Ψυχή μου, που είσαι; Βρήκες κάπου να κρυφτείς απόψε στο άμοιρο Χαλέπι; Κάνει κρύο, πέφτουν βόμβες, χαλάει ο κόσμος. Ο δικός σου, ο δικός μου, ο κόσμος όλων.

Δυστυχώς για τον Πρόεδρο ο κόσμος δεν θυμάται τα καλά. Ούτε τα δύσκολα. Θυμάται αυτά που δεν συγχωρεί. 

Δεν θα αμφισβητούσα ποτέ τη νοημοσύνη της Ελένης Θεοχάρους. Δεν μπορώ όμως να μην σκεφτώ πως η ίδια έπαιξε με τη νοημοσύνη του Κυπριακού λαού. 

Έχω μπροστά μου ένα νέο δίλημμα. Οι δυο μου αδελφοί κατεβαίνουν στις εκλογές σε διαφορετικούς κομματικούς συνδυασμός. Και κανείς τους με ‘το κόμμα’.

Δεν είναι πως δεν είδαμε την κωλοσυρμαδκιά της κουφής. Ακόμα κι έτσι, όταν πέφτουν οι μάσκες, ο ανυποψίαστος πονά.

Μπορεί σε πρώτη όψη να φαίνεται ότι υποχωρούν οι νοσηλευτές, αλλά η κυβέρνηση Αναστασιάδη δεν βγαίνει ακριβώς κερδισμένη με την κατάληξη των πραγμάτων, κάτι καθόλου ασήμαντο δυο ανάσες από τις εκλογές του Μαΐου.

Οι άντρες δεν είναι έτοιμοι να δούνε τις γυναίκες σε ψηλά αξιώματα. Όταν μια από αυτές παραστρατήσει της φέρονται με τον χειρότερο δυνατό τρόπο. Φαίνεται να υπάρχει μια ηδονή στην καταδίωξη τους.

Στη Λιβύη χάθηκε η αρχοντιά που δεν είχε να κάνει με πλούτη αλλά με την δύναμη του κάθε ανθρώπου να ορίζει τα δυο τετραγωνικά που του αναλογούν.

Ήταν μεγάλη η ανακούφιση της ιδέας ενός ΓεΣΥ. Σήμερα δεν ξέρω αν πρέπει να χαρώ ή να ντραπώ. 

Το παιγνίδι της πολιτικής είναι τόσο αρχαίο όσο και η πουτανιά

Εκεί στη φύση, έκλεινα τα μάτια και νόμιζα πως άκουγα τους καλπασμούς αλόγων που φέρνουν μήνυμα από την Κωνσταντινούπολη

Γινόμαστε οι παπαράτσι του εαυτού μας και των παιδιών μας και κάνουμε ζωντανή μετάδοση των διακοπών μας στο Facebook. 

Αντιλαμβάνεται η ΕΕ ότι η νέα Κύπρος που τόσο ενθαρρύνει θα φέρει την Τουρκία στο κατώφλι της;