Μετέωρος στο πουθενά, χωρίς δουλειά και μέλλον και με τσακισμένη την ψυχοσωματική του υγεία εξ υπαιτιότητας του κυπριακού κράτους, μετά από πέντε χρόνια παράνομης κράτησης για απέλαση, σε αστυνομικά κρατητήρια και κυρίως στο κακόφημο Μπλοκ 10 των Κεντρικών Φυλακών, χωρίς να είναι εγκληματίας, ο 43χρονος Ιρανός αιτητής ασύλου Majid Eazadi, είναι τώρα υπόδικος και βρίσκεται τις τελευταίες μέρες στο ψυχιατρικό νοσοκομείο Αθαλάσσας περιμένοντας να δικαστεί στο επαρχιακό δικαστήριο Πάφου, την Πέμπτη 3 Απριλίου 2014.

«Κουράστηκα, είμαι ήδη νεκρός…»

Ο τεχνίτης χαλιών Majid Eazadi, που διέφυγε από το Ιράν και ήρθε στην Κύπρο το 2001 ως πολιτικός πρόσφυγας, διαφωνών με το Ισλαμικό καθεστώς, εισήχθη μετά τη σύλληψή του, σε θάλαμο εισδοχής αντρών, που είναι χώρος υψηλής προστασίας του ψυχιατρικού νοσοκομείου Αθαλάσσας, (όπου τον επισκεφθήκαμε σήμερα και κουβεντιάσαμε μαζί του), αφού κρίθηκε επικίνδυνος για τον εαυτό του, μετά από επανειλημμένες απόπειρες αυτοκτονίας στα κελιά των φυλακών. Αρνείται να επιστρέψει στο Ιράν, υποστηρίζοντας ότι θα υποστεί δίωξη και βασανιστήρια, λόγω των δημοκρατικών του πεποιθήσεων. «Αν μπορούσα να πάω στο Ιράν θα πήγαινα και δεν θα περνούσα πέντε χρόνια στις φυλακές της Κύπρου, χωρίς να είμαι εγκληματίας», μας είπε. «Λατρεύω την πατρίδα μου, αλλά μισώ το καθεστώς της, που το 2005 απαγχόνισε τον πατέρα μου γιατί ήταν υπέρ της Δημοκρατίας. Στην πόλη καταγωγής μου, τη Σάρι, (στο βόρειο Ιράν, στις νότιες ακτές της Κασπίας Θάλασσας), ζει τώρα η μητέρα και η αδελφή μου. Αν αλλάξει αυτή η κυβέρνηση, είμαι ικανός να περπατήσω πάνω στο νερό της θάλασσας για να πάω πίσω. Τόσο πολύ αγαπώ την πατρίδα μου».
Ανέφερε και τα εξής στο Sigmalive, στη σύντομη, αλλά συγκλονιστική για μας, συνάντηση που είχαμε μαζί του, όταν τον επισκεφθήκαμε μαζί με τον δικηγόρο του Μιχάλη Παρασκευά: «Σας το λέω πρόσωπο με πρόσωπο, δεν θα τους αφήσω να με πάρουν φυλακή για άλλη μια φορά. Ορκίζομαι στον Θεό ότι θα αυτοκτονήσω. Και θα πάρουν το πτώμα μου από τη φυλακή, την επόμενη μέρα. Κουράστηκα πέντε χρόνια στη φυλακή της Κύπρου, χωρίς να έχω κάνει τίποτα. Είμαι ήδη νεκρός…».

«Ωρολογιακή βόμβα για τη τη ζωή του»

Ο Majid Eazadi συνελήφθη την περασμένη βδομάδα στο αεροδρόμιο Πάφου με πλαστό διαβατήριο, σε μια απελπισμένη προσπάθειά του να φύγει από την Κύπρο και κατηγορήθηκε για συνωμοσία προς διάπραξη πλαστογραφίας, κατάρτιση πλαστού επίσημου εγγράφου με σκοπό την καταδολίευση, κυκλοφορία πλαστού εγγράφου, πλαστοπροσωπία και παράνομη παραμονή στο κυπριακό έδαφος.
Αναφέρει σχετικά ο δικηγόρος του Μιχάλης Παρασκευάς, σε επιστολή του προς το Τμήμα Ψυχικής Υγείας Κεντρικών Φυλακών στις 28 Μαρτίου 2014: «Ο πελάτης μου Majid Eazadi στερήθηκε παράνομα την ελευθερία του πέραν των 55 μηνών (!), μέχρι που απελευθερώθηκε από το Ανώτατο Δικαστήριο στις 22.11.2012. Εξ υπαιτιότητας του κράτους, των συνθηκών που επικρατούσαν στο Μπλοκ 10 των Κεντρικών Φυλακών, ο πελάτης μου προσβλήθηκε από ηπατίτιδα Γ. Παρόλο ότι αφέθηκε ελεύθερος, το κυπριακό κράτος του στέρησε κάθε αίσθηση αξιοπρέπειας και αξιοπρεπούς διαβίωσης, καθότι συνειδητά επέλεξε να μην τον αφήσει να μπορέσει να είναι χρήσιμο μέλος της κοινωνίας μας και παρότι ήδη είχε εξεύρει εργασία, δεν του επέτρεπε να εργαστεί, εξαναγκάζοντάς τον έτσι να διαβιεί σε καθεστώς ημιπαρανομίας και πάντως, πάντα υπό τον φόβο της αβεβαιότητας.
»Εν τέλει ο άνθρωπος αυτός, μη έχοντας άλλη επιλογή αποφάσισε να πράξει ό,τι ήταν δυνατόν για να φύγει από αυτό τον τόπο που του στέρησε τα πάντα, την ελευθερία του, την υγεία του, την αξιοπρέπειά του… Και εν τέλει, ούτε καν αυτό δεν του επέτρεψε το κράτος, αφού ως γνωρίζετε, συνελήφθη στο αεροδρόμιο Πάφου. Ο άνθρωπος αυτός όπως πιστοποιείται από πάμπολλες εκθέσεις της Επιτρόπου Διοικήσεως, αποτελεί κίνδυνο για την ίδια του τη ζωή και η ψυχολογία του προφανώς, έχει πέσει στα βάραθρα. Είναι αντιληπτό, ακόμα και από μη ειδικούς όπως ο υποφαινόμενος, ότι με τη νέα εξέλιξη της σύλληψής του και του εκ νέου εγκλεισμού του, αυτός ο άνθρωπος αποτελεί μια ωρολογιακή βόμβα για την ίδια τη ζωή του.
»Στο δικαστήριο Πάφου θα επισημάνω τα πιο πάνω. Τυχόν επιβολή φυλάκισης και εγκλεισμού του στις Κεντρικές Φυλακές για μια πράξη που ο ίδιος, είναι η θέση μου, δεν επέλεξε να πράξει, αλλά του επιβλήθηκε από το ίδιο το κράτος, θα αποτελεί τη χαριστική βολή για τη ζωή του και ότι ο καθένας πλέον θα πρέπει να αναλάβει τις ευθύνες του και να γνωρίζει ότι θα έχει συμβολή σε αυτό».

Η Επίτροπος ζήτησε απελευθέρωσή του

Να σημειώσουμε ότι σε άλλη επιστολή του στις 23 Αυγούστου 2013 προς τον Υπουργό Εσωτερικών, ο δικηγόρος Μιχάλης Παρασκευάς επισυνάπτει μεταξύ άλλων, την τελευταία από μια σειρά εκθέσεων της Επιτρόπου Διοικήσεως και Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων αναφορικά με τη συνέχιση της κράτησης του πελάτη του, απορριφθέντα αιτητή ασύλου Majid Eazadi, ημερομηνίας 19 Ιουλίου 2012.
Στην έκθεσή της, που έγινε με τη συνδρομή της λειτουργού του Γραφείου της, Κάλιας Καμπανελλά, η Επίτροπος Διοικήσεως και Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων Ελίζα Σαββίδου, επισημαίνει ότι η περίπτωσή του απασχολεί το Γραφείο της από το 2008. Και συνεχίζει: «Το γεγονός ότι συνέχιζε να κρατείται για περίοδο άνω των τριών ετών στη Πτέρυγα 10, οδήγησε στην υποβολή σχετικής έκθεσης τον Οκτώβρη 2010. Η τέως Επίτροπος εξέφρασε τη θέση ότι η άρνηση του παραπονουμένου για την έκδοση ταξιδιωτικών εγγράφων, δεν μπορεί σε καμία περίπτωση να οδηγήσει στην επ’ αόριστον κράτησή του, καθώς μια τέτοια προοπτική αγγίζει τα όρια της απάνθρωπης και εξευτελιστικής μεταχείρισης.
»Ο παραπονούμενος αφέθηκε τελικά ελεύθερος υπό όρους στις 22 Μαρτίου 2011, συμπληρώνοντας διάστημα κράτησης άνω των τριών ετών. Στη συνέχεια όμως τέθηκε εκ νέου υπο κράτηση τον Σεπτέμβρη 2011 και σήμερα συνεχίζει να είναι υποκράτηση για σκοπούς απέλασης στη πτέρυγα 10 των αστυνομικών κρατητηρίων Λευκωσίας (στις Κεντρικές Φυλακές), συμπληρώνοντας έτσι συνολικό διάστημα κράτησης τεσσάρων ετών».
Προστίθενται και τα ακόλουθα, στην έκθεση της Ελίζας Σαββίδου, για τον Majid Eazadi: «Η κράτηση προσώπου για διάστημα άνω των τεσσάρων χρόνων σε υποβαθμισμένες συνθήκες κράτησης εντός αστυνομικών κρατητηρίων που εκ της φύσεώς τους προορίζονται για ολιγοήμερη κράτηση, συνιστά, κατά την άποψή μου, τουλάχιστον εξευτελιστική μεταχείριση η οποία εκθέτει διεθνώς την Κύπρο. Άλλωστε, βάσει της νομολογίας του ΕΔΑΔ και της σχετικής ευρωπαϊκής Οδηγίας, ο σκοπός της απέλασης πρέπει να περατώνεται εντός ευλόγου και κατά το δυνατόν βραχύτερου χρονικού διαστήματος, ιδίως όταν, όπως στην περίπτωση της Κύπρου, η διαδικασία απέλασης δεν περιβάλλεται με τις αναγκαίος δικαιοκρατικές εγγυήσεις και όρια. Είναι χαρακτηριστικό ότι στην πρόσφατη έκθεση της Διεθνούς Αμνηστίας για την Κύπρο, γίνεται ειδική αναφορά στην περίπτωση του παραπονούμενου, καθώς και σχετικές επισημάνσεις για την πρακτική της μακρόχρονης κράτησης προσώπων υπό απέλαση.
Εισηγούμαι όπως λαμβάνοντας υπόψη τις ιδιάζουσες συνθήκες της συγκεκριμένης περίπτωσης, τερματιστεί άμεσα η κράτηση του παραπονούμενου, έστω και ως εξαιρετικό μέτρο και όπως του παραχωρηθεί καθεστώς παραμονής για ανθρωπιστικούς λόγους, χωρίς να τίθενται όροι συνεργασίας του με την πρεσβεία του Ιράν για έκδοση ταξιδιωτικών εγγράφων».