Θα διαβάσουμε πολλά τούτες τες μέρες για τις γυναίκες. Είναι βλέπετε η παγκόσμια μέρα για την εξάλειψη της βίας κατά των γυναικών (25 Νοεμβρίου). Δε θα γράψω ένα ακόμη άρθρο με αναφορά σε στατιστικές. Φέτος αποφάσισα να κάμω κάτι διαφορετικό.

 

Γράφω αυτό το κείμενο έχοντας στο νου όλες τις γυναίκες ακτιβίστριες που γνωρίζω. Τις νεαρές, τις τριαντάρες τις σαραντάρες τις πενηντάρες, τις εξηντάρες και βάλε. Και τα νεαρά κορίτσια που γνωρίζω και για τα οποία είμαι περήφανη.

Τις ελεύθερες, τις παντρεμένες, τις χωρισμένες, τις straight, τις gay, τις queer, όλες γενικά τις γυναίκες που δίνουν μάχες για την προστασία και τα δικαιώματα του  γυναικείου φύλου και όχι μόνον,  καθημερινά. 

 

Δεν είναι εύκολο πράμα ο ακτιβισμός. Ειδικά όταν έχεις παιδιά. Δεν είναι εύκολο πράμα ο ακτιβισμός.  Ειδικά όταν έχεις καριέρα. Δεν είναι εύκολο πράμα ο ακτιβισμός. Ειδικά όταν ζεις σε μικρή και κλειστή κοινωνία που ο ένας ξέρει τον άλλο και το θάρρος της γνώμης και η δημόσια εναντίωση απέναντι στην εξουσία μπορεί να πλήξει την καριέρα σου και διάφοροι καλοθελητές μπορεί να πλήξουν το όνομα σου με ένα σωρό χαρακτηρισμούς.  Δεν είναι εύκολο πράμα ο ακτιβισμός. Ειδικά όταν ο ελεύθερος σου χρόνος είναι λιγοστός.  ΟΧΙ. Ο ακτιβισμός δεν είναι εύκολο πράμα.

 

Μα εσύ διαφέρεις και το ξέρεις δε συζητάς για άλλους ανθρώπους αλλά για ιδέες. Δεν αποδέχεσαι το άδικο, το πολεμάς. Δεν βολεύεσαι αγνοώντας τους γύρω σου, παλεύεις για αυτούς.  Εκείνο που σε ενδιαφέρει είναι τα μηνύματα που περνάς στους άλλους επί της ουσίας. Και δεν υπάρχει κάτι πιο ουσιαστικό από τη ζωή. Τη ζωή λοιπόν, εσύ πιστεύεις ότι πρέπει να τη ζει κανείς  με αξιοπρέπεια και σεβασμό. Κι όταν ένα άλλο πλάσμα τα στερείται αυτά εσύ γίνεσαι έξω φρενών και γυρίζεις τον κόσμο ανάποδα για να το αλλάξει αυτό. Ξέρεις ποια είσαι, αν διαβάζεις αυτό το κείμενο και ταυτίζεσαι ξέρεις ποια είσαι. Είσαι αυτή που δεν βρίσκει δικαιολογίες να μην παραστεί σε μια εκδήλωση υπέρ των γυναικών, αντιθέτως μάλιστα είσαι αυτή που βρίσκει χρόνο στο γεμάτο πρόγραμμα της για να οργανώσει και να τρέξει την εκδήλωση αυτή.

Δε θέλω να σου πω τίποτα άλλο  γυναίκα ακτιβίστρια. Γιατί εσένα θα σε δω σύντομα από κοντά σε έναν ακόμη αγώνα μας. Απλά ήθελα να στρέψω τον προβολέα για λίγο πάνω σου. Για να αναλογιστεί ο υπόλοιπος κόσμος όλα όσα κάνεις, τα φανερά και τα κρυφά, στον ελάχιστο ελεύθερο σου χρόνο, για να γίνει ο κόσμος μας λίγο καλύτερος. Έχω την ευλογία να ‘χω τούτο το blog και είναι πραγματικά ένα βήμα για μένα, ένα βήμα ενδυνάμωσης του γυναικείου φύλου. Και αν σήμερα διαβάζετε αυτό το κείμενο,σας καλώ να φιλοξενήσετε για ένα λεπτό στη σκέψη σας τις γυναίκες ακτιβίστριες. Είναι ο λόγος που έχουμε πολλές ελευθερίες και δικαιώματα σήμερα. Είναι ο λόγος που έχουμε πιο λίγες στρεβλώσεις στο νομικό μας σύστημα. Είναι ο λόγος που ελπίζω σε ένα πιο δίκαιο αύριο. Γιατί ξέρω ότι πολλά πράγματα δε θα μου δοθούν, θα αγωνιστώ για αυτά, και είναι σχεδόν ‘εντάξει’ γιατί δε θα χρειαστεί να το κάνω μόνη.