Η «μεταμακαριακή» περίοδος είναι πια γεγονός. Από τις βουλευτικές του 1981 μέχρι τις πρόωρες βουλευτικές του 1985, σημαντικά γεγονότα έλαβαν χώρα στον τόπο. Έχει εδραιωθεί πλέον στα μυαλά των Κυπρίων η ιδέα ότι θα συνεχίσουν χωρίς τον «απόλυτο άρχοντα», ο οποίος λάμβανε όλες τις αποφάσεις και κατεύθυνε Σώμα και κυβέρνηση.

Τα κόμματα αποτελούν πλέον πρωταγωνιστές της πολιτικής ζωής, χωρίς εμπόδια. Κύριος στόχος των πολιτικών δυνάμεων ήταν να αναπτύξουν δεσμούς μεταξύ τους, αλλά και να προχωρήσουν σε συμμαχίες οι οποίες θα τα κρατούσαν στην εξουσία. Αυτή την περίοδο αποκαθιστούνται επίσης οι σχέσεις μεταξύ Κύπρου – Ελλάδας, αφήνοντας πίσω τα σημάδια του παρελθόντος, αφού στην εξουσία βρίσκεται ο, φίλος του Μακαρίου, σοσιαλιστής, Αντρέας Παπαντρέου.

Η ιδέα για διεξαγωγή πρόωρων βουλευτικών εκλογών, βρήκε πρόσφορο έδαφος και υποστήριξη απο ΑΚΕΛ και ΔΗ.ΣΥ από τις αρχές του Οκτώβρη του 1985.  Η διάλυση τη βουλής ψηφίζεται. Το πρόβλημα, παρόλα αυτά, είναι οι εξουσίες του προέδρου και οι σχέσεις του με το κοινοβούλιο και τα μεγάλα κόμματα, σε ότι αφορά το κυπριακό. Στόχος της προκήρυξης βουλευτικών εκλογών, φάνηκε να είναι, η προσπάθεια απόδειξης της δύναμης της πλειοψηφίας.

Τα κόμματα βρίσκονται για άλλη μια φορά, σε αντιπαράθεση αφού ο ΔΗ.ΣΥ απαιτεί την άμεση προκήρυξη προεδρικών εκλογών με το πρόσχημα ότι ο Κυπριανού «δεν απολαμβάνει της εμπιστοσύνης του Σώματος». Ο Σπύρος Κυπριανού όμως κάνει χρήση της εξουσίας που του δίνεται από το Σύνταγμα και επικαλείται το αποτέλεσμα των προηγούμενων προεδρικών εκλογών.

Πρόκειται για μια ιδιάζουσα περίπτωση, όπου παρατηρείται μια σύμπλευση ΑΚΕΛ-ΔΗΣΥ, για τα δικά τους συμφέροντα βεβαίως ο κάθε ένας, ο Σπύρος Κυπριανού να μάχεται να προστατεύσει ΔΗ.ΚΟ αλλά και τον ίδιο, ενώ ο Λυσσαρίδης και η ΕΔΕΚ, παραγκωνισμένοι απαιτούν εξηγήσεις για όλα όσα συμβαίνουν. Η νέα πολιτική πραγματικότητα βρίσκει τα κόμματα αντιμέτωπα και τις καταστάσεις περιπλεγμένες, αφού στα πλείστες των περιπτώσεων τα συμφέροντα συγκρούονται.

Μέσα σε αυτό το κλίμα διεξάγονται οι εκλογές του 85. Το πιο σημαντικό αποτέλεσμα της 8ης Δεκεμβρίου είναι η δραματική πτώση των ποσοστών του ΑΚΕΛ, το οποίο από πρώτο σε ισχύ κόμμα, βρέθηκε στην Τρίτη θέση.

Οι πενήντα έξι έδρες κατανεμήθηκαν ως ακολούθως: Α.Κ.Ε.Λ.-Αριστερά δεκαπέντε έδρες, ΔΗ.ΚΟ. δεκαέξι έδρες, ΔΗ.ΣΥ. δεκαεννέα έδρες, Σ.Κ. ΕΔΕΚ έξι έδρες.

 

Λευκωσία

Α.Κ.Ε.Λ.-Αριστερά

1. Παύλος Δίγκλης
2. Ντίνος Κωνσταντίνου
3. Γεώργιος Σαββίδης
4. Φοίβος Κληρίδης
5. Μιχάλης Παπαπέτρου

ΔΗ.ΚΟ.

1. Γεώργιος Λαδάς
2. Θαλής Μιχαηλίδης
3. Νίκος Μουσιούττας
4. Ανδρέας Παναγιώτου
5. Πέτρος Στυλιανού
6. Πολύβιος Κόλοκος

ΔΗ.ΣΥ.

1. Γλαύκος Κληρίδης
2. Ιωάννης Μάτσης
3. Λεόντιος Ιεροδιακόνου
4. Αλέκος Μαρκίδης
5. Μανώλης Χριστοφίδης
6. Λέανδρος Ζαχαριάδης
7. Ανδρέας Παρισινός

Σ.Κ. ΕΔΕΚ

1. Βάσος Λυσσαρίδης (Πρόεδρος Βουλής)
2. Τάκης Χατζηδημητρίου
3. Ευστάθιος Ευσταθίου

Λεμεσός

Α.Κ.Ε.Λ.-Αριστερά

1. Εζεκίας Παπαϊωάννου
2. Κυριάκος Χρίστου
3. Στέλιος Μανδριώτης

ΔΗ.ΚΟ.

1. Κίμων Παναγίδης
2. Ανδρέας Ψυλλίδης
3. Ιωάννης Ιωαννίδης
4. Άριστος Χρυσοστόμου
5. Γεώργιος Χαραλαμπίδης

ΔΗ.ΣΥ.

1. Νίκος Αναστασιάδης
2. Αυγερινός Παπαρές
3. Κώστας Ερωτοκρίτου

Σ.Κ. ΕΔΕΚ

1. Ιάκωβος Κατσουνωτός

Αμμόχωστος

Α.Κ.Ε.Λ.-Αριστερά

1. Χαμπής Μιχαηλίδης
2. Ανδρέας Ν. Φάντης
3. Μιχάλης Πουμπουρής
4. Νίκος Π. Φλουρέντζος

ΔΗ.ΚΟ.

1. Αλέξης Γαλανός
2. Ζαχαρίας Τουλούρας

ΔΗ.ΣΥ.

1. Χρίστος Σολωμής
2. Κωνσταντίνος Λόρδος
3. Νίκος Μακρίδης
4. Σοφοκλής Χατζηγιάννης

Σ.Κ. ΕΔΕΚ

1. Δημήτρης Ηλιάδης


Λάρνακα

Α.Κ.Ε.Λ.-Αριστερά

1. Ανδρέας Ζιαρτίδης

ΔΗ.ΚΟ.

1. Οδυσσέας Δημητρίου

ΔΗ.ΣΥ.

1. Ανδρέας Μαθηκολώνης
2. Αντώνιος Ανδρέου
3. Γεώργιος Τζιρκώτης

Πάφος

Α.Κ.Ε.Λ.-Αριστερά

1. Λάκης Θεοδούλου

ΔΗ.ΚΟ.

1. Ανδρέας Δημητριάδης

ΔΗ.ΣΥ.

1. Γεώργιος Παπαδόπουλος

Σ.Κ. ΕΔΕΚ

1. Γιαννάκης Ομήρου

Κερύνεια

Α.Κ.Ε.Λ.-Αριστερά

1. Χρίστος Κουρτελλάρης

ΔΗ.ΚΟ.

1. Ρήνα Κατσελλή

ΔΗ.ΣΥ.

1. Δήμος Γεωργιάδης

Αντιπρόσωποι θρησκευτικών ομάδων

Μαρωνιτών

Νίνος Χατζηρούσος

Αρμενίων

Αράμ Καλαϊτζιάν

Λατίνων

Φέλιξ Κυρίλλης