23.12.2018
Δόνα Καπαρτή
Ο χρόνος ξεκίνησε, δημοσιογραφικά, ένα ηλιόλουστο πρωινό του Γενάρη στους λόφους του Προεδρικού. Ο τότε υποψήφιος για επανεκλογή στην προεδρία της Κυπριακής Δημοκρατίας, Νίκος Αναστασιάδης, αφού μας υποδέχτηκε θερμά ξεκίνησε να απαντά σε ερωτήσεις περί κυπριακού και οικονομίας λέγοντάς μας, μεταξύ άλλων, ότι δεν θα είχε πρόβλημα να κατέθετε τα χρήματά του στον Συνεργατισμό θέλοντας, έτσι, να διαψεύσει τις φήμες περί κουρέματος καταθέσεων που κυκλοφορούσαν εκείνες τις ημέρες.
Η δήλωσή του δε ότι «η εισβολή έχει ξεχαστεί εδώ και χρόνια και μιλάμε για λύση του Κυπριακού προβλήματος» και πως βεβαίως κατά τις συζητήσεις δεν παραγνωρίστηκε ότι πρόκειται «περί παρανόμου επεμβάσεως της Τουρκίας», θορύβησε τα μέσα σε Κύπρο και Ελλάδα.
Γελάει καλύτερα όποιος γελάει τελευταίος και o Πρόεδρος της Δημοκρατίας διατήρησε τη θέση του στο Μέγαρο με ανανέωση του Υπουργικού. The rest is history.
Οι συνεντεύξεις αρκετές, οι δηλώσεις άλλες τόσες να είμαστε καλά.
Οι λέξεις «τριμερής», «μεταρρύθμιση», και «ανάπτυξη» ειπώθηκαν όσο ποτέ άλλοτε από τους πολιτικούς αξιωματούχους που είχαμε απέναντι μας στο στούντιο του Ράδιο Πρώτο.
Το «ΓεΣΥ», το «Κυπριακό του 2019» όπως το αποκαλώ μεταξύ σοβαρού και αστείου έδωσε τα πρώτα στοιχεία του τι να περιμένουμε από το χρόνου.
Το Brexit που κάνει μπρος-πίσω κυριάρχησε στα διεθνή νέα.
Η δημοσιογραφία επλήγην με ένα γλωσσάρι, η λίστα των συναδέλφων οι οποίοι έπεσαν εν ώρα καθήκοντος περιλαμβάνει 80 σπουδαία ονοματεπώνυμα και το fake news γίνεται ολοένα και πιο fake.
Το ψέμα, τα παράπονα, οι υπερβολές έμειναν εκεί ως σταθερές αξίες και η δήθεν «καλή φιλία» στην πολιτική σκηνή αλλά και στη διπλανή την πόρτα είναι πιο δυνατή από ποτέ.
Τα κεφάλι μπροστά από την οθόνη, πού και πού γυρίζουμε να ρίξουμε μια ματιά προς τα πάνω και ο Μαρκ ξέρει από πού ακριβώς κάθομαι και πληκτρολογώ αυτό το κείμενο. Στο Κογκρέσο μου απολογήθηκε, πάντως. Κάτι είναι.
Οι νέοι με όραμα μένουν ακόμη στο εξωτερικό και όσοι είμαστε εδώ στην Κύπρο παλεύουμε με τα κύματα, την ειρωνεία και το «δεν γίνεται».
Οι γυναίκες κυνηγάμε τα αυτονόητα αν και βελτίωση βλέπω αρκεί, βέβαια, να μην είστε πολύ ευγενικές, τα είπαμε αυτά.
Και μιας και μιλάμε για λέξεις… η «ποιότητα» κάπου χάθηκε στα «πολλά likes» και στα stories γιατί όσα πιο πολλά τόσο πιο καλά.
Τα κορίτσια προσπαθούν να είναι σέξι σε μια ηλικία που έπρεπε πρώτα να βρουν τον εαυτό τους και να πάρουν αυτοπεποίθηση με τις μαμάδες να προσπαθούν για όλους και για όλα.
Πάρτε ανάσες, μαζέψτε δυνάμεις και πιστέψτε σε σας. Γυναίκες, άντρες, μικροί, μεγάλοι. Τι κόσμος και τούτος;
Ευτυχισμένο το 2019!
@donnakaparti