Στοπ σε επιδόματα που …βγάζουν μάτι επιχειρεί η Κυβέρνηση. Μεταξύ άλλων, οι λήπτες δημοσίου βοηθήματος, στους οποίους περιλαμβάνονται και οι αιτητές πολιτικού ασύλου, απολάμβαναν επιδόματα δίαιτας, δηλαδή ειδικής διατροφής, συνολικού ύψους  1 εκ. ευρώ καθώς και επιδόματα για πάνες ακράτειας.  Τα

Το θέμα τέθηκε ενώπιον της Κοινοβουλευτικής Επιτροπής Οικονομικών, ενώ εντός της ημέρας θα υπάρξει κατάληξη σε ενδοτμηματική σύσκεψη στο Υπουργείο Εργασίας. Εντός της εβδομάδας το σχετικό νομοσχέδιο θα δοθεί στα κόμματα.

Με βάση τη νέα νομοθεσία, τα επιδόματα για τα δημόσια βοηθήματα θα διαχωρίζονται από τα επιδόματα για τους αιτητές πολιτικού ασύλου. Επίσης, οι λήπτες δημοσίου βοηθήματος θα υποχρεώνονται, στο μέτρο των δυνατοτήτων τους, να προσφέρουν εθελοντική εργασία,  είτε σε δήμους, είτε σε άλλες υπηρεσίες.

Σε δηλώσεις του στη Βουλή, μετά το τέλος της συνεδρίας της Κοινοβουλευτικής Επιτροπής Οικονομικών, ο βουλευτής των Οικολόγων, Γιώργος Περδίκης είπε ότι σήμερα είχαν ενώπιον τους να εγκρίνουν ένα πολύ σημαντικό ποσό για τα επιδόματα των αιτητών πολιτικού ασύλου, που ανέρχεται στις 900 χιλιάδες περίπου.

Ο κ. Περδίκης είπε ότι κάτω από τη συνεχή πίεση της Βουλής και μετά από την πίεση που προέκυψε από το μνημόνιο και την Τρόικα, «επιτέλους αυτή η πολιτεία αποφασίζει να εκσυγχρονίσει και να εκλογικεύσει τη διαδικασία του δημοσίου βοηθήματος».

«Εμείς θέλουμε να χαιρετίσουμε αυτή την ενέργεια, έστω και καθυστερημένη ενέργεια. Στοίχισαν πάρα πολλά εκατομμύρια στο κράτος, εκροές σε ανθρώπους που προφανώς δεν τις χρειαζόντουσαν. Ήταν μια ληστεία των δημόσιων οικονομικών, εις βάρος άλλων ανθρώπων που πραγματικά τα χρειάζονταν. Ελπίζω να γίνει πραγματική στόχευση αυτών των επιδομάτων μέσα από το νέο νομικό πλαίσιο, ούτως ώστε να σταματήσει αυτή η διαδικασία της καταλήστευσης των οικονομικών του κράτους από ανθρώπους που δεν έχουν πραγματική ανάγκη για να επικεντρωθούμε σε αυτούς που έχουν πραγματική ανάγκη», συμπλήρωσε.

Ο κ. Περδίκης είπε ότι έχει ζητήσει και σημειώθηκε για να μελετηθεί να αξιοποιηθούν τα αντίστοιχα ευρωπαϊκά προγράμματα.
«Υπάρχει ευρωπαϊκό ταμείο το οποίο χρηματοδοτεί κυβερνητικά προγράμματα κρατών μελών που ασχολούνται με την επισιτιστική βοήθεια απόρων και κοινωνικά ευαίσθητων ομάδων. Ουδέποτε αξιοποιήθηκε από την κυπριακή Κυβέρνηση. Δηλαδή, η κυπριακή Κυβέρνηση δεν έχει ζητήσει ποτέ να εκμεταλλευτεί τα ευρωπαϊκά ταμεία για επισιτιστική βοήθεια σε άπορους και ευαίσθητα κοινωνικές ομάδες. Δηλαδή να παρέχει κουπόνια σε άπορους ή σε αιτητές πολιτικού ασύλου και να αγοράζουν προϊόντα, κατά προτίμηση κυπριακά, για την ικανοποίηση των βασικών επισιτιστικών τους αναγκών», συμπλήρωσε.

Απαντώντας σε ερώτηση, ο κ. Περδίκης είπε ότι για τους αιτητές πολιτικού ασύλου, η Κυπριακή Δημοκρατία δεν ήταν υποχρεωμένη να δίνει επιδόματα.
«Ήταν υποχρεωμένη να καλύπτει τις βασικές τους ανάγκες τις επισιτιστικές. Αντί, λοιπόν, να τους προσφέρει τις απαραίτητες ανάγκες για τη διαβίωση τους, δηλαδή στέγη και διατροφή, η Κυπριακή Δημοκρατία επέλεξε να τους εντάξει στο νόμο περί δημοσίου βοηθήματος με αποτέλεσμα να δίδονται σε αυτούς τους ανθρώπους πάρα πολλά εκατομμύρια κάθε χρόνο. Υπήρχε χρονιά που ξοδεύτηκαν μέχρι 30 και 40 εκατομμύρια, σε αυτή την ιστορία. Αυτός που θα επωφεληθεί από αυτή την εξοικονόμηση θα είναι τα κυπριακά οικονομικά», ανέφερε.

Από τη μελέτη των αντιπροτάσεων της Κυβέρνησης, συνέχισε ο κ. Περδίκης, ένα πολύ καλό στοιχείο που προκύπτει είναι και η υποχρέωση κοινωνικής εργασίας στους λήπτες δημοσίου βοηθήματος.

«Υπάρχουν λήπτες δημοσίου βοηθήματος, οι οποίοι μπορούν έναντι του επιδόματος που θα παίρνουν να προσφέρουν μια μορφή εργασίας. Για παράδειγμα, ναι, θα πάρεις 400 ευρώ το μήνα, αλλά αφού μπορείς, θα μπορείς να πηγαίνεις στο Δήμο Στροβόλου και να σε βάζει ο Δήμος να καθαρίζεις τους δρόμους, σαν οδοκαθαριστής για κάποια πρωινά ή κάποια απογεύματα που μπορείς. Θα γίνεται μια μορφή, δηλαδή, ανταλλαγής μερικής εργασίας με επίδομα, ούτως ώστε να υπάρξει και μια επανένταξη των ατόμων αυτών στην αγορά. Να μην είναι σε μία γωνία στο περιθώριο και απλά να απολαμβάνουν κάποιων επιδομάτων», πρόσθεσε.

Όπως είπε ο κ. Περδίκης, αυτά τα επιδόματα εξελίσσονται σε παγίδες φτώχιας.

«Το άτομο μαθαίνει να περνά με αυτά τα επιδόματα, να μην εργάζεται. Ακόμα και αν μπορεί να εργάζεται, να προτιμά να μην εργάζεται και να παίρνει επιδόματα με αποτέλεσμα να υπάρχουν πολλές κοινωνικές και οικονομικές επιπτώσεις», κατέληξε.