Η επίσημη επίσκεψη του Προέδρου της Ευρωπαϊκής Επιτροπής θα ήταν βαρυσήμαντη, αν ο Ζαν-Κλοντ Γιούνκερ ήταν πλήρως ξεκάθαρος όσον αφορά τη θέση της Ευρωπαϊκής Ένωσης στην επιδιωκόμενη λύση του Κυπριακού. Δηλαδή, να δηλώσει δημόσια, όχι κατ’ ιδίαν, ότι: Το κοινοτικό κεκτημένο και ο σκληρός πυρήνας του, ήγουν οι τέσσερεις βασικές και θεμελιώδεις ελευθερίες, θα ισχύουν σε όλη την επικράτεια της Κυπριακής Δημοκρατίας χωρίς παρεκκλίσεις. Ποιο είναι το μήνυμα που ο Γιούνκερ φέρεται, σύμφωνα με δημοσιογραφικές πληροφορίες, να έχει μεταφέρει στους συνομιλητές του Αναστασιάδη και κατοχικό Ακιντζί; Η ΕΕ δεν ευνοεί παρεκκλίσεις από τον σκληρό πυρήνα του κοινοτικού κεκτημένου, ώστε αυτές να αποτελέσουν μέρος μιας πιθανής συμφωνίας στο πρόβλημα, επειδή δεν επιθυμεί προβλήματα στη λειτουργία της ούτε δημιουργία προηγούμενου.

Όμως, φαίνεται να υπάρχει ξανά ουρά, όπως και το 2004: Φαίνεται πως, αν οι δύο ηγέτες συμφωνήσουν σε παρεκκλίσεις, η ΕΕ δεν θα σταθεί εμπόδιο. Χθες, ο Κυβ. Εκπρόσωπος, σε δηλώσεις του στο ΡΙΚ, επέμενε πως η ΕΕ δεν πρόκειται να δεχθεί παρεκκλίσεις και ότι θα γίνουν τα πάντα, ώστε ο σκληρός πυρήνας του κοινοτικού κεκτημένου να εφαρμοστεί σε λύση του Κυπριακού, κατά τρόπον, είπε, που να διασφαλίζεται η δικοινοτικότητα και η πολιτική ισότητα. Να μας επιτρέψει να αμφιβάλλουμε σφόδρα. Κατ’ αρχήν, να υπενθυμίσουμε ποιες είναι οι τέσσερεις βασικές ελευθερίες: Ελευθερία κυκλοφορίας των αγαθών, χάρη στην εξάλειψη όλων των εμποδίων του εμπορίου. Ελευθερία κυκλοφορίας των μισθωτών και μη μισθωτών εργαζομένων, χάρη στην κατάργηση όλων των περιορισμών στην είσοδο και στη διαμονή τους σε άλλα κράτη-μέλη. Ελευθερία εγκατάστασης προσώπων και εταιρειών στο έδαφος οποιουδήποτε κράτους-μέλους και της παροχής υπηρεσιών από αυτούς στο κράτος υποδοχής. Και ελευθερία διακίνησης κεφαλαίων για προσωπικούς ή επιχειρηματικούς λόγους. Αυτές τις ελευθερίες αποδέχονται και οι Τούρκοι; Όχι βέβαια!

Ας προσεχθεί πολύ η εξής λεπτομέρεια, που είναι η ουσία των τεσσάρων ελευθεριών: Αυτές ισχύουν στις μεταξύ κρατών-μελών της ΕΕ σχέσεις. Π.χ., ένας Γάλλος γιατρός μπορεί να έρθει και να εργάζεται στην Κύπρο και ένας Κύπριος γιατρός να εγκατασταθεί και να εργάζεται στη Γαλλία. Στην Κύπρο δεν έχουμε δύο κράτη αλλά δύο κοινότητες. Ιδού, όμως, το οξύμωρο και το ολέθριο του πράγματος με την επιδιωκόμενη διζωνική, που προδιαγράφει συνομοσπονδία. Όπως Αναστασιάδης και κατοχικός Έρογλου έχουν συμφωνήσει στις 11/2/2014, το μελλοντικό, πιθανό ομόσπονδο κυπριακό κράτος δεν θα είναι μετεξέλιξη της Κυπριακής Δημοκρατίας, όπως διατυμπανίζει ο Πρόεδρος, αλλά αποτέλεσμα δύο χωριστών δημοψηφισμάτων στα δύο συνιστώντα κρατίδια. Ας προσεχθεί ξανά: Κρατίδια, όχι κοινότητες, που θα συμφωνήσουν σε ένα ομόσπονδο κράτος. Άρα, πώς οι τέσσερεις βασικές ελευθερίες θα ισχύσουν και θα λειτουργήσουν;

Και πώς θα διασφαλιστεί η δικοινοτικότητα και οι (Αναν-ικές) πλειοψηφίες, στις οποίες αναφέρθηκε πρόσφατα ο Πρόεδρος; Ήδη, ο Ακιντζί είναι ξανά ξεκάθαρος: Απαιτεί μόνιμες παρεκκλίσεις από τον σκληρό πυρήνα του κεκτημένου και η λύση να αποτελέσει πρωτογενές δίκαιο, δηλ. επιστροφή στο σχέδιο Ανάν. Ο Κυβ. Εκπρόσωπος χθες διαβεβαίωνε πως η ΕΕ δεν πρόκειται να δεχθεί μόνιμες παρεκκλίσεις. Απορία: Ο Ν. Αναστασιάδης τι λέγει επ’ αυτών; Διότι, όταν δύο σεσημασμένοι Αναν-ιστές συζητούν για τη λύση, όλοι πρέπει να τρέμουμε μέχρι πού μπορεί να φτάσουν, ακόμα και δυναμιτίζοντας το ευρωπαϊκό οικοδόμημα. Ο Πρόεδρος καλείται να ξεκαθαρίσει τι, επιτέλους, εννοεί με τις τέσσερεις ελευθερίες. Μάλλον θα τα ξεκαθαρίσει αύριο ο σουλτάνος!