Από αυτά που ακούμε και διαβάζουμε για ό,τι συμβαίνει στις συνομιλίες, γίνεται αντιληπτό ότι η «συναντίληψη», το σκότος ή οι μισές αλήθειες και οι σιβυλλικές τοποθετήσεις επιφέρουν σύγχυση και απομακρύνουν την κοινή γνώμη από την ουσία. Ότι δηλαδή η τουρκική πολιτική, που αποτελεί το κλειδί στη λύση του Κυπριακού, δεν έχει αλλάξει ούτε ένα «ιώτα».

Επιμένει σε εγγυήσεις, δεν δίνει χάρτες, συνδέει τις εγγυήσεις με το εδαφικό κα το προσφυγικό, δεν είναι έτοιμη να πληρώσει αποζημιώσεις ως αποτέλεσμα της κατοχής, θέλει την τριχοτόμηση της ΑΟΖ και την αποπληρωμή των ελληνοκυπριακών περιουσιών είτε μέσα από την εκμετάλλευση του φυσικού αερίου είτε μέσα από νέα μνημόνια, για να διατηρήσει εσαεί τον βορρά τουρκικό. Και να συγκυβερνά στον νότο.

Τι μας είπε τις προάλλες ο κατοχικός ηγέτης; Η δικαιοδοσία για την εφαρμογή των βασικών ελευθερίων έχει και ουρά. Η διακίνηση προσώπων, κεφαλαίων, αγαθών και υπηρεσιών, όπως και η αγορά περιουσιών και η εγκατάσταση, θα ανήκουν στη δικαιοδοσία των συνιστώντων κρατών.

Για να μπορεί να ελέγχεται ο τουρκικός χαρακτήρας του βορρά με πλειοψηφία επί του πληθυσμού και επί του εδάφους, χωρίς, μάλιστα, οι Ελληνοκύπριοι να έχουν δικαίωμα ψήφου. Πρόκειται για ένα είδος κουρέματος των βασικών ελευθεριών και άλλων δημοκρατικών αρχών που κατοχυρώνουν την ενότητα του πολιτειακού συστήματος, με αποτέλεσμα να δημιουργούνται συνθήκες χωριστών εξουσιών, κυριαρχιών, δύο κρατών και συνομοσπονδιακών πρακτικών…

Ερώτημα: Ακόμη και αν επιλυθεί το Κυπριακό, και εφόσον η τουρκική πολιτική δεν έχει αλλάξει, ποιος εγγυάται ότι δεν θα συμβεί το χειρότερο σενάριο, όπως το εξηγεί ο Σύμβουλος του Προέδρου Πολύβιος Πολυβίου: Ότι, δηλαδή, εάν υπάρχει κρίση και διαλυθεί το νέο πολιτειακό σύστημα δεν υπάρχει δρόμος επιστροφής στην Κυπριακή Δημοκρατία. Δεν υπάρχει συνέχεια. Θα δημιουργηθεί μια «νέα τάξη πραγμάτων».

Θα επέλθει το τέλος των δομών του ενιαίου πολιτειακού χαρακτήρα, ο οποίος θα διχοτομηθεί σε δύο ισότιμα συνιστώντα κράτη. Όταν τα γράφαμε αυτά, κατά τρόπο φορτικό, μας αποκαλούσαν δήθεν «λυσοφοβικούς». Είναι και ο κ. Πολυβίου, ο ένθερμος υποστηρικτής της ομοσπονδίας και του σχεδίου Ανάν, «λυσοφοβικός»; Και τα τονίζουμε αυτά, διότι εμείς δεν είμαστε ούτε «λυσοφοβικοί» ούτε «απορριπτικοί».

Έχουμε ήδη εισηγηθεί εναλλακτικές επιλογές, όπως η πρόταξη της αντιδήλωσης της 21ης Σεπτεμβρίου του 2005 για την υποχρέωση της Τουρκίας να αναγνωρίσει προ της λύσης την Κυπριακή Δημοκρατία, ώστε να μπορούμε να ισχυριστούμε ότι υπάρχει η πολιτειακή της συνέχεια, αλλά και για έναν άλλο λόγο: Για να οικοδομηθεί το πολιτειακό σύστημα από κάτω προς τα πάνω και όχι από πάνω προς τα κάτω.

Δηλαδή να καθορίσουν οι δημοκρατικές αρχές και οι αξίες τη μορφή της λύσης επί τη βάσει των διοικητικών αλλαγών στο πλαίσιο της Κυπριακής Δημοκρατίας και όχι να συμβαίνει αυτό που ζούμε σήμερα: Να γίνεται διάλογος επί τη βάσει των «πραγματικοτήτων» («ρεαλισμού»), με άλλα λόγια, επί των τετελεσμένων της εισβολής, για να νομιμοποιηθεί η παρανομία του '74 και το ψευδοκράτος σε ισότιμο συνιστών κράτος.

Η λογική επιβάλλει ότι ο Πρόεδρος οφείλει να ξεκαθαρίσει το σκηνικό ενώπιον του ΓΓ του ΟΗΕ, κατά πόσον η Τουρκία έχει πρόθεση να αλλάξει πολιτική για να εξευρεθεί δημοκρατική λύση ως πολιτειακή συνέχεια της Κυπριακής Δημοκρατίας.

Ελπίζουμε ότι η «Τριμερής» δεν θα έχει ανάλογη ουρά, όπως οι βασικές ελευθερίες, και ότι δεν θα αποφασιστεί εν μέσω οδικού χάρτη, δηλαδή χρονοδιαγραμμάτων, μια «Πενταμερής», που θα βάλει το πιστόλι στον κρόταφο του Προέδρου και ταφόπετρα στην Κυπριακή Δημοκρατία.