Τη λήξη της ανασκαφικής περιόδου για το 2014 στο αρχαίο λιμάνι της Αμαθούντας ανακοίνωσε το Τμήμα Αρχαιοτήτων. Οι έρευνες πραγματοποιήθηκαν υπό τη διεύθυνση του δρος Ludovic Thély, μέλους της Γαλλικής Σχολής Αθηνών.
Σύμφωνα με ανακοίνωση, από το 1975, έτος κατά το οποίο η Γαλλική Σχολή Αθηνών ξεκίνησε την αρχαιολογική διερεύνηση της πόλης Αμαθούντας, οι αρχαιολόγοι ερμηνεύουν την χαμηλής στάθμης παράκτια ζώνη στα νότια της κάτω πόλης σαν τη θέση όπου διαμορφώθηκε στις αρχές της Ελληνιστικής περιόδου μία εσωτερική λεκάνη που ίσως στην αρχαιότητα συνδεόταν με τον εξωτερικό λιμένα.
Στη ζώνη αυτή, διενεργήθηκε το 2014 γεωμορφολογική έρευνα και ανοίχθηκαν ανασκαφικές τομές, στα νοτιο-δυτικά της Αγοράς και σε απόσταση 80 μ. Είναι πλέον βέβαιο, με βάση τις έρευνες που έγιναν, ότι η φυσική αυτή λεκάνη συνδεόταν αρχικά με τη θάλασσα, πριν αποκοπεί από το φυσικό της περιβάλλον, με το σχηματισμό ενός παράκτιου φράγματος που είχε σαν συνέπεια τη δημιουργία μίας λιμνοθάλασσας. Η σταδιακή εναπόθεση προσχώσεων είχε σαν αποτέλεσμα, σε μία τρίτη φάση, τον σχηματισμό ενός κλειστού περιβάλλοντος, αποτελούμενου από αργιλώδη γη, που υπήρξε κατάλληλη κατά την Ρωμαϊκή εποχή για την κατασκευή άλλων κτηρίων.
Οπως αναφέρεται, κατά το 2014 διανοίχτηκαν δύο ανασκαφικές τομές: η πρώτη, η νοτιότερη, φαίνεται να επιβεβαιώνει το όριο μεταξύ των κτισμάτων της Αγοράς και της φυσικής επίχωσης της εσωτερικής λεκάνης. Δεν εντοπίστηκε οποιαδήποτε κατασκευή σε αυτή τη θέση και η πολύ ομοιογενής στρωματογραφία παραπέμπει σε ομοιόμορφη επίχωση. Η δεύτερη τομή αποκάλυψε δύο επιβλητικές κατασκευές (υπολογ. πλάτος 1,80 μ.), παράλληλες μεταξύ τους με άξονα ανατολή-δύση. Το δυτικό τους όριο ακόμη δεν έχει εντοπιστεί.
Προς το παρόν διακρίνονται δύο ή τρεις ξεχωριστές φάσεις μεταξύ των οποίων και ένα επίπεδο κυκλοφορίας στη θέση του, πολύ ευδιάκριτο, στο οποίο εδράζονταν 15 περίπου σχεδόν ακέραιοι αμφορείς που μαρτυρούν μία εγκατάσταση στον χώρο κατά την ύστερη αυτοκρατορική περίοδο (3ος – 4ος αι. μ.Χ).
Αναμένοντας τη συνέχιση των ανασκαφικών ερευνών το 2015, φαίνεται ότι ο υπό έρευνα χώρος χρησιμοποιήθηκε ως χώρος εκφόρτωσης και αποθήκευσης προϊόντων που κατέφθαναν μέσω της θαλάσσιας οδού. Η Αμαθούς, παρά την εγκατάλειψη του μεγάλου στρατιωτικού της λιμένα στα μέσα της Ελληνιστικής περιόδου, φαίνεται ότι διατηρούσε μία πολύ έντονη εμπορική δραστηριότητα, γεγονός που την καθιστά ισάξια των μεγάλων εμπορικών πόλεων της Κύπρου κατά τη Ρωμαϊκή περίοδο.
Πηγή ΚΥΠΕ