Συγκλονισμό αισθάνεται όποιος διαβάσει το βιβλίο «Βαδίζειν Σταθερώς», που αποτελεί πνευματική κατάθεση του μακαριστού Μητροπολίτη Πάφου Γεννάδιου Μαχαιριώτη. Μιας σύγχρονης βιβλικής μορφής, που είχε την ατυχία στα τελευταία χρόνια της επίγειας ζωής του να πολεμηθεί και προπηλακιστεί από ανθρώπους εν ονόματι της Εκκλησίας.
Μέσα από το 500 σελίδων καλαίσθητο βιβλίο που επιμελήθηκε ο ανεψιός του μακαριστού Μητροπολίτη Πάφου, συνταξιούχος λυκειάρχης Χριστόφορος Καδής, αναβλύζουν σκέψεις, προσευχές, ομιλίες, νουθεσίες, επιστολές, ανησυχίες και θέσεις του άκακου ως αρνίου, μακαριστού ιεράρχη, που υπηρέτησε με ένθεο ζήλο την Ορθόδοξη Εκκλησία της Κύπρου και αγωνίστηκε ανένδοτα και ανυποχώρητα για του Χριστού την πίστη την Αγία και της Πατρίδας την ελευθερία μέχρι την τελευταία του πνοή.
Όπως επισημαίνει ο επιμελητής του βιβλίου, «το όραμα και η ζωή του Μητροπολίτη Πάφου Γενναδίου στρέφονται γύρω από δύο πόλους, στους οποίους ήταν πάντοτε προσηλωμένος, το Χριστό και την Ελλάδα. Στα κείμενά του φαίνεται η πίστη και η αφοσίωσή του στο Σωτήρα Χριστό και στην Εκκλησία Του και η αγάπη του για τα Ελληνικά ιδεώδη. Αυτές τις αξίες βίωσε και υπηρέτησε σ' όλη του τη ζωή...».
Επίσης, ο Χριστόφορος Καδής τονίζει εμφαντικά ότι «τα κείμενα του π. Γενναδίου, μέσα από τα οποία αποκαλύπτονται οι πνευματικοί του αγώνες και η πορεία που ακολούθησε με συνέπεια σε όλη του τη ζωή, παρέχουν αυθεντική εικόνα του ήθους και της αρετής του...».
Όλοι όσοι είχαν την αγαθή τύχη να τον γνωρίσουν από κοντά και να συνεργαστούν μαζί του, σίγουρα θα θυμούνται εφ' όρου ζωής τον καλοκάγαθο κληρικό, το φλογερό ιεράρχη, τον ακατάβλητο αγωνιστή, που παντού και πάντα έδινε τη δική του μάχη για το Χριστό και την Ελλάδα.
Δραματικές είναι οι επιστολές του Μητροπολίτη Γενναδίου προς τον Αρχιεπίσκοπο Χρυσόστομο τον Α΄ για τη συμφιλίωση της Εκκλησίας και την ενότητα του Χριστεπωνύμου πληρώματός της. Τα κείμενα αυτά, τα οποία έρχονται σε φως για πρώτη φορά, καταδεικνύουν πόσο ταπεινός, πόσο άκακος, πόσο ειλικρινής και πόσο φιλόθρησκος ήταν ο μακαριστός Γεννάδιος. Στις 10/4/1979, σ' επιστολή του στον Αρχιεπίσκοπο Χρυσόστομο Α΄, με τίτλο «Ένα και μόνον ζητώ, την ειρήνην της Εκκλησίας», τόνιζε και τα εξής:
Αγαπητέ αδελφέ,
Ήθελον να σας συναντήσω προσωπικώς και να σας ειπώ τας σκέψεις μου. Σας το διεμήνυσα, μέσω του αγαπητού μας κ. Ζήνωνος Σεβέρη. Δυστυχώς, όμως, εκείνοι που δεν θέλουν την ειρήνευσιν και ενότητα της Εκκλησίας θα φωνάζουν και πάλιν και θ' αρχίσουν να μας υβρίζουν, όπως έγινε και μετά την πρώτην και μόνην συνάντησίν μας του Νοεμβρίου του 1977. Επειδή δεν θέλω να υβρίζεται εν τω προσώπω ημών η Εκκλησία, περιορίζομαι εις το να σας γράψω...».
Στη συνέχεια παραθέτει πέντε λόγους, για τους οποίους πιστεύει ότι πρέπει ο Αρχιεπίσκοπος να συμβάλει, με τη βοήθεια του Οικουμενικού Πατριαρχείου, στην ειρήνευση της Εκκλησίας και την άρση της εκατέρωθεν καθαιρέσεως.
Ο πέμπτος λόγος αναφέρει τα εξής, όπου διαλάμπει η μετριοφροσύνη, η ταπεινότητα, η μεγαλοψυχία και η αγάπη του Μητροπολίτη Γενναδίου στην Εκκλησία: «Δυνατόν να προβληθεί από μερικούς: Ο Γεννάδιος θέλει την ενότητα, διά να εισπράξει χρηματικήν σύνταξιν, την οποίαν δικαιούται λόγω των πολυετών υπηρεσιών του εις την Εκκλησίαν. Άγιε αδελφέ, σας δηλώ διά του παρόντος ότι παραιτούμαι και του δικαιώματος αυτού, καίτοι ουδένα πόρον ζωής έχω, ζων εκ συνδρομών χριστιανών, ίνα μή τις το καύχημά μου μειώση. Δεν ζητώ ωφέλειαν οικονομικήν. Ένα και μόνον ζητώ, την ειρήνην της Εκκλησίας.
»Προτού κλείσω το γράμμα μου, επαναλαμβάνω. Δώσε μας την χαράν, αδελφέ, και την ευκαιρίαν, προτού απέλθωμεν εκ του παρόντος κόσμου, να ίδωμεν την Εκκλησίαν ενωμένην και ομονοούσαν...
Μετ' αδελφικής αγάπης
ο Πάφου Γεννάδιος»
Αυτός ήταν ο σωστός ιεράρχης, ο μακαριστός Μητροπολίτης Πάφου Γεννάδιος, ο ακατάβλητος μαχητής της Ορθοδοξίας και ο ανυπότακτος αγωνιστής για την εθνική αποκατάσταση του Κυπριακού Ελληνισμού. Μοναδική παραφωνία, στους όσους έπλεξαν το εγκώμιο του συνετού ιεράρχη, αποτελεί μια επιστολή του Πάτροκλου Σταύρου, όπου με μικροψυχία και ψευδολογίες επιχειρεί να μειώσει τη μορφή του αείμνηστου ιεράρχη. Αλήθεια, πόση αναίδεια χρειάζεται για να τολμήσει κάποιος να αμφισβητήσει έναν ιεράρχη της περιωπής του Μητροπολίτη Πάφου Γενναδίου!
Σ' απάντηση της πικρόχολης επιστολής του Πάτροκλου Σταύρου, παραθέτουμε απόσπασμα ποιήματος της Βέρας Κορφιώτη, που είχε πνευματικό-εξομολόγο τον Άγιο Πάφου κατά τη διάρκεια του Απελευθερωτικού Αγώνα της ΕΟΚΑ, όταν αυτή ήταν μαθήτρια και μέλος των Χριστιανικών ομάδων:
«Στης παρωδίας το θέατρο,
ιδού ο αμνός
για μια ακόμη φορά να θυσιαστεί
ο πιο αγνός.
Γενναίος στην ψυχή
τα είδωλα προσπερνά
για την Αλήθεια
ο Γεννάδιος
θα σταθεί μπροστά.
Τότε σ' ένα νησί
είχε αφοριστεί
ο τελευταίος Άγιος.