιουλίου 1974 (2004), καθώς και με τιμητικό δίπλωμα και μετάλλιο για τη συμμετοχή του στον απελευθερωτικό αγώνα της ΕΟΚΑ 1955-1959 (2006).

Είναι νυμφευμένος με τη Χρύσω Μαμμίδου και έχουν μία κόρη και ένα γιο.