Με μια μακροσκελή ανάρτησή της, η υποψήφια του ΔΗΣΥ για τις ευρωεκλογές, Ελένη Σταύρου, θέλησε να σχολιάσει την επιλογή του ΑΚΕΛ να συμπεριλάβει στο ψηφοδέλτιο του τον Τουρκοκύπριο ακαδημαϊκό, Νιαζί Κιζιλγιουρέκ.

Η ίδια μεταξύ άλλων αναφέρει ότι η συγκεκριμένη επιλογή του ΑΚΕΛ θα προκαλέσει ολέθριες συνέπειες στο εθνικό μας ζήτημα.

Επίσης σε άλλο σημείο της ανάρτησής της αναφέρει: «Ο συγκεκριμένος υποψήφιος δεν θα αποτολμούσε ποτέ να αναλάβει την πρωτοβουλία να περιληφθεί στο ψηφοδέλτιο του ΑΚΕΛ, αν δεν είχε την έγκριση της επίσημης Τουρκίας».

Και συνεχίζει λέγοντας: «Εκλεγόμενος ο Τουρκοκύπριος υποψήφιος του ΑΚΕΛ, θεωρώ βέβαιο ότι θα διακηρύξει στην Ευρώπη και στην Υφήλιο ολόκληρη, από τα μεγάφωνα του Ευρωκοινοβουλίου, ότι εκπροσωπεί, ΟΧΙ ΤΗΝ «ΚΥΠΡΙΑΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ» των Ελλήνων της Κύπρου αλλά, την «Δύσμοιρη Κοινότητα των Τούρκων της Κύπρου». Αργότερα, στον χρόνο που θα τον διατάξει η Πατρίδα του, με υπερηφάνεια θα δηλώσει, καθαρά, ότι θα εκπροσωπεί «την Τουρκική Δημοκρατία της Βόρειας Κύπρου». Και ας μην την αναγνωρίζει, επίσημα, κανένας».

Δείτε αυτούσια την ανάρτηση της:

«Η απόφαση του ΑΚΕΛ να συμπεριλάβει στο ψηφοδέλτιο των Ευρωεκλογών έναν Τουρκοκύπριο, θα προκαλέσει, κατά την γνώμη μου, ολέθριες συνέπειες στις εξελίξεις του Εθνικού μας Ζητήματος.

Τις Τουρκικές ψήφους που το ΑΚΕΛ θα αλιεύσει από τα κατεχόμενα, ο Πρόεδρος Αναστασιάδης εύστοχα και με πολλή επιείκεια εχαρακτήρισε «Δανεικές Ψήφους» για να δεχθεί, στην συνέχεια ανοίκεια και οξύτατη κριτική για την δήλωση του!

Το ΑΚΕΛ αιτιολογεί την απόφαση του με το επιχείρημα ότι, με αυτήν καταρρίπτει την αντίληψη ότι είναι αδύνατη η συνύπαρξη Ελλήνων και Τούρκων εις την Κύπρο.

Πιστεύω ότι το ΑΚΕΛ επιτυγχάνει το αντίθετο: Προβάλλει την εικόνα ότι Έλληνες και Τούρκοι συμβιώνουν πλέον ειρηνικά, κάτω από την μπότα του Τούρκου βάρβαρου κατακτητή. Με επακόλουθο να καταρρίπτεται η άτεγκτη απαίτησή μας ότι δεν θα αποδεχθούμε ποτέ «Λύση» με παρουσία Τουρκικών Στρατευμάτων, στο πλαίσιο των εγγυήσεων και μονομερών επεμβατικών δικαιωμάτων.

Το μοιραίο αυτό μήνυμα εκπέμπεται ακόμη και αν δεν εκλεγεί ο Τουρκοκυπριος Υποψήφιος.

Ο συγκεκριμένος υποψήφιος δεν θα αποτολμούσε ποτέ να αναλάβει την πρωτοβουλία να περιληφθεί στο ψηφοδέλτιο του ΑΚΕΛ, αν δεν είχε την έγκριση της επίσημης Τουρκίας.

(Ο εφιάλτης του Ντερβίς Καβάζογλου και των άλλων μετριοπαθών δολοφονηθέντων Τουρκοκυπρίων δεν αφήνει περιθώρια ελευθέρων επιλογών!!)

Η έγκριση αυτή είναι δυνατό να οδηγήσει στην εκλογική επιτυχία τού Τουρκοκύπριου υποψηφίου, όσο και αν την πολεμήσουν οι μάχιμοι Πολιτικοί και οι «Γκρίζοι Λύκοι» των κατεχομένων.

Το ενδεχόμενο αυτό έχει θορυβήσει και κάποιους από τους Έλληνες συνυποψηφίους του Τουρκοκύπριου, οι οποίοι κατέληξαν να διεκδικούν και αυτοί μερίδιο από τις ψήφους των Τούρκων και Τουρκοκύπριων. Κατάντημα!!

Εκλεγόμενος ο Τουρκοκύπριος υποψήφιος του ΑΚΕΛ, θεωρώ βέβαιο ότι θα διακηρύξει στην Ευρώπη και στην Υφήλιο ολόκληρη, από τα μεγάφωνα του Ευρωκοινοβουλίου, ότι εκπροσωπεί, ΟΧΙ ΤΗΝ «ΚΥΠΡΙΑΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ» των Ελλήνων της Κύπρου αλλά την «Δύσμοιρη Κοινότητα των Τούρκων της Κύπρου». Αργότερα, στον χρόνο που θα τον διατάξει η Πατρίδα του, με υπερηφάνεια θα δηλώσει, καθαρά, ότι θα εκπροσωπεί «την Τουρκική Δημοκρατία της Βόρειας Κύπρου». Και ας μην την αναγνωρίζει, επίσημα, κανένας.

Η κάθετη αναβάθμιση του κατοχικού μορφώματος, μέσω του Τουρκοκύπριου Ευρωβουλευτή του ΑΚΕΛ, θα είναι διαρκής και μόνιμη.

Η Τουρκική γλώσσα, είναι πολύ πιθανό, να συμπεριληφθεί στις επίσημες Γλώσσες της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Αυτό το παραδέχθηκε άλλωστε ο ίδιος ο Τουρκοκύπριος Υποψήφιος και σε μένα, όταν, πρόσφατα τον αντιμετώπισα στην τηλεόραση του ΡΙΚ.

Η ηγεσία του ΑΚΕΛ, που θα τον μεταφέρει στους ώμους της, θα ανακαλύψει, πολύ αργά, ότι δεν θα τον ελέγχει πλέον.

Αισθήματα οδύνης θα προκληθούν και στο Έθνος ολόκληρο, σε Κύπρο, Ελλάδα και τους απανταχού Ομογενείς, για το ολίσθημα μας να εγκαταστήσουμε το ψευδοκράτος ΕΜΕΙΣ ΟΙ ΙΔΙΟΙ μέσα το Κοινοβούλιο της Ευρώπης.

Επίσης, θεωρώ βέβαιο ότι ο Τουρκοκύπριος Ευρωβουλευτής του ΑΚΕΛ δεν θα πει ποτέ την ΚΑΤΟΧΗ με το όνομά της, ούτε το κράτος της Κυπριακής Δημοκρατίας ότι είναι Πατρίδα του, με όλα τα αναπόσπαστα τμήματα της, την ΑΟΖ της, το FIR της κλπ. Ούτε ότι οι Τουρκοκύπριοι που ήρθαν και τον ψήφισαν αναγνωρίζουν την Κυπριακή Δημοκρατία.

Η Ευρωπαϊκή Ένωση και το Κοινοβούλιο της ειδικά, που βρήκαν το θάρρος να πουν στην Τουρκία ότι αναστέλλεται, επ’ αόριστον, η ενταξιακή της πορεία, με πολλή δυσφορία θα ανεχθούν τον ανεπιθύμητο Τουρκοκύπριου εκπρόσωπο.

Το ίδιο ισχύει και για τις χώρες της Ανατολικής Μεσογείου, με τις οποίες έχουμε συνάψει τις Τριμερείς Συμφωνίες Συνεργασίας, με τις οποίες από κοινού αποτρέπουμε και αντιμετωπίζουμε τις εχθρικές αυθαιρεσίες. Τις «Τριμερείς», που το ΑΚΕΛ ανεύθυνα και εγκληματικά χαρακτηρίζει «ΦΙΕΣΤΕΣ», «ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑΚΑ ΤΕΧΝΑΣΜΑΤΑ» και «ΜΥΘΟΥΣ». Οι χώρες αυτές θα δουν με οργή και σκεπτικισμό την συμμετοχή διακεκριμένου Τουρκοκύπριου στο ψηφοδέλτιο του δεύτερου μεγάλου πολιτικού Κόμματος της Κύπρου. Θα ξαναμετρήσουν την σοβαρότητα και την συνέπεια μας, σαν Λαού και σαν Κράτους.

Τις Εταιρείες που έχουν υπογράψει Συμβόλαια με το Κράτος της Κύπρου, το ΑΚΕΛ τις κάνει να λοξοκοιτάζουν, από δω και πέρα και προς την Τουρκία, μέσω του ψευδοκράτους.

Μία άλλη πτυχή: Η μεν Αμερική θα θεωρήσει την ενέργεια του ΑΚΕΛ πράξη αλληλεγγύης προς την Τουρκία και την Σύμμαχό της Ρωσία, η δε Ρωσία θα την εκτιμήσει ως πράξη συνέπειας του ΑΚΕΛ προς αυτήν, για την στάση «Αρχών» που, υποτίθεται, η Ρωσία τηρεί στο Κυπριακό.

(Στην πραγματικότητα η Ρωσία θέλει να αποκτήσει θεσμικό μόνιμο ρόλο στο Κυπριακό, από την πίσω πόρτα του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ).

Η Κυβέρνηση Αναστασιάδη συνέβαλε στην επάνοδο του Έθνους στον Ζωτικό του Χώρο, την Ανατολική Μεσόγειο, με την Ελλάδα να είναι το δεύτερο ιδρυτικό μέρος όλων των Συνεργασιών μας. Το άνοιγμα τού ΑΚΕΛ στην Τουρκία, μέσω των Ευρωεκλογών, υπονομεύει το Πανεθνικό αυτό επίτευγμα.

Πέραν όλων αυτών των παραγόντων, ο Τουρκοκύπριος υποψήφιος του ΑΚΕΛ, εάν εκλεγεί, θα είναι, ίσως, κάποια μέρα και εκπρόσωπος της Τουρκίας στην Κύπρο ως Κατοχικός Ηγέτης.

Η ενότητα του Ελληνισμού στην Κύπρο, δέχεται, ήδη ακόμα ένα πλήγμα, με υπαιτιότητα του ΑΚΕΛ.

Ο Δημοκρατικός Συναγερμός οφείλει, κατά συνέπεια, να τεθεί επικεφαλής της Αποστολής για την διαφυλάξη της αναγκαίας Εθνικής Ομοψυχίας για τα δύσκολα χρόνια που ακολουθούν».