Ανεβασμένη συχνότητα φαίνεται να σημειώνει στην Κύπρο την τελευταία περίοδο η λοιμώδης μονοπυρήνωση, η οποία χαρακτηρίζεται εκτός από νόσος του φιλιού και νόσος των φοιτητών.

Η ΝΟΣΟΣ εκδηλώνεται σε διάστημα 3-5 βδομάδων, αφού ο ιός εισβάλλει στον οργανισμό μας

Σε έξαρση φαίνεται να είναι η «νόσος του φιλιού». Πρόκειται για οξεία ιογενή λοίμωξη που προκαλείται από τον ιό ebsei barr, ο οποίος ανήκει στην ομάδα των γ-ερπητοϊών. Ο αδενικός πυρετός, όπως αλλιώς ονομάζεται η νόσος, εμφανίζεται παγκοσμίως είτε σποραδικά είτε με τη μορφή μικροεπιδημίας. Η «Σ» επικοινώνησε τόσο με γιατρούς του δημόσιου τομέα όσο και του ιδιωτικού, οι οποίοι διαβεβαιώνουν ότι το τελευταίο διάστημα έχουν γίνει διαγνώσεις της νόσου κυρίως σε νεαρά πρόσωπα. Η νόσος, όπως μας αναφέρθηκε, δεν διαγιγνώσκεται αμέσως, αφού ο ιός εκδηλώνεται το ενωρίτερο μετά από τρεις βδομάδες αφότου προσβάλει τον ανθρώπινο οργανισμό. Ο χειρουργός ωτορινολαρυγγολόγος Γιώργος Παπαναστασίου αναφέρθηκε στα συμπτώματα της νόσου τα οποία, όπως είπε, δίνουν την εντύπωση ενός κοινού κρυολογήματος. «Από τη στιγμή που κάποιος θα κολλήσει τον ιό, θα εμφανίσει συμπτώματα σε 3 έως 7 εβδομάδες. Στις περισσότερες περιπτώσεις μη ειδικά συμπτώματα, όπως μέτριος πυρετός, κόπωση, μυαλγίες, κοιλιακός πόνος τις πρώτες πέντε ημέρες, δίνουν την εντύπωση πολλές φορές ενός κρυολογήματος», ανέφερε. Πιο χαρακτηριστικά, είπε, είναι τα συμπτώματα τις επόμενες ημέρες όπως πολύ υψηλός πυρετός, φαρυγγίτιδα με έντονο πονόλαιμο. «Οι αμυγδαλές φλεγμαίνουν, καλύπτονται από λευκωπό επίχρισμα, κάνοντας ακόμα πιο επώδυνη την κατάποση, δυσκολεύοντας ακόμα και την αναπνοή. Οι λεμφαδένες στην περιοχή του τραχήλου είναι διογκωμένοι και επώδυνοι. Κατά το ίδιο διάστημα παρατηρείται σπληνομεγαλία σε ένα αρκετά σημαντικό ποσοστό ασθενών, ενώ ηπατομεγαλία παρατηρείται σε μικρότερο ποσοστό ασθενών», τόνισε. Επίσης, σύμφωνα με τον Δρα Παπαναστασίου, είναι δυνατόν να παρατηρηθούν εξανθήματα στο δέρμα, τα οποία γίνονται πιο έντονα εάν ο προσληφθείς από τη νόσο ασθενής λάβει αντιβιοτικά τύπου αμπικιλίνης. «Στα παιδιά, ιδιαίτερα όσα είναι μικρότερα των τεσσάρων ετών, η εικόνα διαφοροποιείται με πιο έντονη σπληνομεγαλία, ηπατομεγαλία και εντονότερο εξάνθημα», διευκρίνισε.

Με το φιλί…

Η λοιμώδης μονοπυρήνωση προσβάλλει συνήθως νεαρά άτομα, επεσήμανε ο Δρ Παπαναστασίου. «Η μετάδοση του ιού γίνεται μέσω στοματοφαρυγγικών εκκρίσεων όπως είναι το σάλιο και κυρίως με το φιλί, εξού και η ονομασία της νόσου ως «Νόσος του φιλιού» ή «Νόσος των φοιτητών», επεσήμανε. Ωστόσο, όπως είπε ο Δρ Παπαναστασίου, ένα μεγάλο ποσοστό ασθενών (90%) αποβάλλει τον ιό με το σάλιο κατά τη διάρκεια της πρώτης εβδομάδας της νόσου. Σπανιότερα, ανέφερε, η μετάδοση του ιού γίνεται με μετάγγιση αίματος και με μεταμόσχευση του μυελού των οστών.

Ευαίσθητα τα παιδιά

Τα παιδιά στη μεγάλη τους πλειοψηφία, τόνισε ο χειρουργός - ωτορινολαρυγγολόγος Γιώργος Παπαναστασίου, έχουν νοσήσει από λοιμώδη μονοπυρήνωση πριν από την ηλικία των 5 ετών. Στις περισσότερες περιπτώσεις, είπε, η νόσηση είναι υποκλινική χωρίς ιδιαίτερα συμπτώματα, ενώ έντονες κλινικές εκδηλώσεις παρατηρούνται στις ηλικίες 10-20 ετών.

Οι απαραίτητες εξετάσεις

Η διάγνωση της νόσου συνήθως βασίζεται, όπως μας εξήγησαν οι ειδικοί, στο ιστορικό του ασθενούς, στην κλινική εξέταση, την εξέλιξη της νόσου και θα τεκμηριωθεί από τις συμπληρωματικές εξετάσεις του αίματος. Η γενική αίματος δείχνει αρχικά μιαν αύξηση των λευκών αιμοσφαιρίων. Ο ασθενής εμφανίζει αύξηση του λευκοκυτταρικού τύπου με αύξηση του αριθμού των λεμφοκυττάρων και μεγάλα άτυπα μονοπύρηνα, είπε ο Δρ Παπαναστασίου. Επίσης παρατηρείται αύξηση ηπατικών ενζύμων. Ακόμη, όπως ανέφερε, ειδικά τεστ (mono test) τεκμηριώνουν ειδικά ετερόφιλα αντισώματα για τον ιό. «Λόγω διόγκωσης του ήπατος και του σπλήνα απαραίτητο είναι το υπερηχογράφημα για τον έλεγχο του μεγέθους τους».

Ξεκούραση και αναλγητικά

Δεν υπάρχει ειδική θεραπεία για την καταπολέμηση του ιού της λοιμώδους μονοπυρήνωσης, ανέφερε ο Δρ Παπαναστασίου. «Η ασθένεια περιορίζεται μόνη της και τα συμπτώματα θα υποχωρήσουν σε 3-4 εβδομάδες. Όλο αυτό το διάστημα συστήνεται ξεκούραση και η λήψη αντιπυρετικών αναλγητικών για ανακούφιση από τον πυρετό και τον πόνο, όπως επίσης απαραίτητη είναι η καλή ενυδάτωση και το καλό φαγητό του ασθενούς. Η χορήγηση κορτικοστεροειδών σε χαμηλή δοσολογία ενδείκνυται σε περιπτώσεις μεγάλης απόφραξης αεροφόρων οδών, λόγω διόγκωσης αμυγδαλών. Η ασπιρίνη πρέπει να αποφεύγεται λόγω κινδύνου υποκαψίας αιμορραγίας στον σπλήνα. Η χορήγηση αμπικιλίνης αποτελεί αντένδειξη, γιατί επιταχύνει την εμφάνιση δερματικού εξανθήματος», επεσήμανε.

Προσοχή στις χρήσεις ποτηριών

Ακόμα και με την υποχώρηση των συμπτωμάτων καλό είναι να αποφεύγεται η έντονη δραστηριότητα για μερικές εβδομάδες, τονίζει ο Δρ Παπαναστασίου, προκειμένου να επιτραπεί στον σπλήνα να επανέλθει στο φυσιολογικό του μέγεθος και να αποφευχθεί ενδεχόμενη ρήξη του. «Ο μόνος τρόπος πρόληψης είναι η αποφυγή άμεσης επαφής με το σάλιο προσβεβλημένου ατόμου (φιλί, κοινή χρήση ποτηριού, μαχαιροπίρουνα). Ο Δρ Παπαναστασίου συνέστησε προσοχή, σημειώνοντας ότι άτομα με λοιμώδη μονοπυρήνωση μπορούν να μεταδώσουν τον ιό για αρκετούς μήνες μετά την υποχώρηση συμπτωμάτων, λόγω παραμονής του ιού στη στοματική κοιλότητα.