Για τα περιθώρια διερεύνησης των σχέσεων ΗΠΑ-Κύπρου-Ελλάδας αναφέρεται στην τελευταία του ανάλυση στο Council of Foreign Relations με τίτλο «Ούτε φίλος ούτε Εχθρός- Το μέλλον των Αμερικανοτουρκικών σχέσεων» o Steven Cook.

«Οι ΗΠΑ θα πρέπει να ανακόψουν τις συνεχιζόμενες αλλαγές στις σχέσεις με την Τουρκία και να διαπραγματευτούν συμφωνίες για τη δημιουργία ή τη βελτίωση της αμερικανικής πρόσβασης σε βάσεις στην Κύπρο, την Ελλάδα, την Ιορδανία, τη Ρουμανία και ενδεχομένως το Ιράκ. Οι Έλληνες και οι Ρουμάνοι έχουν ήδη φιλοξενήσει αμερικανικές δυνάμεις και πιθανότατα χαιρετίζουν την επέκταση των στρατιωτικών σχέσεων με τις Ηνωμένες Πολιτείες», αναφέρει χαρακτηριστικά η ανάλυση, προσθέτοντας «Η Κύπρος ήδη φιλοξενεί μια απόσπαση της 9ης Reconnaissance Wing της Αμερικανικής Πολεμικής Αεροπορίας (για τα κατασκοπευτικά U2) στο νησί και ψάχνει για τρόπους βελτίωσης της γεωστρατηγικής της χρησιμότητας στις Ηνωμένες Πολιτείες».

Στον επίλογο της ανάλυσης 35 σελίδων σημειώνεται: «Η Τουρκία είναι και θα συνεχίσει να είναι μέλος του ΝΑΤΟ, αλλά δεν είναι εταίρος της συμμαχίας. Η Άγκυρα συνδέεται με την Ευρώπη μέσω εμπορικών ροών, επενδύσεων και χρηματοπιστωτικών ιδρυμάτων, αλλά δεν επιθυμεί να αποτελέσει μέρος της Δύσης, όπως ορίζεται από φιλελεύθερους κανόνες, αρχές και ιδανικά. Οι δεσμοί του Ψυχρού Πολέμου έχουν αποδυναμωθεί εδώ και πολύ καιρό και η Τουρκία επιδιώκει να διαδραματίσει τον ρόλο της περιφερειακής δύναμης με δική της ευθύνη, με ελάχιστη εκτίμηση για τους στόχους ή τα συμφέροντα των ΗΠΑ. Αυτό είναι  δικαίωμα της Τουρκίας και ακριβώς γι’ αυτό οι νομοθέτες των ΗΠΑ πρέπει να βάλουν στην άκρη τη μυθολογία του παρελθόντος και να επανεκτιμήσουν τη σχέση της Ουάσιγκτον με την Άγκυρα».

«Στο μέλλον, η πολιτική των ΗΠΑ πρέπει να βασίζεται στο γεγονός ότι η Τουρκία δεν είναι φίλος των Ηνωμένων Πολιτειών, αλλά δεν είναι και εχθρός. Η Ουάσινγκτον μπορεί να συνεργαστεί με την Άγκυρα, όπου παραμένει εφικτό, να συνεργάζεται με τους Τούρκους όπου είναι απαραίτητο και να εργάζεται εναντίον τους όπου πρέπει», καταλήγει.