Με την άφιξη του Τούρκου Προέδρου στην Αθήνα Ταγίπ Ερντογάν, οι ελληνοτουρκικές σχέσεις, μαζί και το Κυπριακό, εισέρχονται σε νέα φάση. Επιχειρείται από τη μια κλείσιμο του Κυπριακού - στην καλύτερη περίπτωση με την υπό συζήτηση ομοσπονδία, συνομοσπονδιακού χαρακτήρα -  και από την άλλη, εγκαινιάζεται από τον Τούρκο Πρόεδρο, επί τόπου μάλιστα, η Κυπροποίηση της Θράκης. ΄Οσο, δε για το Αιγαίο, τα νερά του και τα κυριαρχικά δικαιώματα της Ελλάδας είναι παγωμένα προ πολλού. Στα  ΄Ιμια όχι σημαία δεν μπορεί να στηθεί,  αλλά  ούτε καν αντίσκηνο!   

 

Η εμφάνιση και οι δηλώσεις Ερντογάν επιβεβαιώνουν τον ηγεμονικό του χαρακτήρα. ΄Οτι δηλαδή είναι Σουλτάνος. Τα μηνύματα είναι σαφή: Ήρθα, είπε ο Τούρκος Πρόεδρος, για να συζητήσω την επανεξέταση και επικαιροποίηση της Συνθήκης της Λωνάζης, ζήτημα συναφές με τη θέση του ότι στη Θράκη δεν υπάρχει μουσουλμανική, αλλά τουρκική μειονότητα. Η στάση αυτή προκαθορίζει τι θα προκύψει στο Κυπριακό εάν επιλυθεί συντόμως με τη μορφή της ομοσπονδίας. Ακόμη και αν λυθεί, τώρα, με νταούλια και ζουρνάδες, στο μέλλον, με την εισβολή νέων εποίκων, θα ζητηθεί η επικαιροποίηση της Συμφωνίας, λόγω των πληθυσμιακών αλλαγών, όπως συνέβη στο Λίβανο. Το γράφει και ο Φινλανδός Λαάκσον στην έκθεσή του για τον εποικισμό. Πρόκειται για βόμβα στα θεμέλια της λύσης και του νέου πολιτειακού συστήματος. Αυτό που κατάλαβε ένας Φινλανδός βουλευτής, δηλαδή τι σκοπεύει να πράξει η Άγκυρα, αρνούνται να το κατανοήσουν γενιές Ελλαδιτών και Κυπρίων πολιτικών, που έχουν καθημερινή τριβή με τα ελληνοτουρκικά.  ΄Αλλωστε,  ο Τούρκος Πρόεδρος μας εξήγησε τη μορφή της λύσης: Η καλύτερη σας ευκαιρία, μάς διευκρίνισε λακωνικά, ήταν το Μπούργκενστοκ. Δηλαδή, το Σχέδιο Ανάν. Και εφόσον ουδέν επράξατε από τότε για να έχει η Τουρκία κόστος, παρά  μόνο δώρα εδίδοντο, καμιά άλλη επιλογή δεν έχετε αγαπητοί Ελληνοκύπριοι. Και αν σας αρέσει. Διότι,  χωρίς ισχύ και χωρίς αξιόπιστες συμμαχίες και όταν τα νομικά και διπλωματικά εργαλεία που προσφέρει η ΕΕ μπήκαν στο ράφι, δικαιολογημένα ο Ερντογάν επιβεβαιώνει τη  φήμη του Σουλτάνου. Δεν μας υπολογίζει. Και μας θεωρεί υποτελείς του. Η υπό συζήτηση λύση, εμφανίζεται από αυτόν ως δική του υποχώρηση, την οποία στην πράξη  δεν θα δεχθεί, διότι έχει εκλογές το 2019. Αν θα λύσει το Κυπριακό θα τα πάρει όλα. Θα είναι το τρόπαιό του για το θρόνο. Αλλιώς, ξέρει πολύ καλά ότι θα είναι θηλιά στο λαιμό του. Ανοίγοντας, μάλιστα, νέα μέτωπα με την Ελλάδα επιδιώκει να την αποδυναμώσει ακόμη περισσότερο στο Κυπριακό. Και αυτό είναι πρόδηλο. Όπως και κάτι άλλο: Η τουρκική πολιτική και δη στο αναθεωρητικό της σκέλος, όπου  ούτε άλλαξε ούτε πρόκειται να αλλάξει. 

 

Η θρασύτητα Ερντογάν, διότι περί θρασύτητας πρόκειται, όταν ενώπιον του Προέδρου της Ελληνικής Δημοκρατίας Προκόπη Παυλόπουλου αναφέρθηκε σε επικαιροποίηση των Συνθηκών, τροφοδοτείται από την εξευμενιστική πολιτική Αθηνών και Λευκωσίας που δεν έχει όρια. Και δεν αλλάζει, δυστυχώς. Για άλλη μια φορά ο Έλληνας Πρόεδρος έσωσε την παρτίδα, εις δίκην Πρωθυπουργού, τονίζοντας ενώπιον του Ταγίπ Ερντογάν, ότι η αναθεώρηση της Λωζάνης είναι εκτός συζήτησης. 

 

Τελικώς διερωτάται ο απλός πολίτης: Ποιος είναι ο σκοπός της επίσκεψης Ερντογάν στην Αθήνα και στη Θράκη; Για να γίνει προσπάθεια επίλυσης των εθνικών ζητημάτων ή για να περιπλακούν ακόμη περισσότερο; Κάποιος, πάντως, θα μπορούσε να ισχυριστεί ότι η επίσκεψη αυτή είναι σωσίβιο στα εσωτερικά προβλήματα του Ερντογάν. Πραγματοποιείται την ώρα που υπάρχει τραπεζική και νομισματική κρίση και τη στιγμή, που ακόμη και οι ΗΠΑ τον έχουν στο στόχαστρο. Αυτή, λοιπόν τη χρονική στιγμή ο ίδιος με ύφος Σουλτάνου πείθει τους Τούρκους ότι, θα γονατίσει τους Έλληνες. Θέλουν δε θέλουν. Και κλείνει το στόμα στην αντιπολίτευση, τροφοδοτώντας το λαό του με ακραίες επεκτατικές  διεκδικήσεις. Σημαντικό είναι και το εξής: Είναι τόση η αλαζονεία και ο επεκτατισμός του Τούρκου Προέδρου, που ακόμη και αν έτσι έχουν τα πράγματα, δείχνει αδιάφορος, εάν προκαλεί συμπάθειες ή αντιπάθειες στο εξωτερικό.  Αδιαφορεί εάν αρέσει ή όχι ή στάση του στους Έλληνες, στους Αμερικανούς και στους Ισραηλινούς. Δείχνει να μην μας υπολογίζει. Ερώτημα: Είναι επί τη βάσει αυτής της τουρκικής πολιτικής, που  οι ηγεσίες των Αθηνών και της Λευκωσίας προσδοκούν να βρουν λύση στα εθνικά θέματα; Πώς θα σταματήσουν τον Ερντογάν; Με εξευμενισμούς και οικονομικά οφέλη από ζητήματα χαμηλής πολιτικής; Ή με δώρα χωρίς αντίδωρα; 

 

Θα μπορούσε να ισχυριστεί κάποιος ότι με όλη αυτή την αλαζονική του στάση ο Ερντογάν παίζει με φωτιά και ότι θα φάει το κεφάλι του. ΄Οτι τον περιμένουν στη γωνιά οι ΗΠΑ ή/και το Ισραήλ, για παράδειγμα. ΄Οτι του την έχουν στημένη με διάφορους τρόπους. Ουχί κατ΄ ανάγκην στρατιωτικούς. Ακόμη και αν αυτό συμβεί, τόσο η Αθήνα όσο και η Λευκωσία, ανεξαρτήτως ποιος θα είναι στην εξουσία - είναι ζήτημα πλέον πολιτικής κουλτούρας -  απλώς θα παρακολουθούν και θα ιχνηλατούν τα γεγονότα. Απόδειξη του τι συμβαίνει είναι και το εξής:  Ο Τούρκος Πρόεδρος ως νέος Οδυσσεύς αφόπλισε τον Έλληνα ΥπΕξ Ν. Κοτζιά προσφέροντάς του μια γραβάτα. Και ο κ. Κοτζιάς, ο οποίος προετοίμασε το έδαφος για την επίσκεψη, για τον τουρκικό Δούρειο ΄Ιππο,  από αβροφροσύνη και ενθουσιασμό, στο πλαίσιοτου καλού κλίματος, έσπευσε να τη φορέσει, φτιάχνοντας τη θηλιά ο ίδιος γύρω από το λαιμό του... Και γύρο από αυτόν της Ελλάδας. Διότι αυτήν εκπροσωπεί. Για να δούμε, θα κατανοήσει τόσο ο ίδιος όσο και ο Έλληνας Πρωθυπουργός το λάθος τους, προτού είναι πολύ αργά;. ΄Οσο ζούμε δικαιούμαστε να ελπίζουμε...