Δύο αστρονομικά φαινόμενα μας περιμένουν τον Αύγουστο, τα οποία θα σημειωθούν σχεδόν ταυτόχρονα, κεντρίζοντας το ενδιαφέρον τόσο των επιστημόνων, όσο και των ρομαντικών παρατηρητών του νυχτερινού ουρανού.
Πρόκειται για τη μεγαλύτερη και πλησιέστερη υπερ-πανσέληνο του έτους και την πιο φωτεινή βροχή διαττόντων αστέρων, που ονομάζονται Περσείδες.
Καθώς τα πεφταστέρια (Περσείδες) θα δίνουν τη δική τους παράσταση στο νυχτερινό ουρανό, με αποκορύφωμα την 12η Αυγούστου, η πανσέληνος της 10ης Αυγούστου θα βρίσκεται μόλις σε απόσταση 356,896 χιλιομέτρων μακριά από τη Γη, θα είναι δηλαδή η πιο κοντινή αλλά και η πιο φωτεινή του έτους, δημιουργώντας έτσι ένα ουράνιο υπερθέαμα.
Πρέπει ωστόσο να σημειωθεί ότι το έντονο σεληνιακό φως θα περιορίσει τη θέαση των Περσείδων. Όσοι θέλουν να απολαύσουν το διπλό θέαμα καλύτερα να βρίσκονται σε σκοτεινές περιοχές, μακριά από το τεχνητό φως των πόλεων. Οι Περσείδες θα είναι ορατές για αρκετές ημέρες πριν και μετά τη «σούπερ Σελήνη».
Στις 10 Αυγούστου η υπερ-πανσέληνος
Η αυγουστιάτικη πανσέληνος θα είναι η πιο κοντινή, η πιο φωτεινή και η μεγαλύτερη του χρόνου. Ονομάζεται `υπερ-πανσέληνος` καθώς η Σελήνη θα βρίσκεται στο κοντινότερο σημείο της προς τη Γη.
Στις 10 Αυγούστου η «σούπερ Σελήνη» θα είναι κατά 14% πιο κοντά στη Γη και κατά 30% πιο φωτεινή σε σχέση με τις υπόλοιπες πανσελήνους του έτους. Ετησίως και κατά μέσο όρο εμφανίζονται 4-6 «σούπερ Σελήνες». Η πρώτη υπερ-πανσέληνος του έτους σημειώθηκε την 1η Ιανουαρίου, η δεύτερη την 31η Ιανουαρίου ενώ, μετά την αυγουστιάτικη, αναμένεται και μια τέταρτη στις 9 Σεπτεμβρίου.
Η επόμενη φορά που η Σελήνη θα βρίσκεται τόσο κοντά στη Γη θα είναι με την πανσέληνο στις 28 Σεπτεμβρίου 2015, ενώ ακόμη πιο κοντά θα μας πλησιάσει στις 14 Νοεμβρίου 2016 (356,509 χιλιόμετρα) και θα πρέπει να αναμένουμε μέχρι τις 25 Νοεμβρίου του 2034 για να ξαναδούμε το φεγγάρι τόσο κοντά στη Γη.
Γενικά, η πιο κοντινή απόσταση της Σελήνης από τη Γη είναι περίπου στα 356.400 χιλιόμετρα και η πιο μακρινή στα 406,700. Ωστόσο, τον Ιανουάριο του 1930 καταγράφηκε η πιο κοντινή απόσταση της Σελήνης (356,397 χλμ), και η επόμενη φορά θα είναι την 1η Ιανουαρίου 2257 (356,371 χλμ).
Πεφταστέρια μέχρι τις 24 Αυγούστου
Οι Περσείδες είναι ένα φαινόμενο που παρατηρείται εδώ και 2,000 χρόνια και σχετίζεται με τον κομήτη Swift-Tuttle, ο οποίος βρίσκεται σε τροχιά γύρω από τον Ήλιο κάθε 133 χρόνια. Η τελευταία φορά που πέρασε κοντά από τη Γη ήταν το 1992. Ο κομήτης αυτός θεωρείται τόσο μεγάλος, όσο και εκείνος που προσέκρουσε πριν από 65 εκατομμύρια χρόνια στη Γη και, σύμφωνα με κάποιους επιστήμονες, ήταν υπεύθυνος για τον αφανισμό των δεινοσαύρων.
Κάθε χρόνο τον Αύγουστο, η Γη περνά από ένα σύννεφο της τροχιάς του Κομήτη που αποτελείται από πάγο και σκόνη ηλικίας πέραν των 1,000 ετών. Αυτά τα σωματίδια ``καίγονται`` στην ατμόσφαιρα της Γης και δημιουργούν ένα από τα ομορφότερα φαινόμενα διαττόντων αστέρων.
Επειδή τα υπολείμματα του κομήτη εισέρχονται στην ατμόσφαιρα της Γης με ταχύτητα περίπου 59 χιλιομέτρων το δευτερόλεπτο, παίρνουν φωτιά μόλις φτάσουν στα ανώτερα στρώματα της ατμόσφαιρας σε ύψος 100 χιλιομέτρων, αφήνοντας πίσω τους μια φλεγόμενη ουρά μήκους δύο έως τριών μέτρων.
Ονομάζονται ``πεφταστέρια`` γιατί δίνουν την εντύπωση ότι πέφτουν από τον ουρανό. Επίσης, τους δόθηκε η ονομασία Περσείδες γιατί φαίνεται να προέρχονται από τον αστερισμό του Περσέα.
Για να τα εντοπίσει κανείς πρέπει να βρίσκεται σε σκοτεινή περιοχή με βορειοανταολική κατεύθυνση, κατά προτίμηση μετά τις έντεκα το βράδυ.
Το φαινόμενο των Περσείδων άρχισε στις 17 Ιουλίου 2014 και θα διαρκέσει μέχρι και τις 24 Αυγούστου 2014. Ωστόσο, η καλύτερη ημέρα παρακολούθησης θεωρείται η Τρίτη 12 Αυγούστου καθώς θα παρατηρηθεί η μεγαλύτερη πυκνότητα πτώσης διαττόντων.
Οι Περσείδες θα πέφτουν στη Γη με συχνότητα 100 την ώρα. Η ΝΑΣΑ ανακοίνωσε ότι το φαινόμενο αυτό θα είναι μεν ορατό από παντού αλλά πιο φωτεινό στο βόρειο ημισφαίριο, λόγω της περιοχής στην οποία βρίσκεται ο αστερισμός του Περσέα.
Εντυπωσιακές Περσείδες το 2028
Ιδιαίτερα εντυπωσιακό θα είναι το φαινόμενο το 2028 όταν η Γη αναμένεται να περάσει σε απόσταση περίπου 60.000 χιλιομέτρων από τον πυρήνα της σκόνης του κομήτη, κάτι που θα έχει ως αποτέλεσμα να εμφανιστούν στον ουρανό τα δεκαπλάσια μετέωρα, δηλαδή με ρυθμό 1.000 ανά ώρα. Το καλοκαίρι του 1993 ο αριθμός των μετεώρων έφτασε τα 500 την ώρα.
ΠΗΓΗ - ΚΥΠΕ
