Εκείνες τις ώρες που κάνεις την αποτίμηση της ημέρας είναι οι πιο σκληρές και οι πιο αληθινές ώρες της ζωής σου. Εκείνες τις ώρες το ψέμα δεν χωράει. Δεν υπάρχει στο προσκήνιο. Και δεν κρύβεσαι πίσω από δικαιολογίες.  Είσαι εσύ αντιμέτωπος με τις αλήθειες σου. Τότε είναι που πρέπει να οπλιστείς με θάρρος. Ένα θάρρος που μας λείπει από την καθημερινότητα και ιδιαίτερα όταν συναναστρεφόμαστε σε εργασιακό ή προσωπικό επίπεδο με άλλους δίποδους.

Ξεχνάμε, δειλιάζουμε, ντρεπόμαστε να αντιμετωπίσουμε με θάρρος και να ξεμπροστιάσουμε την ανθρώπινη αδυναμία, ανεπάρκεια και ανοησία. Συνήθως λυπόμαστε και ο οίκτος δημιουργεί ενοχές, το χειρότερο όμως είναι ότι δημιουργεί κακό ιστορικό, κακά προηγούμενα.

Αυτές τις μέρες αποφάσισα να μιλήσω, για διάφορα θέματα σε διάφορους ανθρώπους και σε διαφορετικές περιστάσεις που συμβαίνουν στον δικό μου μικρόκοσμο.

Με ευγένεια και τρόπο κομψό (που πίστεψέ με λείπει από τον κόσμο η κομψότητα) έθεσα τα όριά μου και εξέθεσα τις απόψεις μου. Χωρίς κορώνες υπερβολής, χωρίς δράματα.

Και ένιωσα καλά. Αυτό δεν έχει σημασία; Να νιώθουμε καλά πρώτα από όλα με τον εαυτό μας; Ή μήπως τελικά έχει σημασία μόνο να είμαστε αρεστοί με επίπλαστα χαμογελάκια και μποτοξαρισμένα βλέμματα στο κενό της ματαιοδοξίας;

Θα απαντήσεις;

Έλα … Αλήθεια ή θάρρος;

Εγώ απαντάω πάντως, προτιμώ πλέον να μην είμαι αρεστή, αλλά αποτελεσματική.

Οι πλείστοι το να βλέπουν έναν δημιουργικό άνθρωπο να παθιάζεται αμέσως πέφτουν σε στερεοτυπικά ατοπήματα και μεταφράζουν το πάθος ως επιθετική συμπεριφορά. Πουθενά δεν πρέπει να υπάρχει το ταπεραμέντο, το πάθος και ο ενθουσιασμός. Όχι! Όχι δεν κάνει κοριτσάκι μου είμαστε σοβαροί επαγγελματίες.

Για μένα που βρίσκομαι από την άλλη πλευρά όλο αυτό φαντάζει τραγικά ανόητο.

Αρχικά, κανένας και ποτέ δεν πρέπει να κρίνει χαρακτήρες και συμπεριφορές. Εκτός και αν οι δικές τους συμπεριφορές αγγίζουν την επικοινωνιακή τελειότητα. Έλα σε παρακαλώ, δε θέλω υπερβολές. Προσγειώσου.

Δεν βρισκόμαστε ούτε στη Νέα Υόρκη, ούτε κάνουμε εγχειρήσεις ανοιχτής καρδιάς. Τις καρδιές μας θέλουμε να γιατρέψουμε και κάποιες αλήθειες μας να πούμε. Το αν θέλεις το εργασιακό σου περιβάλλον να είναι χαμογελαστό αυτό είναι υγιές. Το να έχεις μούτρα παίζοντάς το σοβαρός επαγγελματίας τότε κλάιν μάιν φιλαράκι. Χαλάρωσε. Ξεκούμπωσε κανένα κουμπάκι από το πουκάμισο γύρε και πίσω στην καρέκλα και γύμνασε τους μύες των χειλιών. Γιατί και εσύ το βράδυ παίζεις Αλήθεια ή θάρρος. Πάλι στο ψέμα θα κρυφτείς;